Hij is niet meer sinds eind december vorig jaar. Gent en in het bijzonder Trefpunt bij Sint-Jacobs zijn hem evenwel nog lang niet vergeten. Walter De Buck leeft niet alleen in deze glimlachopwekkende beeltenis…
Maar ook het openingsconcert van de Gentse Feesten 2015 op Trefpunt wordt aan hem opgedragen door zijn groep en een hele resem gasten. Als niet-geboren-en-getogen Gentenaar toch indrukwekkend om te zien hoeveel emotie – van de spreekwoordelijke lacht tot traan – zijn liedjes teweegbrengen bij mijn stadsgenoten.
♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!
Feesten is bij mij helaas onlosmakelijk verbonden met kateren… Zo miste ik al meteen de tweede dag van de Gentse Feesten. De tagline van Camping Vlasmarkt ‘De vakantie van uw lever’ gaat dus niet op voor mij. Zonder al te plastisch te worden: the title says it all.
♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!
Net zoals vorig jaar pakken de mannen van Eetavontuur in de Ramen Noedelbar terug uit met een bunsfestival: Buns! Buns! Buns!
Er staan vier soorten op de muur geschreven:
- Taiwanese bun met buikspek en mosterdgranen
- Veggie bun met knapperige tofu, gepekelde shiitake en spinazie
- Spicy beef curry bun
- Zalm teriyaki bun met wasabi mayo
We proefden beiden op de eerste avond al buikspek, spicy beef curry en zalm. Hoewel we aan een tafeltje op het terras zitten, krijgen we onze buns in een take-away-doosje. Geen erg, al zien ze er dubbel zo lekker uit op zo’n kleurrijk Ramen bord!
Dit jaar betaal je € 12 voor drie buns en een Japans donker biertje. Dat bier bevalt ons iets minder, dus bij een volgende feestenpassage wordt het wellicht met ander vocht.
De buns smaken opnieuw fucking perfect! Valt het op dat ik terwijl ik deze blogpost schrijf nog eens naar de docu over Sergio Herman aan het kijken ben?
Onmogelijk om te zeggen dewelke mijn favoriet is. De sappige zalm, de pittige curry, het smaakvolle buikspek: stuk voor stuk kloppen de buns. Alleen de veggie nog testen!
♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!
Leuven, dat was even geleden. De local die mee aan tafel schuift, kiest Het Land Aan De Overkant uit mijn shortlist – een restaurant dat op de radar verscheen na een paar dikke duimen van foodies die ik respecteer. We starten de avond met een pintje bij Kaminsky en wandelen daarna een paar honderd meter de Léon Schreursvest op. Mijn jas wordt weggehangen en mijn stoel voor mijn neus achteruitgeschoven. We zitten aan een ruime tafel en krijgen meteen een frisse limonade met munt als welkomstdrankje.
Vooraleer ik verderga even over de foto’s: na inmiddels een half jaar spelen met mijn Canon frustreerde het mij enorm om in moeilijk licht (tientallen spotjes + avond) met mijn iPhone de borden te moeten vastleggen. Zo erg zelfs dat ik even getwijfeld heb om deze blogpost niet te schrijven wegens ondermaats beeldmateriaal. Anyway, mijn excuses!
Na de limonade volgt vlot de vraag of we aperitief willen drinken en dient één van de obers radijsjes en zuurdesembrood met verse kruidenkaas op. Ik lust de cava (€ 9) wel, de details zijn niet blijven hangen. De overkant zwicht voor de Liefmans Goudenband (€ 9). Wat het menu betreft laat ik de keuze tussen korte (€56) of lange (€ 80) versie ook daar liggen. Hij wil full-blown gaan en wie ben ik om dat tegen te spreken?
Lees verder →
