Taal is zeg maar echt mijn ding


Deprecated: mb_strlen(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102

Een boek van Paulien Cornelisse

Luidop lachen voor de televisie, het overkomt mij niet zo vaak. Maar dus wel toen Paulien Cornelisse te gast was in De Laatste Show. Paulien houdt van taal, schreef daar 2 bestsellers over en treedt op als cabaretière / acrobate.

De volgende dag bestelde ik meteen beide boeken (“Taal is zeg maar echt mijn ding” en “En dan nog iets…”) bij bol.com voor slechts € 20. Want boeken waarvan meer dan 400.000 exemplaren verkocht zijn, die kom je (zeker in Vlaanderen) niet zo vaak tegen.

Haar eerste boek – een pocketformaat van 212 pagina’s – had ik op enkele dagen uit. In tegenstelling tot wat ik verwachtte, schreef Paulien geen aaneengesloten verhaal over taal. ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’ is eerder een verzameling van korte stukjes (soms colums, soms één zin) die ietwat thematisch geordend zijn.

Feel good doet het goed tegenwoordig. Als het daarenboven over feel good rond taal gaat, is dat zeg maar echt mijn ding. Hoewel je als Vlaming bepaalde taalgrappen of verwijzingen niet begrijpt (denk aan de familie Tokkie), consumeerde ik quasi het volledige boek met een glimlach om de lippen. In mijn blogpost over de GPS citeer ik al een stukje dat ronduit magistraal is. Maar ook als ze bijvoorbeeld schrijft “Het is net als met kleding: witte sokken mogen niet, maar toen Michael Jackson ze aantrok waren ze ineens heel cool…”, bedenk ik steevast waarom ik daar niet zelf opgekomen ben.

Waar haalt ze het in godsnaam? En hoe registreert ze dat allemaal? Volgens mij is Paulien Cornelisse een dame met een scherpzinnig luistertalent, een Moleskine notitieboekje en een iPhone als digitale blocnote. Of zo neem ik in ieder geval nota van taaldingen die ik graag (in de letterlijke zin) wil tekenen.

Dat luidop lachen zoals tijdens Pauliens acte de présence in De Laatste Show bleef wel uit bij het boek – iets wat mij een tikkeltje ontgoochelde. Al moet ik dat eerder toeschrijven aan hoe ik ineen zit dan aan haar schrijverscapaciteiten. Met veel graagte begin ik dan ook vandaag nog aan het vervolg, ‘En dan nog iets…’.

‘Taal is zeg maar echt mijn ding’ holderdebol.comder kopen?

 

Copywriter in bijberoep

Omdat ik graag schrijf.
Omdat ik dat te weinig doe tijdens mijn day job.

Daarom startte ik dit jaar als copywriter.
In bijberoep, dus met ondernemings- en BTWnummer.

Mijn eerste opdracht rondde ik reeds af: het Junior MasterChef kookboek
met recepten van Wout Bru, foto’s van Frank Croes, uitgegeven door Tectum.

Maar ik wil mij niet beperken tot het door mij zo gekoesterde food thema.
Daag mij uit! Ik heb niets liever…

Praten?
elise@elidesc.com

●●●

OVERZICHT OPDRACHTEN

Jojo in stijl – Zeven keer prettig vettig, zeven bordjes gezond
Zoals verschenen in De Student (bijlage bij De Morgen) op 29/09/2010

Junior MasterChef kookboek
Met recepten van Wout Bru, uitgegeven door Tectum in maart 2012

Het grote restorapport
Zoals verschenen in De Student (bijlage bij De Morgen) op 26/09/2012

 

Meneer Afzal

De ongelooflijke veranderingen van meneer Afzal
(over zijn glazen been wordt niet gesproken)

Ongeveer een jaar geleden hield ik Studio Brussel voor bekeken. Te druk, te pop, te veel het omgekeerde van rustgevend. Ik wou een radicale switch, terug naar wat ik muzikaal echt apprecieer. Dat werd Klara.

Niet alleen omwille van de pakkende klassieke muziek. Beethoven met stip op één. Chopin, Mozart, Dvorák, Satie. Maar Klara schenkt ook aandacht aan het woord. De Woordkramerij rubriek in Espresso bijvoorbeeld. En sinds midden september nu ook het luisterspel over Meneer Afzal in Babel.

Met tekst van Pieter De Buysser en muziek van Kris Defoort. Veel wil ik niet prijsgeven over het verhaal. Gewoon luisteren. Naar de ongelooflijke veranderingen. De regering bestaand uit een octopus met z’n glibberige tentakels, het huilende monster in de grot, het verafgode afkalfkalf, …

Schitterende vondsten! Een streling voor het oor.
Iets om dagelijks rond 18u50 in de gebruikelijke file naar uit te kijken.

En het fijne aan radio is trouwens dat je de vrijheid krijgt om zelf binnenshoofds een beeld te schetsen van meneer Afzal en al wie zijn pad kruist tijdens die ongelooflijke veranderingen. Quasi totale vrijheid, met als enige vaststaand feit dat glazen been waarover niet gesproken wordt.

C… is king

Ondertussen alweer een jaartje geleden schreef ik voor The Conversation Manager blog een post met als titel Who’s the king. Over wie nu eigenlijk de koning in webland is. Want zowel content, context als contact kregen al de koningskroon van het wereldwijde web toebedeeld.

Nu durf ik wel eens smalend te doen over de Belgische trend om boeken te schrijven. Ik doe niet aan vingerwijzing, integendeel. Mijn buikgevoel zegt zelfs dat de Lannoo Campus hier een stimulerende – en bijgevolg dus positieve – rol in speelt. Maar ik waag mij bij wijlen wel aan een schertsende tweet. Zo ook toen ik vernam dat Jo Caudron met Media morgen – De media op hun kop een tweede boek uitbracht.

Gekscherend bedacht ik dat een boek voor een professioneel publiek rond dit thema op z’n minst een nieuwe “C… is king” moet bevatten. En jawel! Op de 93ste pagina las ik “Connection is king”. Vergeet content, context en contact. Het gaat om het connecteren, zeg dat Nokia het gezegd heeft…

Gezien ik dezer dagen beroepshalve in de mediasector en meer specifiek in de foodsfeer verkeer, beschouw ik dit als een gepast moment om mijn – zij het onnozele – bijdrage te leveren.

Confituur is king!
Of cantharellen, cuberdons (hetzij in een polyarchie).
Neen. Citroengras, chorizo, chutney.

Laat elke dag smaken!
En lang leve de koning…