Een boek van Ilse Ceulemans
De subtitel ‘Alles went, behalve slecht management’ spreekt – euhm… – boekdelen. Ik herinner me dat ik onlangs zei tegenwoordig alleen nog fictie te lezen, maar de klinkende titel en veel enthousiasme op Goodreads zetten mij toch aan tot een uitstapje richting de categorie non-fictie. We gaan opnieuw voor een sprintje van een week, want dit populaire boek kan bibliotheek De Krook niet langer dan een week missen.
Een boek van Annelies Verbeke
Sinds een drietal maanden werk ik in De Krook, een nieuwe architecturale landmark in het centrum van Gent die we als imec delen met onder meer UGent en de Gentse bibliotheek. Dat was voor mij de aanleiding om na een tiental jaar geen bibbezoeker meer te zijn opnieuw een lezerskaart aan te schaffen. Maar thuis lag nog een ongelezen stapeltje dat eerst weggewerkt moest worden. Vorige week bleek dat ineens 100% verschwunden, dus zocht ik mijn eerste boek in De Krook uit…
Ik liet me meteen verleiden door de ‘sprinters’ die vlakbij de ingang geëtaleerd staan: dat zijn doorgaans recente en populaire boeken die voor maximum een week uitgeleend worden, zonder pardon en dus zonder verlenging. Dat levert wel wat leesdruk op, maar gelukkig blijkt het nieuwste boek van Annelies Verbeke geen al te dikke klepper. En ook wel écht goed, niet onbelangrijk als het vooruit moet gaan!
Een boek van Hanya Yanagihara
Jullie kennen inmiddels mijn fobie voor dikke boeken. Er bestaat volgens mij geen term voor, ik heb het opgezocht. Een paar maanden nadat ik Kwaadschiks van A. F. Th. van der Heijden cadeau kreeg, volgt er opnieuw een klepper in inpakpapier: dit keer ‘Een klein leven’ van Hanya Yanagihara. Het valt mij meteen op dat het boek veel reacties uitlokt. Bij een foto op Instagram volgden nogal wat commentaren: prachtig, droevig, jaloers dat je er nog in mag beginnen, heavy, … Via Goodreads contacteerde iemand mij met de boodschap dat ik er niet aan moest beginnen. Genoeg meningen dus om mijn nieuwsgierigheid te prikkelen! En ik ben terug vertrokken voor 750 pagina’s.
Een boek van Nicci French
Telkens wanneer ik opvang dat er een nieuwe dag in de Frieda Klein reeks is aangebroken, moet ik naar de boekhandel en die iets meer dan 300 pagina’s uitlezen… Bij de zondagochtend voel ik meteen iets dubbel, want ik ga ervan uit dat dit het afscheid van Frieda Klein wordt. Ergens halfweg het boek neem ik toch even de moeite om de achterflap te lezen en daar staat dat er in totaal acht delen zullen zijn. Achtwerf hoera!
Een boek van Joël Dicker
Wat. Was. Me. Dat. Het moet jaren geleden zijn dat ik nog zo in de ban geraakte van een boek… Op 18 april startte ik in deze toch wel lijvige roman van 632 pagina’s, in de ochtend van 22 april draaide ik de laatste om. En voor alle duidelijkheid: ik had geen vakantie – al moet ik toegeven dat ik een moment overwogen heb om een dagje verlof te nemen ter ere van het sneller uitlezen van deze klepper.
