De rek is er uit. De motivatie ver te zoeken. Het is op. Vandaar het besluit om op blogpauze te drukken, wellicht zelfs op blogstop.
De liefde voor eten is niet weg, zelfs levendiger dan ooit. ‘t Is met een goed bevolkte kookboekenplank en dito restolijstje dat deze foodie de keukenhanddoek gooit.
De beelden zullen blijven, als post of story op Instagram. Ik stop alleen met schrijven, tenminste toch in ‘t lang.
We blijven ontdekken en genieten, vaak zelfs met ons drie. Want hoewel we hem zeker niet in een bepaalde richting willen pushen, hoop ik stiekem op Georges als mijn nieuwe culinaire evenknie.
Tot later! Aan mijn keukenblok, de toog of op restaurant. En wie weet neemt mijn passie voor woorden op een dag weer de bovenhand.
Vorig jaar lijstte ik mijn vijf ontdekkingen van 2019 op. Toen kon ik uit een relatief ruime lijst van 34 restaurant recensies mijn favorieten selecteren. Dit jaar is alles anders… Ook mijn lijstje met resto reviews is logischerwijs beduidend korter: ocharme 11 stuks.
Ik kon ervoor gekozen hebben om dit jaar over take aways te bloggen. Daarvoor passen deed ik om twee redenen. Eén: hoewel ik van al dat afhaallekkers genoot, gaat er toch niets boven de ervaring van het complete plaatje op restaurant. Twee: ook hier was het ettelijke maanden jongleren met z’n drieën 24/7 thuis en toen dat voorbij was, moest ik vooral bekomen. Bloggen was dus even niet echt top of mind.
Omdat een selectie maken uit 11 posts mij wat nutteloos leek, hierbij de volledige lijst met mijn uit-eet-avonturen van het voorbije jaar.
Eind oktober sloten de horecadeuren voor de tweede keer en ze zijn jammer genoeg nog steeds toe. Vingers gekruist voor een snelle heropening én een fenomenaal lekker 2021!
Een top tien, dat leek mij logisch… Maar dan dacht ik neen, top negen – want dat kadreert beter op Instagram. En toen scrolde ik door mijn 34 resto reviews van het afgelopen jaar en mijn lat steeg onbewust en ongepland richting plafond. Ja, die vleesspiezen bij Abooov Adanaci smaakten zalig maar waren die memorabel genoeg om als een ontdekking van het jaar omschreven te worden? Hetzelfde met Shibui of August.
Ik koos uiteindelijk voor vijf plekken die mij om de één of andere reden écht raakten. Blijkbaar liggen die plekken her en der over Vlaanderen verspreid: Koksijde, Marke, Antwerpen, Gent en Oostende. Geen bewuste strategie weliswaar.
Kombuis (Oostende) | Lekkere mosselen, daarom niet de beste, maar there’s something about that place…
Ik voel alvast goesting en honger om 2020 in te vliegen, liefst met een combinatie van nieuwe ontdekkingen en herhaalbezoekjes aan die plaatsen waar ik met zoveel graagte kom…
Via Twitter – ja, dat social medium bestaat nog – kreeg ik een DM: of ik op mijn blog iets wou doen met een Cadeaubon Gent. Na even nadenken, een Skypegesprek en wat e-mailverkeer stemde ik toe… De digitale bon met een waarde van € 100 zat niet veel later in mijn mailbox, de geprinte versie stak na enkele dagen in mijn brievenbus.
Dankjewel aan Cadeaubon Gent voor deze wijze traktatie!
Mijn initiële struggle
Het duurde even vooraleer ik op gang kwam met mijn cadeau van Cadeaubon Gent en dus postte ik er dit over op Facebook & Instagram…
Jarenlang zeg ik consequent neen tegen vragen om sponsored stuff te doen op mijn blog en de kanalen die erheen leiden. Heel soms zei ik toch ja (zoals dat etentje in ‘t Spaans Dak, dat weekendje in Spa of die Eete Dooze van J.E.F.), om dan achteraf telkens spijt of stress te voelen. Lever ik wel snel genoeg op, naast dat drukke hoofd- en (ondertussen ex-)bijberoep? Voldoet dit aan de verwachtingen van de opdrachtgever? Is dit de optimale besteding van mijn kostbare vrije tijd? Voel ik me vrij? Soit, lang verhaal kort… Recent liet ik mij nog eens overhalen door de mannen van Cadeaubon Gent! En eerlijk? Ik voel de stress alweer… ? Daarnet stond ik bij Piet Moodshop om ‘gewoon iets voor mezelf’ te kiezen en ik voelde atypisch-Elise-keuzestress. Als dat maar goed komt… Soon (hopelijk) on the blog! ? #blogjevolgt#cadeaubongent
Zelfverwennerijtjes
Na diep nadenken over of ik nu iets moois wou van Piet Moodshop, Au Bon Marché, L’Amuzette of toch liever wat consumeerde bij Café Congé, gaf ik mijn € 100 uiteindelijk uit op twee plaatsen.
Lunch bij Luv L’Oeuf
Lunch bij Luv L’Oeuf
Het eerste deel spendeerde ik aan een lunch met een vriendin bij Luv L’Oeuf, inmiddels mijn derde bezoekje aan deze plek met all day breakfast als concept. De vorige keren proefde ik de shakshuka en de avocado toast, telkens met zoetepatatfrietjes als te delen bijgerechtje. Ook dit keer kon ik niet aan de lokroep van de zoete aardappel weerstaan… Verder zwicht ik voor de hartige cheddarwafel Tijuana, met ondermeer pulled pork. In combinatie met de frietjes een behoorlijke bom! Aan de overkant van de tafel zit trouwens iemand met een heel andere – veel zoetere – smaak dan mezelf en zij vult haar lunchmaag met classic pancakes en yoghurt met blauwe bessen. Zij neemt het all day breakfast concept dus héél serieus.
Het betalen met de cadeaubon verloopt overigens supervlot. De dame achter de kassa vult de 12-cijferige code in en schrijft op de bon dat er mij nog € 55 van de originele € 100 rest.
Armbandjes bij Au Bon Marché
Armbandjes bij Au Bon Marché
In de Gentse Hoornstraat is er één etalage waar ik steevast bij blijf hangen… Logisch, want bij Au Bon Marché verkopen ze zot veel moois: juwelen, handtassen, sjaals en zo. Omdat mijn vaste armband (ooit ook bij Au Bon Marché gekocht, voor de volledigheid) slijtagesporen begint te vertonen, besluit ik om een waardige vervanger te zoeken. Ik wandel er heen tijdens de lunchpauze van een intensieve werkdag en merk dat ik even tijd en ruimte vergeet wanneer ik de verschillende armbandopties rustig afweeg. Uiteindelijk wandel ik buiten met niet één maar twee nieuwe armbanden: iets stoers en iets frivools.
Ook hier wissel ik de bon vlotjes in en betaal ik een kleine opleg omdat ik met mijn twee juwelen de restwaarde van € 55 overschreden heb. Met een brede glimlach op m’n gezicht trek ik terug naar mijn bureau…
Een lunch en een juwelenvangst later denk ik ‘That’s 100 euro well spent‘. Een laatste keer merci, Cadeaubon Gent!
Iets meer dan een jaar geleden verhuisde imec Ghent (formerly known as iMinds) van de AA Tower op het Zwijnaardse Technologiepark naar dé nieuwe architecturale landmark van Gent: De Krook. Nogal wat verdiepen werden ingevuld door de bibliotheek – genoeg redenen dus voor mezelf om na lange tijd opnieuw lid te worden van de bib. Op de vierde etage kwamen imec, enkele onderzoeksgroepen van UGent en CultuurConnect te zitten. Naar deze verhuis keek ik eerlijk waar maanden, zelfs jaren uit. Want werken in het centrum van de stad waar ik woon, dat lijkt me simpelweg zalig!
Foto: Instagram @elidesc
Waar er gewerkt wordt, moet er uiteraard ook gegeten worden… Daarom maakte ik naar aanleiding van de verhuis een lijstje met eetadresjes op maximum vijf minuten wandelen van De Krook. Over de meeste schreef ik ooit (vaak reeds enkele jaren geleden) een blogpost. Aangezien de horeca een volatiele sector blijft, kan er op een jaar tijd nogal wat veranderen. Daarom een update met ook een nieuwe volgorde waaruit mijn persoonlijke voorkeur iets meer naar voor komt.
