Duizend schitterende zonnen

Een boek van Khaled Hosseini

Of ik ‘De vliegeraar’ van Khaled Hosseini al gelezen heb? Neen, maar ik heb de film wel al gezien. En dan doe ik het boek doorgaans niet meer… Maar Hosseini is zo’n goede schrijver! Een ander boek van hem dan maar: ‘Duizend schitterende zonnen’.

hosseini_1000zonnen

De setting is – zoals klaarblijkelijk in alle boeken van Hosseini – Afghanistan. Dit land kennen we voornamelijk uit het nieuws, het ergere buitenlandnieuws: Osama, Taliban, een meisje zonder neus, aanslagen. Het voelde voor mij als een enorme verrijking om een roman te lezen die zich afspeelt tegen deze achtergrond. Alsof ik het nu beter begrijp, wat dat moet zijn voor de doorsnee Afghaan om daar te leven.

Het verhaal bouwt erg fascinerend op rond hoofdrolspeelsters Mariam en Laila. Geleidelijk aan verweeft het tot iets keelgrijpends, alleszins als westerse vrouw. Lang geleden dat ik nog zo uitdrukkelijk een boek zich als een film zag afspelen in mijn hoofd. Al ben ik uiteraard nooit in Afghanistan geweest.

Misschien moet ik dan toch maar afwijken van mijn principe en ‘De vliegeraar’ lezen. Of dit weekend zijn nieuwste ‘En uit de bergen kwam de echo’ gaan kopen…

‘Duizend schitterende zonnen’ holderdebol.comder kopen?

 

A speech of cake

Public speaking made easy
Een boek van Peggy Richie

Een aantal weken geleden volgde ik een presentatietraining. Op mijn evaluatiegesprek had ik dat aangehaald als te ontwikkelen punt. Na nogal wat jaren werkervaring weet je dat daar meestal niets van in huis komt. Vandaar ook mijn verwondering dat ik ineens de uitnodiging kreeg… Waarvoor dank, baas!

Speech of cake

Onderweg naar trainingen zeg ik meestal twee dingen: “Hopelijk is het geen Nolleke!” (denk aan Het Eiland) en “Ik zal niet al te veel van mezelf vrijgeven, dat ze dat maar niet denken…”. Na twee dagen in een kleine groep voelde ik mij nog steeds comfortabel. Meer zelfs, ik loop echt met het gevoel dat ik iets geleerd heb.

De laatste weken heb ik (soms tot ergernis van zij rondom mij) meermaals naar deze opleiding verwezen. Omdat Peggy Richie naar mijn aanvoelen ver weg bleef van het traditionele discours dat een trainer zo typeert.

Ik heb vooral geleerd dat ik luider moet spreken, mijn handen eerder net onder mijn borsten dat voor mijn schaamstreek moet houden en in mezelf moet geloven.

Fair enough, handig ook dat je dat nog allemaal eens naleest in haar boek! De algemene leerpunten uiteraard, niet die van mijn persoonlijk…

In een mens

Een boek van John Irving

Gekregen paarden kijk je niet in de bek, gekregen boeken niet op de achterflap. Zo begon ik zonder voorkennis en verwachtingen aan ‘In een mens’ van John Irving. Omdat er op de voorkant iemand staat die een beha dichtmaakt, hoopte ik dat het niet in de richting van grijze tinten zou gaan. Daarnaast had ik het boek bij me voor de terugvlucht San Francisco – New York – Brussel. Toen een professioneel contact mij naar de korte inhoud vroeg en ik moest passen, sloeg hij het boek op een willekeurige bladzijde open en stootte meteen op expliciete bewoordingen. Grapjes gegarandeerd dus!

John Irving - In een mens

Nogal snel werd duidelijk dat ‘In een mens’ niet tot de hype van erotische romans voor een vrouwelijk leespubliek hoort. Billy Abbott (geboren William Dean) vertelt zijn verhaal en dat van zijn familie- en vriendenkring. Hij groeit op in First Sister, Vermont. Literatuur en theater spelen een belangrijke rol in zijn leven. Met boeken komt hij in aanraking in de bibliotheek van het internaat en de openbare bibliotheek waar Miss Frost bibliothecaresse is. Met toneel bij het amateurgezelschap waar zijn moeder souffleert en zijn opa doorgaans vrouwenrollen speelt. Billy weet al snel dat hij niet enkel op vrouwen valt. Uiteindelijk daagt het dat er geen dame op de cover staat, het is Billy zelf die de beha van zijn hartsvriendin Elaine past. Wat volgt zijn verliefdheden, worstelaars, omzwervingen in Wenen, New York en San Francisco. En de duidelijke oproep van zowel Miss Frost als de verteller om geen etiket te kleven vooraleer je iemand kent!

‘In een mens’ brengt een meeslepend verhaal dat geen moment verveelt, verrijkend ook voor een 100% en nochtans geen kortzichtige hetero. Maar vergeef me dat ik toch voor even genoeg gelezen heb over homo’s, bi- en transseksuelen…

‘In een mens’ holderdebol.comder kopen?

 

De keisnijders

Een boek van Pieter De Buysser

Ik ben best wel fan van Pieter De Buysser. Zijn luisterspel ‘De ongelooflijke veranderingen van meneer Afzal (over zijn glazen been wordt niet gesproken)‘ raakt mij keer op keer tijdens Babel op Klara. Ook live tijdens Klara in de Singel bekoort hij. Zijn toneelstuk BOOK BURNING insgelijks, maar dat tikkeltje té politiek en té moraliserend stoot soms wat tegen de borst. Net daarom koop ik na afloop zijn eerste roman ‘De keisnijders‘ niet. Wanneer ik een eindje later een boekenbon krijg, doe ik het toch… Benieuwd!

de keisnijders

Pieter De Buysser vertelt opnieuw een politiek sprookje. In Berlijn wonen vijfenzeventig jaar na de val van de muur vier broers en zussen op een braakliggend terrein rond een ronde muur optrokken uit steenbrokken, puin en zo meer. Dat terrein, de bewoners en de bezoekers zetten iets in de beweging dat veel verder reikt dat die Berlijnse plek alleen. En dan komen er opeens vier kinderen aan. Alles wijst erop dat ze blijvers zijn.

Zonder twijfel een mooi verhaal, prachtig zelfs! En toch sleept Pieter mij past laat in het boek mee… Het was volgens mij iets te veel sprookje, dus iets te wreed om echt te raken. Al ben ik wel van overtuigd dat ik ook zijn volgende roman zal lezen.

‘De keisnijders’ holderdebol.comder kopen?

 

The shift from print to digital… and beyond

Een boek van Thomas Baekdal

Gezien ik momenteel tabletloos ben, las ik ‘The shift from print to digital… and beyond’ op mijn laptop. Zo relevant dat het pijn doet, want media-innovatie is waar ik professioneel mee bezig ben. Media als in televisie, kranten, magazines, boeken, gaming en muziek.

Screen Shot 2013-05-11 at 15.28.49

Thomas Baekdal is zeker de niet de eerste die wat neerschrijft over de overgang van print naar digitaal. Een groot deel van zijn stellingen zijn dan ook nogal voor de hand liggend. Maar hij maakt wel interessante analyses: het aantal pagina’s advertenties, echte content en fotogallerijen van Vogue in oktober 2009 en 2011 bijvoorbeeld.

Een pasklare oplossing heeft hij (helaas) niet voor de publishers. Wel beklemtoont hij dat ze moeten ophouden met zoeken naar een businessmodel waar ze hun content gratis kunnen blijven weggeven, want dat businessmodel bestaat simpelweg niet! Ze kunnen niet overleven op advertenties, dus moeten ze hun rol als publisher herdefiniëren. Kortom geen nieuws copy-pasten, maar waarde creëren.

Niets baanbrekends, desalniettemin helder en onomwonden verwoord.