Een boek van George Orwell

Dit boek staat al jaren in mijn boekenkast. Ongelezen, of toch tenminste door mij. Ik kreeg het ooit van mijn vader, die het kocht in zijn studententijd. Binnenin staat dan ook te lezen: “Patrick – Gent, 1973”. Exact 40 jaar later neem ik het bij gebrek aan nieuw, recent leesvoer mee op reis naar Corsica! De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik eerst de andere drie exemplaren uitlees voorleer ik aan 1984 begin.

George Orwell schreef in 1949 deze bekende dystopie – een woord dat ik vandaag leer van Wikipedia en blijkbaar het antoniem van utopie is. Hij omschrijft dus een toekomstvisie waarbij voornamelijk de negatieve elementen naar voor geschoven worden en bijgevolg een wereld waarin niemand zou willen leven. 1984 (zelf ben ik geboren in 1983) is inmiddels voltooid verleden tijd. Orwell zat er dus naast, of had wellicht nooit echt de intentie om er op te zitten…

Mijn vader verwees wel vaker naar dit boek, zeker in volle Big Brother tijden. Want de alomtegenwoordige man met de knevel op de cover heet in Orwells wereld Grote Broer. Hij is de – al dan niet van vlees en bloed – leider van de Partij die een wel erg extreme vorm van communisme aanhangt. De Partij regeert over Oceanië; Oceanië is één van de drie wereldmachten, naast Eurazië en Oostazië. De bevolking wordt ingedeeld in de Kernpartij, de Randpartij en de proles. De laatste groep maakt 85% van de bevolking uit en heeft totaal geen rechten. De ideologie is Engsoc, de taal-in-ontwikkeling Nieuwspraak. De Partij heerst met staalharde hand: terreur van de Dunkpolitie en continue controle door teleschermen. En wat een foodie als ik nog het meest tegen de borst stoot: het afgrijselijke eten. Genieten is staatsvijand nummer één in Oceanië. Pretbedervers!

OORLOG IS VREDE
VRIJHEID IS SLAVERNIJ
ONWETENDHEID IS KRACHT

Het eerste kwart moet ik mezelf wat moed inspreken om vol te houden, want zoals ik altijd onderstreep lees ik ALLE boeken uit. Geleidelijk aan voel ik mij meer betrokken bij Winston Smith die professioneel de geschiedenis vervalst in het Ministerie van Waarheid en zich tegelijk blijft verzetten tegen de wereld waarin hij leeft.

En zo heb ik ook nummer 19 van De Tijd lijst met de 100 beste romans aller tijden achter de kiezen… Ik neem mij voor om er nog meer te consumeren!

‘1984’ holderdebol.comder kopen?

Dat vraag je als boekenwurm wel eens na een vakantie: “En, wat heb je gelezen?”.
Onder de Corsicaanse zon – zij het erg vaak in de schaduw – las ik het volgende:

• De ondraaglijke lichtheid van het bestaan | Milan Kundera
• Wachten op woensdag | Nicci French
• De kleine prins | Antoine de Saint-Exupéry
• 1984 | George Orwell (nog in bezig)

Source: My goodreads reading challenge

Een boek van Antoine de Saint-Exupéry

Wellicht heeft iedereen dit boekje ooit op school in het Frans moeten lezen, behalve ik dan. Als ik het mij goed herinner, lazen wij enkel een paar fragmenten. De Nederlandse vertaling staat wel op mijn boekenplank en leek mij ideaal voor een namiddagje op een Corsicaans strand. Even iets lichts lezen, de toch aanwezige diepere lagen zoeken en vooral bedenken wat een zot levensverhaal de auteur kenmerkt.

De verteller in ‘De kleine prins’ is tevens een piloot. In tegenstelling tot wat er later in het echte leven van de Saint-Exupéry (verschwunden boven de Middellandse Zee) zal gebeuren, lijdt deze man motorpech met zijn vliegtuig midden in de woestijn. Daar ontmoet hij een klein prinsje dat leeft op een mini-planeet, dat om een pas later duidelijke reden naar allerlei andere planeten reist alwaar hij karikaturaal volk leert kennen en dat de ene quote-waardige uitspraak na de andere doet.

L’essentiel est invisible pour les yeux.
Al klinkt dat veel minder welluidend in het Nederlands…

‘De kleine prins’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Nicci French

Na Blauwe maandag en Dinsdag is voorbij gaat het schrijverskoppel Nicci French verder in de reeks rond psycho-analytica Frieda Klein met de volgende dag van de week: ‘Wachten op woensdag’. Perfecte vakantielectuur, zo’n literaire thriller. Dus ben ik aangenaam verrast om in Brussels Airport dit boek te zien blinken tijdens het wachten op onze vlucht naar Corsica. Verkocht!

Traditiegetrouw verslind ik dit derde verhaal met Frieda Klein in de hoofdrol wederom aan een hels tempo. Bij mijn terugkeer merk ik op humo.be dat nummertje drie van hen maar twee sterren krijgt. Dat is wel heel spaarzaam! Ik ben akkoord dat ik de plot deze keer wel al even kon voorspellen – en dat dan ook deed. En toch blijf ik van plan om de rest van de week- en weekenddagen te lezen. Dat heb je natuurlijk als ze sommige verhaallijnen over de verschillende boeken laten doorlopen… Wat een gemiste (verkoops)kans zou het ook zijn om dit niet te doen!

In dit boek werkt Frieda niet meer voor de politie, maar naar goede gewoonte weet ze opnieuw op meerdere manieren met hen in aanraking komen: onzacht en hard. Over de diverse onderzoekslijnen wil ik niet veel kwijt, daarvoor moet je ‘Wachten op woensdag’ gewoon lezen. Al ben ik zelf erg benieuwd naar hoe ze die lastige relatie met de arm der wet zeven boeken lang geloofwaardig zullen kunnen houden.

‘Wachten op woensdag’ holderdebol.comder kopen?