Een boek van Teju Cole
Nummer drie van een uitgeleend stapeltje van vier boeken dat ik aan een relatief hoog tempo aan het consumeren ben. Helaas moet ik nu al zeggen dat deze in het rijtje met Meer dan een minnaar en Het West-Vlaams versierhandboek slechts de bronzen medaille krijgt wat mij betreft.
Deze week verhuist imec Ghent (formerly known as iMinds) van de AA Tower op het Zwijnaardse Technologiepark naar dé nieuwe architecturale landmark van Gent: De Krook. Nogal wat verdiepen worden ingevuld door de bibliotheek – genoeg redenen dus voor mezelf om na lange tijd opnieuw lid te worden van de bib. Op de vierde etage komen imec, enkele onderzoeksgroepen van UGent en CultuurConnect te zitten. Naar deze verhuis keek ik eerlijk waar maanden, zelfs jaren uit. Want werken in het centrum van de stad waar ik woon, dat lijkt me simpelweg zalig!
Foto: Instagram @elidesc
Waar er gewerkt wordt, moet er uiteraard ook gegeten worden… Daarom alvast een lijstje van eetadresjes op maximum vijf minuten wandelen van De Krook. Over de meeste schreef ik ooit (vaak enkele jaren geleden) al een blogpost.
Een boek van Thomas Blondeau
Twee gelijkenissen met mijn vorige boek (Meer dan een minnaar): ook hier gaat het om mijn eerste kennismaking met de auteur én een relatief dun boek van 252 pagina’s. Hoewel ik op Instagram instant een enthousiaste reactie over Thomas Blondeau krijg, voel ik eerlijk gezegd niet meteen liefde…
Een boek van Oscar van den Boogaard
Een nieuw stapeltje geleende boeken van een (meer dan) leesvriendin scherpen mijn goesting aan om er na de 1280 pagina’s van Kwaadschiks meteen terug in te vliegen. Liefst wel in een dunner exemplaar en dat vind ik bij ‘Meer dan een minnaar’ van Oscar van den Boogaard. Dat deze Nederlander een verhaal schrijft dat zich in Sint-Martens-Latem afspeelt, verwondert niet als je weet dat hij al jarenlang columns schrijft voor de Vlaamse krant De Standaard en – een assumptie op basis van zijn HISK activiteiten – in Gent woont. Een vermoedelijke stadsgenoot dus.
Een boek van A. F. Th. van der Heijden
Wanneer ik een weekje thuis ben om te recupereren van mijn onder algemene verdoving verwijderde wijsheidstanden (4!), belt mijn beste maatje vanuit de FNAC welk boek ik graag wil… Ik denk in eerste instantie aan een kookboek, typisch Elise. Daarna zeg ik dat alles recents van een degelijke Vlaamse of Nederlandse schrijver kan. En liefst ook geen te dik ding, de ideale omvang van een boek ligt voor mij tussen 250 en 300 pagina’s. Dat laatste had hij blijkbaar niet zo goed begrepen, want een paar uur later staat hij voor de deur met Kwaadschiks van A. F. Th. van der Heijden – een klepper van maar liefst 1280 bladzijden. Volgens mij meteen mijn meest volumineuze boek ever… Hilarisch wel! Gelukkig bracht hij ook Greens that taste like friendship van Seppe Nobels mee.
