Ignore Everybody

And 39 Other Keys to Creativity
Een boek van Hugh MacLeod 

Hugh MacLeod leerde ik kennen via een Tumblr-waardige quote in Delivering happiness van Tony Hsieh – “Everybody has their own private Mount Everest they were put on this earth to climb”. Boeiend genoeg om even intenser kennis te maken met Hugh MacLeod. Blijkt dat hij de blogger is achter de populaire doch voor mij nobele onbekende blog gapinvoid.com en tevens de auteur van “Ignore Everybody – And 39 Other Keys to Creativity”. Voldoende argumenten om meteen te bestellen – online évidemment.

Eén van deze sleutels bestaat volgens MacLeod in je eigen shtick te vinden:

A Picasso always looks like Picasso painted it. Hemingway always sounds like Hemingway. A Beethoven symphony always sounds like a Beethoven symphony. Part of being a master is learning how to sing in nobody else’s voice but your own.

Zijn shtick is het tekenen van cartoons op visitekaartjes.
De mijn inziens meest treffende vind je hieronder.

Mijn 10 favoriete sleutels?

  • The idea doesn’t have to be big. It just has to be yours.
  • If your business plan depends on suddenly being “discovered” by some big shot, your plan will probably fail.
  • Everybody has their own private Mount Everest they were put on this earth to climb.
  • If you accept the pain, it cannot hurt you.
  • Sing in your own voice.
  • Nobody cares. Do it for yourself.
  • Don’t worry about finding inspiration. It comes eventually.
  • Write from the heart.
  • The best way to get approval is not to need it.
  • The hardest part of being creative is getting used to it.

Kortom, boeiend boekje dat zich door de gevatte bewoordingen en de ruimschoots aanwezige cartoons aan sneltreinvaart laat lezen!

‘Ignore everybody’ holderdebol.comder kopen?

 

Het diner

Een boek van Herman Koch

Lang geleden dat ik nog eens fictie las. Lang, als in minstens een drietal jaar.

Waarom? Omdat ik mij even wou verdiepen in een aantal non-fictie onderwerpen, van marketing over creativiteit tot e-dinges. Omdat ik soms een beetje angst heb voor mijn leesverslaving. Onder leesverslaving mag je verstaan dat nadat ik de eerste pagina van een boek heb omgedraaid, alles instant ondergeschikt lijkt te worden aan dat boek uitlezen. Omdat ik het volledig in lijn met het Vlaanderenwijde adagio druk-druk-druk had. Daarom.

En toen trok een boek mijn aandacht. Het diner. Geschreven door Herman Koch. Wellicht omdat zowel de titel als de visual op de cover naar eten verwijzen. De visual, meer bepaald een kreeft. Een kreeft die doorheen de roman geen verdere rol toebedeeld krijgt, maar dit geheel ter zijde.

In “Het diner” vertelt Herman Koch op meeslepende wijze een verhaal. Een verhaal dat begint bij het vertrek naar een diner en diezelfde avond na de koffie nog eindigt, maar doorweven wordt met relevante terugblikken. Diepgaand recenseren laat ik anderen over. Toch wil ik een bepaalde passage citeren… De auteur beschrijft hoe een bekende Nederlander – de broer van de ik-persoon – het restaurant binnenkomt.

Maar de gasten deden of er niets aan de hand was, waarschijnlijk hoorde het niet bij de etiquette van een restaurant waar het aperitief van het huis tien euro kostte om openlijk te laten merken dat je iemand herkende. Het was net of ze zich enkele millimeters dieper over hun borden hadden gebogen, of ze zich allemaal tegelijk inspanden om vooral druk in gesprek te blijven, om ten koste van alles een stilte te vermijden, want ook het algehele geroezemoes was duidelijk hoorbaar in volume toegenomen.
En terwijl de gerant Serge en Babette tussen de tafeltjes door in onze richting begeleidde, ging er hooguit een nauwelijks waarneembare rimpeling door het restaurant: een plotseling opstekend briesje over het eerst nog gladde wateroppervlak van een vijver, een windvlaag door een maïsveld, meer niet.

Na het omslaan van de laatste bladzijde moest ik even bekomen van het cynisme en de sluimerende, doch intrinsieke verdorvenheid van het hoofdpersonage. Hoewel ik mij voorneem om meer Koch te lezen, zal ik toch eerst een aantal positievere romans consumeren om mijn engeltje en mijn duiveltje wat in balans te houden.

‘Het diner’ holderdebol.comder kopen?

 

Delivering happiness

A path to profits, passion, and purpose
Een boek van Tony Hsieh 

Geluk in een flesje, volgens Coca Cola.
Geluk in een (schoen)doos, volgens Zappos.com.

Delivering happiness vertelt het verhaal van CEO Tony Hsieh. Respect voor hoe hij als kind zijn ondernemerszin voor het eerst in de praktijk brengt met een regenwormboerderij. Respect voor hoe hij in 1999 als 26-jarige zijn bedrijf LinkExchange van de hand doet aan Microsoft voor $ 265.000.000. Respect voor hoe hij later – last but definitely not least – eerst als investeerder en later als Chief Executive Officer Zappos.com belichaamt.

Uit mijn vroegere werkervaringen kan ik mij ten gronde iets voorstellen bij het adjectief corporate. Vandaar wellicht dat de volgende 10 kernwaarden zo anders, misschien zelfs een tikkeltje sektarisch aanvoelen.

  1. Deliver WOW Through Service
  2. Embrance and Drive Change
  3. Create Fun and a Little Weirdness
  4. Be Adventurous, Creative, and Open-Minded
  5. Pursue Growth and Learning
  6. Build Open and Honest Relationships with Communication
  7. Build a Positive Team and Family Spirit
  8. Do More with Less
  9. Be Passionate and Determined
  10. Be Humble

[Vraag mij maar niet hoeveel het mij gekost heeft om al deze woorden met een hoofdletter te schrijven… Copyright is echter copyright!]

Een aantal anekdotes uit het boek zijn ondertussen wijdverspreid via artikels allerhande. Maar zijn #1 New York Times / #1 Wall Street Journal bestseller bevat voldoende extra om 244 pagina’s met een zekere animo door te nemen.

Al klinkt het voor een nuchtere meid als ik misschien toch allemaal iets te Amerikaans, iets te blablabla. Want – eerlijk is eerlijk – hoeveel bedrijven schakelen hun bedrijfsvisie quasi gelijk aan de algemene wereldvrede? Zappos is about delivering happiness to the world. Misschien ietsje te verregaand voor de gemiddelde Belgische onderneming, maar een snuifje Zapposisme kan voor diezelfde gemiddelde onderneming mijn inziens geen kwaad.

‘Delivering happiness’ holderdebol.comder kopen?

 

Digitaal is het nieuwe normaal

Een boek van Peter Hinssen

Peter Hinssen schreef een boek. En hij weet hoe dat moet.
Net zoals – je weet wel – Jeroen Brouwers.

Hij schreef vorig jaar al z’n tweede exemplaar, met als titel “Digitaal is het nieuwe normaal – De revolutie is begonnen”. Het boek gaat uit van de these dat we op dit moment halverwege in de digitale revolutie zijn.

Ik kan de 203 pagina’s in deze post samenvatten.
Of ik kan aanraden om deze YouTube video te bekijken die hetzelfde doet.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=3ugBwy343Ak&feature=player_embedded#at=15]

Maar het sterkst nog van allemaal adviseer ik om bij gelegenheid een keynote door Peter Hinssen bij te wonen. Hij is een begenadigd spreker, zoals men zegt. Hij voert het publiek met humor en catchy content doorheen zijn visie omtrent de impact van technologie op de samenleving in het algemeen en op business in het bijzonder. No rocket science, maar een bevattelijke manier om het onderwerp te benaderen.

Ik kijk alvast uit naar die andere 50% van de digitale revolutie!

‘Digitaal is het nieuwe normaal’ holderdebol.comder kopen?