Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.
Colruyt opende z’n derde versmarkt Cru op de Gentse Kouter en daar hoort tevens eethuis Cuit bij waar je dagelijks van 8u00 tot 18u30 terechtkan.
Het concept is helder: high end selfservice met ingrediënten van Cru. Je stelt een maaltijd samen uit het aanbod groenten, vlees en vis op de krijtborden boven de toog. Bestellen en tegelijk afrekenen doe je aan diezelfde toog. Drank krijg je meteen mee, het eten mag je ophalen wanneer de meegekregen schijf oplicht.
Op een wisselvallige zondagmiddag kom ik alvast buiten met limonade maison (€ 4,50) en witte wijn Forgotten Field (€ 3,50) voor mijn vriend. Door de onweersdreiging verhuizen we toch naar binnen, waar we ons installeren aan een gedeelde tafel in het stijlvolle industriële interieur. Jammer wel dat er geen enkel hapje op de kaart staat, al zijn het gewoon wat Cru chips.
Onze schijf seint dat één van hun kenmerkende houten dubbeldekdienbladen wacht op ons. Daar staan vijf bordjes op die stuk voor stuk aanlokkelijk ogen… Detail: ik knap af op servies met brokjes af, hoe mooi de borden ook mogen zijn.
Ik bestelde eerst en vooral kraaibiefstuk (€ 14) en zeewolffilet (€ 12,50) als proteïnen. De saignant kraai met vleesjus en de drie stukken gebakken zeewolf met rodewijnsaus blijken juiste keuzes. Daarbij eten we aardappeltjes in kruidenzout (€ 6) die net zoals papas arrugadas met hun gerimpelde schil bijzonder smaken. Verder koos ik voor gestoofde jonge spinazie (€ 7) met sjalotjes en gebakken witte asperges met lamsoor (€ 9,50). De spinazie smaakt zonder meer, de asperges zijn top!
We ronden onze lunch af met cappuccino (€ 2,80), verse muntthee (€ 2,30) en een flan karamel (€ 4) om te delen. De flan komt in een klein weckpotje en ik geniet van elke hap waarbij ik telkens poog om wat karamelsaus van op de bodem mee te scheppen.
Nog even de roltrap naar de Cru afdalen als laatste gang van een geslaagde en eigentijdse lunch!
Vietnamese happiness on a plate… Nems, dumplings, xiu mai als zalige starters. Banh mi en glasnoedelsalade om het af te maken. #gf17 #gff17
Ongeveer een maandje geleden proefde ik al even bij Hai Phong Happiness toen ze nog oppopten op het zesde verdiep van de oude bibliotheek – tegenwoordig NEST genaamd. Tijdens de Genste Feesten zitten ze tien dagen in The Box – Dampoortstraat 47, 9000 Gent. Vanaf september zoeken ze nog een pand… Tips dus welkom, want ik wil die zalige dumplings met kip en Chinese kool zeker nog vaak eten!
•••
Lees meer over mijn Gentse (Food) Feesten 2017 project
Een boek van Yasmina Reza
De auteur Yasmina Reza was mij totaal onbekend, ik ontleen dit boek dan ook om een andere reden: de woorden ‘bijtende humor’ en de quote uit NRC Handelsblad ‘Als geen ander is Reza in staat onze worsteling met het mens-zijn op een hilarische manier tot behapbare porties terug te brengen’ op de achterflap. Ik geef toe, daar moet ik heel even over nadenken. Maar het klinkt als iets wat ik wel leuk zou kunnen vinden. Gezien de hoofdpersonages de zestig gepasseerd zijn, verwacht ik mij aan een verhaal in de trant van Hendrik Groen of De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.
Lees verder →
BUNS, BUNS, BUNS. Een echte Gentse Feesten traditie! #gff17 #gf17
•••
Lees meer over mijn Gentse (Food) Feesten 2017 project
Dat de man(nen) achter Eetavontuur weten waar de klepel van de Aziatische foodklok hangt, dat weten we al langer. Dat bewezen ze met kookboeken, kookworkshops en de Eetramen noedelbar in Oudburg. Nu gebruiken ze de ruimte aan Dok Noord waar Eetavontuur kookworkshops geeft en ook feestjes – in mijn geval een kerstfeestje met iMinds en het huwelijk van Caroline & Frédéric – host tevens als een vast eetstek: Eethaven. Logische naamgeving ten opzichte van Eetramen (met het typische bedampte raam) en gezien de locatie bij het water. Wat ik niet helemaal snap, is waarom het logo dan gewoon Haven is zonder Eet. Maar soit.
Wanneer ik lees dat ze nog tot en met 14 juli open zijn voor de lunch vooraleer ze een lange break nemen om BUNS, BUNS, BUNS te serveren tijdens de Gentse en de Patersholfeesten, spurt ik er op de eerste dag van mijn vakantie (14 juli) naartoe.
Lees verder →