Vis van Delhaize

Ik heb het stilaan gehad met de vis van Delhaize.

Vis hoort vers te zijn. Vis hoort geen geur af te geven, zelfs niet die van de zee. Want als je iets ruikt, dan neigt de vis naar rot. Vort, in het West-Vlaams. Vorte vis.

De laatste jaren stapelde ik maar liefst 4 negatieve viservaringen op bij Delhaize.

  1. zalm
  2. rog
  3. wulken
  4. mosselen

Allemaal – ondanks binnen de vermelde houdbaarheidsdatum – met een kwalijke geur. In het geval van de rog zelfs niet te harden ammoniak.

De vierde en sowieso voor mij allerlaatste ervaring speelde zich vanavond af bij de bereiding van über-Belgische mosselen met friet. Stel je voor: je snijdt verse frietjes en begint die voor te bakken, je maakt mayonaise, je versnijdt uien en groene selder. En dan open je de verpakking die 2 kg mosselen herbergt. Een kwalijke geur slaat meteen in het gezicht. Mijn maag plooit dubbel, mijn eetlust neemt vroegtijdig afscheid. Na meer dan 10 keer wassen en het triëren van de volledig gesloten exemplaren, hebben we ze uiteindelijk toch – desalniettemin met lange tanden – geconsumeerd. Gemaskeerd met witte wijn en currypoeder. Iets wat ik in verse omstandigheden nooit doe, want niets gaat boven mosselen natuur.

Bij deze neem ik mij plechtig voor om nooit nog vis te kopen bij Delhaize, en al zeker niet bij de winkel aan de Watersportbaan. Vanaf vandaag ben ik meer dan ooit fan van vishandel De Vis. Foursquare mayor ben ik alvast al.

Fnac service

Een fout cadeau kopen… Voor talrijken onder ons een herkenbare situatie. Zo redirect de domeinnaam foutcadeau.be naar ebay.be. Niet slecht gezien. Mij overkwam het dus onlangs ook. Ik kocht mijn vader bij Fnac een iPad keypad dock – met een zekere voldoening, zo van “wat een paps-geoptimaliseerd geschenk”. Tot ik op het moment van overhandiging vernam dat mijn vader – gadgetgevoelig als hij is – al eerder deze accessoires aanschafte. Dus zat er mij niets anders op dan van deze dubbel af te geraken, helaas zonder aankoopbewijsje en zonder prijssticker.

Mijn eerste poging situeerde zich op Twitter. Een tweet – verschillende malen geretweet – leverde 2 lauwwarme reacties op die niet meteen tot de verhoopte deal leidden. Dus waagde ik het gisteren toch om bij de infobalie van Fnac Gent aan te kloppen. Een uiterst behulpzame dame bezorgde mij eerst mijn recent aangeschafte ledenkaart – wat misschien onbewust de vriendelijkheid bevorderde. Vervolgens informeerde ik naar het omruilen. Bleek dat geen enkel probleem te zijn zonder rekening op voorwaarde dat ik mij de aankoopdatum nog kon herinneren en bereid was €5 administratiekosten te betalen.

De beiden aanvaard, zwierf ik eventjes later met een brede glimlach en een aankoopbon ter waarde van een iPad keypad dock door de verdiepingen vol multimediale verleidingen.

10/10 voor de klantenservice.
Ik keer tevreden terug…

Thiron

Vrouwen en shoppen. Het klikt!
Offline, maar tegenwoordig tevens online…

Tijdens een recente shopping spree in Antwerpen ontdekte ik de winkel die mijn schoenkoopproces fenomenaal faciliteert. Ik mag twintig schoenwinkels binnenvallen met een onweerstaanbare drang naar dat perfecte paar. De kans is groot dat ik bij één enkel bezoekje aan Thiron meteen een coup de foudre oploop.

Na dat vruchtbare bezoekje uitte ik quasi instant mijn sympathie op Facebook. En via deze weg vernam ik dat Guy Thiron tegenwoordig ook online schoenen aan de man brengt door middel van een webshop. Opnieuw stootte ik dadelijk op een paar dat mij 100% bekoorde, dus plaatste ik een bestelling. Toegeven: mijn eerste online aankoop wat schoenen of kledij in het algemeen betreft.

Wat paar ongemakjes – leveringsadres niet aanpasbaar langs hun kant en codeproblemen met mijn VISAkaart langs mijn kant – later, ontving ik eergisteren de door mij bestelde schoenen. Helaas een maatje 36, doch in een doos gelabeld met 38. Toen ik het probleem per mail signaleerde, maakte meneer Thiron terstond de belofte om het foutje de volgende dag recht te zetten. En zo geschiedde…

Bij deze is mijn schoencollectie een paartje rijker, mijn e-shop ervaring en mijn vertrouwen in de ondernemende medemens eveneens.

What a shoe can do…

Fnac vangst

Zalig om op een zaterdag – maar eigenlijk bij voorkeur nog liever op een minder drukke dag van de week – zonder haast bij Fnac binnen te wandelen. Daar uitgebreid rond te snuisteren en – hetzij impulsief, hetzij selectief – boeken, muziek of nog wat anders meegraaien. In de wachtrij aan de kassa weerstaan aan hoe ze last-minute jouw aankopen nog pogen aan te dikken en gadeslaan wat de andere winkelaars gescoord hebben of als gewillige prooien nog scoren. Thuiskomen. Vervolgens de aankopen met veel zorg uitpakken en tenslotte nogmaals grondig besnuffelen.

Mijn vangst van vandaag…

Kadootjes voor het geboortebezoek bij vrienden met 3 flinke zonen morgen:

  • “Zoon” – luisterboek van Raf Walschaerts
  • “Kapitein Winokio danst” – luisterboek van Kapitein Winokio
  • “Floddertje gaat in bad” – badboek naar de verhalen van Annie M.G. Schmidt, getekend door Fiep Westendorp

Muzieknoten en dit keer geen klassieke composities:

  • “20 jaar Stef Bos – Dit is nu later!” – cd box van Stef Bos
  • “21” – cd van Adele

Boeken voor mezelf – en in het geval van Jamie Oliver ook voor mijn disgenoten:

  • “Purple cow” – Seth Godin
  • “Jamie in 30 minuten” – Jamie Oliver
  • “Digitaal is het nieuwe normaal – De revolutie is begonnen” – Peter Hinssen

Zwarte laarzen – part II

Een tweetal weken geleden uitte ik behoorlijk wat ongenoegen rond mijn hobbelige queeste naar zwarte laarzen. Vandaag bereikte deze zoektocht een voorlopig – want laarzen zijn (in het bijzonder bij mij) onderhevig aan slijtage – eindpunt tijdens een shopping spree in Antwerpen. Met dank aan Thiron om dit eindpunt te faciliteren!

Maar nog even dieper ingaan op deze shopping spree.

Ik ben een lijstjesmadam, dus stelde ik een “TO SHOP” op bestaande uit een achttal items. Met stip op één uiteraard de zwarte laarzen… Desalniettemin is deze mentale voorbereiding geen enkele garantie op een geslaagd winkeldagje. Pretbedervers staan steeds startklaar om een mood swing te bewerkstelligen. Zoals die droompump vinden, maar helaas niet meer in jouw maat. Zoals tijdens drukke soldendagen belanden in jouw love shop (naar analogie met love brand), maar bemerken dat pakken mensen dezelfde winkel favoreren.

Vandaag niets van dat. Wel goed gezelschap, geen overmatige drukte voor de tweede dag van de wintersolden, geen rotweer en vooral gaandeweg item na item kunnen doorhalen op dat “TO SHOP” lijstje!

Op zo’n dag durf ik beweren dat ook shoppen endorfines opwekt.
Uiterst oppervlakkig. Dat besef ik. En toch..

Oor tot oor glimlachend en voor een keertje positief ten aanzien van overgewicht spoorde ik in mijn roes terug naar Gent.