Draw Something

Ja, ik hou wel van tekenen. Zo bewijst mijn verzameling sketches op deze blog. Dol ben ik in het bijzonder op letterlijke visualisaties van figuurlijke betekenissen – denk aan Zo fier als een… Nu de Wordfeud hype wat overgewaaid lijkt, signaleerden een aantal mensen mij een nieuwe app naar mijn meug: Draw Something.

Sinds gisteren teken ik dat het een lieve lust is tegen mijn virtuele vriendjes. Mooi tekenen is geen vereiste, gewoon zorgen dat het duidelijk genoeg is zodat de wederpartij kan raden wat je tekende. Al liep een collega (namen worden niet genoemd) hier verontwaardigd te wezen wegens een opmerking over haar volgens de tegenspeler onbestaande tekentalent.

Het concept? Je speelt tegen iemand – zij het een Facebook vriend, iemand met een Draw Something account, op basis van een e-mailadres of een willekeurig persoon. De opdracht is iets te tekenen, in te dienen en vervolgens door de ander te laten raden wat het is. Eenvoudig, toch? De app baseert zich op het Engels vocabularium, dus af en toe komt Google Translate wel van pas. Het is zaak om zo vaak mogelijk over en weer te pingpongen met een tekenopgave, want het spel eindigt als jij of je opponent de tekening niet kan raden. Hulplijnen – voorgesteld door bommetjes – koop je met muntstukken die bij elke geraden tekening volgens de moeilijkheidsgraad ervan verdiend worden.

En toch heb ik mij eveneens sinds gisteren al gras-, kaki- en fluogroen geërgerd aan de Draw Something app. Vandaar ook een aantal opmerkingen ter bevordering van het tekenplezier – al zou ik die wellicht beter naar het Engels vertalen als ik wil gehoord worden door de ontwikkelaars:

  • Een goede strategie om een app met advertenties gratis aan te bieden en voor de reclamevrije versie € 0,79 aan te rekenen. Heads up dus voor deze!
  • Het stoort mij enorm dat ik in de loop van een partijtje niet terug naar het Home-scherm kan nadat ik bijvoorbeeld een tekening (wel of niet) geraden heb. Ik wil op elk moment zelf kunnen beslissen of ik verderga met dit spel tegen deze persoon en bijgevolg of ik liever verderspeel tegen iemand anders.
  • Iets meer tijdsdruk toevoegen (sneller = meer muntstukken) bij het tekenen zelf of het raden van een tekening. De tijd om een tekening te raden zou ik tevens beperken tot maximum 30 seconden.
  • Chatfunctie is ook wel een aanrader, want wie wil nu geen commentaar geven bij die lelijk getekende ‘Aladdin’? Of iemand proficiateren met die welgevormde ‘whale’?
  • Na één dag spelen ben ik al minstens vijf woorden meer dan eens tegengekomen. Jammer, want zo is de lol er meteen af… Dus graag een grotere woordenschat!
  • Tegenspelers zoeken op basis van een Twitteraccount zou eveneens fijn zijn. Bij Wordfeud speelde ik zelfs vaker met tweeps dan met ‘in levende lijve’ vrienden.

Kortom, een app met het potentieel om mij een tijdje spelletjesgewijs zoet te houden. Al bestaat de kans dat ik deze sneller dan Wordfeud delete omwille van de hierboven omschreven ergernissen… Teken ze!

Path

Ondertussen al wat tijd vervlogen zonder een iPhone app tot het onderwerp van een blogpost te verheven. Het moet van onze eigen zesta.be app geleden zijn. Wordfeud was wellicht een paar woorden waard, of de bpost Mobile Postcard app. Maar het was Path dat mij triggerde…

Wat prikkelde nu?

Vooral het feit dat de app ondertussen al een jaar – sinds 13 december 2010 om exact te zijn – op mijn iPhone staat en de activiteit zich tot voor kort tot een kortstondig testmoment beperkte. En dan ineens een aantal ‘friend requests’, als dat in Path al zo benoemd wordt. Vermoedelijk als gevolg van hun update.

Verder een welverdiende pluim voor de designer. Visueel bijzonder aantrekkelijk, handige en tevens originele user interface. Uit een rood bolletje met een plusteken poppen de mogelijke posts – gaande van foto, friends taggen, locatie, tekst of jouw al dan niet wakker zijn. Het ‘Go to sleep’ selecteren resulteert in een opkomende maan en een digitale schakelaar om het wakker worden met jouw Path te delen.

De makers definiëren de app als the smart journal that helps you share life with the ones you love. Tja, daar blijk ik toch wat van hun positionering af te wijken… Begrijp mij niet verkeerd, liefste virtuele vrienden. Sympathie, dat wel. Maar liefde zou ik bij het gros van mijn mede-Path-ers bij voorkeur niet in de mond nemen.

Samengevat lijkt de app door een select groepje op quasi dezelfde wijze als Twitter of Facebook, misschien wel een combi van beide gebezigd te worden. Fijn voor even, echter geen blijver. Al kan ik mij uiteraard vergissen.

There’s an hAPP for that…

Een portie selfpromo once in a while kan volgens mij geen kwaad… Anderhalve maand en duizenden downloads na de lancering richt ik de schijnwerpers kort doch krachtig op een fijne feature van de gratis zesta.be app: de magische hand!

3.000 recepten. Waarvan 1.000 videorecepten.
Voor iOS en Android phones en tablets.

Honger naar meer?
Een uitgebreider artikel lees je op zesta.be.

Of al overtuigd?
Download in de App Store.
Download in de Android Market.

Over #TwunchQ…

Dat het snel gaat in de digiland. Jawadde!

De ene dag Google Waven we massaal – of toch zij van den digital, de volgende dag trekt Google vroegtijdig de stekker uit deze bèta. Of worden Direct Messages ineens Messages. Of trakteert Mark Zuckerberg op nieuwe profielen. Of leggen we massaal filters over onze mobiel vastgelegde plaatjes, met dank aan Instagram.

Hoe zou het het #Twunch concept vergaan? Of de Qtelizde versies van onze Minister van Economie, Innovatie, Administratieve Vereenvoudiging, ICT en Telecommunicatie: de druk bijgewoonde, doch tegelijk uitgehoonde #TwunchQ?

Deze middag was ik aanwezig op de derde editie over webdevelopment. Kortstondig weliswaar. Wegens het potdichtzittende Brusselse verkeer en mijn gebrek aan kennis van sluipwegen enerzijds. Wegens het gebrek aan animo anderzijds. Mijn vorige ervaring op de tweede #TwunchQ over mobiele applicaties – als verstekeling in de broekzak van de presentatoren der VMMa apps – bestempelde ik als gematigd positief tot positief. Vandaag zag ik echter een aantal (niet allemaal dus omwille van verkeerstechnische redenen) presentaties van 5 minuten die van mij de stempel lauw tot ijskoud meekrijgen. Noem het gerust speedpresenting, maar helaas ontbrak elke vorm van adrenaline die alle samenvoegingen met speed- doen vermoeden. Niets nieuws. Geen zon. En dan ben ik zelfs nog geen expert ter zake.

Begrijp mij niet verkeerd, aan Van Quickenborne zal het niet liggen. Hij spreekt, animeert en maakt (soms flauwe) grapjes als de beste. En hij weet keer op keer vriend en/of vijand te charmeren door spraakmakende initiatieven, zoals deze #TwunchQ. Toch vrees ik dat de houdbaarheidsdatum in zicht komt…

Hoewel. Toen ik deze namiddag zijn tweet rond de vierde #TwunchQ in mijn timeline opmerkte, was mijn eerste reactie: “Geert Noels. Hmmmz. Niet mis!”… Misschien dan toch maar het voordeel van de twijfel. Op 28 juni begeef ik mij niet meer richting Brederodestraat, maar ik zal wellicht wel meeloeren via de livestream.

Expo Lieve Blancquaert

Ze wandelt van stijl naar stijl. Voor haar is fotografie een echt avontuur.

Lieve Blancquaert
Fotograaf

Geen fotografe, opvallend toch.

Vandaag liepen we langs bij de voormalige Bank van de Arbeid in de Genste Volderstraat, waar een overzichtstentoonstelling aan Lieve gewijd is.

Boeiende locatie met boeiende foto’s
van boeiende mensen vastgelegd door een boeiende dame.

Bij tentoonstelling en obligate boek (gewone versie en limited edition) hoort tevens een iPhone app met audiorondleiding ingesproken door de fotografe zelf. In mijn zonnige/zondagse enthousiasme vergat ik deze echter op te zetten…

Wegens fel gesmaakt door het fotografieminnend publiek verlengd tot 16 mei!