Shibui

Iedere regel verdient een uitzondering… Zo blog ik normaliter niet over pop-ups. In het geval van Shibui aan de Gentse Nieuwe Wandeling wandel ik echter zo opgetogen naar buiten dat ik instant beslis om een uitzondering te maken. Ik ga er trouwens heen in de laatste week dat ze ramen serveren. Jammer, maar het goede nieuws is wel dat ze besloten hebben om twee maanden langer open te blijven. Zij het met een aangepast concept: enkel izakaya (hapjes dus) en geen noedelsoepen meer.

Reserveren kan er niet, bijgevolg komen we vrij kort na het openingsuur (18u30) aan. Het zekere voor het onzekere, daar hou ik wel van. Dat WATT The Firms een hip bedrijvencentrum is, wist ik al. Ooit liep ik ook rond in het deel van de site waar Shibui nu tijdelijk huist en toch reageer ik nog verrast als ik er binnenkom: WOW! Dit is echt een stijlvolle plek die 100% naar mijn meug werd ingericht. Altijd fijn om in zo’n ruimte een tafel te mogen kiezen… We zijn met drie eters, dus kiezen we een ronde tafel.

Terwijl we wachten op nummer drie komt de vlotte zaaldame al even langs met de kaarten. We focussen voorlopig op de drank en landen zo bij de witte wijn. Ik heb wel iets met Riesling en al zeker als de wijn ook nog eens een leuke naam als Die Antwort Ist draagt. In eerste instantie bestel ik twee glazen (€ 7,50), alleen doet mijn gezelschap mij inzien dat een fles (€ 38) misschien logischer is met drie drinkers. Dus snel ik nog naar de bar om onze bestelling te corrigeren.

Lekker wijntje! Helaas arriveren we te snel bij de bodem van de fles… Ondertussen duik ik in de eetopties: op een apart briefje staan een aantal kleine gerechten onder de Japanse noemer izakaya. Ons lijkt het een goed aanpak om voor een viertal deelbare izakaya te gaan en daarna elk een kom ramen uit te lepelen. Naar goede gewoonte rust de verantwoordelijkheid om een selectie te maken op mijn schouders.

Als eerste bordje verschijnt de gegrilde prei · pompoenpit · dashi (€ 7,50) en na de starthap – niet evident met chopsticks – weten we dat we ons geen betere tijdsbesteding op een Georges-loze woensdagavond kunnen voorstellen. Echt lekker! De beetgare prei en de pompoenpitpuree vormen een verrukkelijk eilandje in de dashibouillon.

We gaan verder met hamachi · koolrabi · zeewier (€ 10), een rauw Japans visje met gemarineerde koolrabi en zeewier als extra smaakmakers. Verfijnd!

Dan volgt mijn absolute favoriet van deze Shibui avond: portobello · inktvisbouillon · eidooier (€ 9). Bij dit gerecht voel ik enige weerstand om het met mijn tafelgenoten te delen, want alleen op het zicht weet je dat deze ingrediënten elkaar perfect zullen aanvullen. We want more! We want more!

De voorgerechtenronde eindigt met tataki simmentaler rund · gedroogde sjalot (€ 9). Het voelt goed om het proeven af te ronden met een stukje mooi gebakken rund, alleen snap ik de meerwaarde van de gedroogde sjalot niet helemaal.

De witte wijn maakte inmiddels plaats voor een fles rode huiswijn (Horo Nero d’Avola uit Sicilië – € 23 per fles) en wij zetten ons schrap voor onze ramen. De heren prefereren de Shoyu ramen (€ 13) met kippenbouillon, kippendij, soja, gember en dashi. Ik voel meer voor de Tonkotsu ramen (€ 13) met varkensbouillon, varkensnek, gebrande en gepofte knoflook. Vooral de varkensnek trekt mij over de streep, omdat dat een héél aangename foodherinnering bij Aroy Aroy oproept.

Onlangs schreef ik dat ik bij Takumi mijn beste ramen ooit at, dus de lat ligt hoog voor Shibui… Omdat ik het doorgaans niet uithou tot het einde om mijn algemene gevoel mee te geven, val ik ook hier met de deur in huis: Shibui kan gerust schouder aan schouder staan met Takumi. Het vlees van de varkensnek lost mijn verwachtingen in: hypermals en bijgevolg bijzonder smaakvol. De huisgedraaide noedels bevallen tevens, maar vullen wat mij betreft net iets te veel na onze vier (gedeelde) izakaya. Mijn romige varkensbouillon smaakt verder diep en intens, zoals bouillon moet smaken. De spinazie en het eitje horen voor mij in zo’n kom noedels absoluut thuis, niettemin zet het groene poeder – waarvan ik niet durf te wedden over het ingrediënt – een origineel puntje op de i.

Jammer dat dit mijn enige ramenervaring bij Shibui zal zijn, zo gaat dat nu eenmaal met pop-ups… Allen daarheen voor de izakaya de komen maanden! En zoals Kobe Desramaults vandaag op Instagram postte: ook ik ben fan van de Asian wave in Gent, dat werd verdomme hoogdringend tijd.

Een reactie achterlaten