La Chaparrita (gesloten)

De Vitrine staat al een tijdje te koop. In afwachting van wat de toekomst brengt, wordt deze plek tijdelijk – tot ergens in mei – een Mexicaanse pop-up met de rollende naam La Chaparrita. Je vindt hen via de Facebookpagina van De Vitrine of op hun eigen Instagramaccount; Kobe Desramaults volgen is ook een optie.

Op een woensdag zoek ik na een drukke dag een adresje om even tot rust te komen en mijn hoofd uit te kunnen zetten. En dan popt La Chaparrita op. PUUURFECT!

Onderweg naar huis bel ik even om te informeren of reserveren noodzakelijk is. Blijkbaar niet, behalve als je met een groep van meer dan acht personen van Mexico wil doen. We zetten koers richting de Brabantdam en verkiezen de eetzaal achterin boven de toog in het eerste deel van De Vitrine. Deze zit ongeveer halfvol en wij installeren ons tegen de muur. De boxen blazen leuke (hiphop) deuntjes, de sfeer zit goed…

Lees verder

Greek Time

Ondertussen woon ik bijna vijf jaar in Mariakerke. We rijden altijd wel een paar kilometer voor leuke restaurants – doorgaans richting centrum Gent. Maar binnen minder dan een kilometer van onze voordeur liggen langs de Brugsevaart wel twee restaurants waar ik al honderden keren voorbijgereden ben: Romanoffs op de Brugsevaart 14 en Greek Time op de Brugsevaart 141. Bij de Griek zag ik regelmatig mensen inchecken, ook mensen die ik foodgewijs wel vertrouw… Dus tijd om eens te gaan testen!

Lees verder

Kwaadschiks

Een boek van A. F. Th. van der Heijden 

Wanneer ik een weekje thuis ben om te recupereren van mijn onder algemene verdoving verwijderde wijsheidstanden (4!), belt mijn beste maatje vanuit de FNAC welk boek ik graag wil… Ik denk in eerste instantie aan een kookboek, typisch Elise. Daarna zeg ik dat alles recents van een degelijke Vlaamse of Nederlandse schrijver kan. En liefst ook geen te dik ding, de ideale omvang van een boek ligt voor mij tussen 250 en 300 pagina’s. Dat laatste had hij blijkbaar niet zo goed begrepen, want een paar uur later staat hij voor de deur met Kwaadschiks van A. F. Th. van der Heijden – een klepper van maar liefst 1280 bladzijden. Volgens mij meteen mijn meest volumineuze boek ever… Hilarisch wel! Gelukkig bracht hij ook Greens that taste like friendship van Seppe Nobels mee.

Lees verder

Serfaus • Fiss • Ladis | de gezelligste bergrestaurants

Afgelopen week stond in het teken van sneeuw en snowboarden… We verbleven – net zoals vijf jaar geleden – bij Ferienhaus Schmid, het erg goedkope pension van de familie Schmid in Tösens. Tösens ligt in het dal van de Inn, op zo’n kwartiertje rijden van het skigebied Serfaus – Fiss – Ladis. Deze drie Oostenrijkse dorpen bundelen de krachten en verwennen wintersporters met een uitgestrekt en gevarieerd gebied, mooie pistes en moderne liften.

Een ex-collega trekt er binnen enkele weken met haar gezin heen en informeerde alvast naar leuke adresjes.

  • Oostenrijk blijft onze favoriete wintersportbestemming. Niet omdat we zo’n fervente après-skiërs zijn, maar omwille van de gezelligheid… op verschillende plekken staan schirmbars, tentvormige bars met een ronde toog waar het dak er bij mooi weer af kan. Altijd leuk!
  • Zirbenhutte
    In alle gidsen staat deze berghut in het oosten van het gebied als Genussrestaurant (oftewel gastronomische hotspot) omschreven. En het klopt… In de gezellige Zirbenhutte – denk houtvuur en schapenvelletjes – kun je een gastronomische menu met aangepaste wijnen eten. Wij hielden het er echter eenvoudiger met lokale klassiekers Schlutzkrapfen (Tiroolse ravioli, met aardappelen gevuld), Kaiserschmarrn (een soort poffertjes) en Rösti (een verrukkelijke versie van wat wij onder rösti verstaan). Over verschillende dagen gespreid welteverstaan. Hier trouwens geen selfservice, maar bediening aan tafel.

Schlutzkrapfen

Kaiserschmarrn

Rösti

  • Restaurant Lassida
    Hier moet je jezelf bedienen, als extra pluspunt bakken ze hier wel à la minute pizza’s in een houtoven. Wij proeven de populaire Käsespätzle, traditioneel geserveerd met geroosterde ajuintjes. Mijn vriend gaat voor de Tiroler Gröstl, een soort eenpansgerecht met hun geliefde ingrediënten aardappelen en spek.

Lees verder

De dag dat ik besloot om alle Pascale Naessens recepten uit te testen…

Mijn favoriete Pascale Naessens recepten – deel 1 en deel 2 blijven de populairste pagina’s op mijn blog… En toch was dat niet dé reden om met onderstaand meerjarenprojectje te starten. Zoals ook al in de voornoemde posts vermeld, werk ik in bijberoep voor Pascale. Bijgevolg besloot ik op een dag (ondertussen wellicht meer dan twee jaar geleden) om àlle recepten uit haar boeken eens klaar te maken…

Mijn motivatie?

Walk the talk.
Practice what you preach.
Eat your own dog food.

Of iets in die trant...

Pascale Naessens bracht inmiddels zeven boeken uit: Mijn Pure Keuken 1 + 2, Puur Genieten 1 + 2, Puur Eten 1 + 2 en Puur Pascale. Op veelvuldige vraag van haar lezers verschenen op haar website enkele indexen: met àlle recepten in alfabetische volgorde, per ingrediënt of per thema. De kleine actieboekjes (voor bijvoorbeeld Dag Allemaal) en het boek met voor de (Miele) stoomoven aangepaste recepten vormen geen onderdeel van deze inventaris.

Ik ging aan de slag met de A tot Z index. Op deze lijst staan 441 recepten, meer dan één voor elke dag van een jaar dus. Gelukkig kon ik aan de aftrap van mijn project al een deel instant in groene fluo markeren; ik schat een kleine 100. Zo bleven er nog meer dan 300 recepten over om mee aan de slag te gaan…

Lees verder