Wanneer we na een voormiddag bij onze imec.istart’er Equicty en Start It @ KBC Kortrijk in de buurt iets zoeken om vlot te lunchen, stoten we om de hoek op De KleinKeuken in de Budastraat. Het oogt er hip en pas wanneer we binnen zijn, beseffen we dat het een vegetarisch eethuis is. Voor mij – met acht jaar 100% vegetarisch leven op mijn kerfstok – geen enkel probleem, bij mijn compagnon merk ik iets meer twijfel. We willen echter niet al te veel tijd verliezen en duiken dus in de kaart… Deze staat in het teken van de Biënnale Interieur 2016, het tweejaarlijkse designfeestje waarbij de ganse stad Kortrijk meeviert.

Lees verder →

Het begon met een Facebookevent van the golden brothers Jason & Michael Blanckaert. Jason kennen velen als chef van J.E.F. en één derde van de Flemish Foodies. Michael kennen sommigen als een getalenteerd fotograaf en @thaigermike op Instagram die thuis steevast Thaise #ikwilook gerechten op tafel tovert. De broertjes reisden vorig jaar enkele weken door Thailand – het land waar Michael X jaren woonde – en dat leverde deze mooie familiefoto op…

Foto copyright – Michael Blanckaert

De Thaise bal ging aan het rollen! Er volgde een testavond bij J.E.F. Tegelijk de aankondiging van een boek, dat inmiddels uitgegeven werd bij Luster en de naam deelt met hun pop-up Aroy Aroy in de Gentse Burgstraat. Ik trommel wat vrienden op om het eerste weekend na de opening te gaan proeven bij de broers.

Foto copyright – http://hipsteadresjes.gent/

Mijn wederhelft is meteen gecharmeerd door het interieur. Aroy Aroy zit in hetzelfde (grote) pand als De Garage enkele maanden eerder, maar op een andere sublocatie. Dit keer ga je binnen via eerst een grote houten poort in de Burgstraat (en niet via de Jan Botermanstraat) en vervolgens nog een elektrisch exemplaar. Buiten staat Jason al te bakken op een Green Egg. De sterren staan goed…

Lees verder →

Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

De saladbars schieten de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond, om het met een groente uit te drukken. PLUS+ op de Ajuinlei vervoegt het Gentse lijstje.

We wandelen binnen in een fris interieur van lichtgekleurd hout en pastelgroen. De hangende planten, de muur vol natuurlijke drankjes, … Het klopt! Achter de toog staan drie jongedames.

Hapjes (olijven, dips, kaas, ham) worden pas vanaf 15u00 geserveerd, dus focussen we op de salades. Zelf samenstellen kan, toch laten we ons lekker lui leiden door de seizoensalades. Mijn vriend kiest voor de quinoa met gegrilde citroenkip (€ 14,50), ikzelf ga voor de frisse salade van gerookte biozalm met gemarineerde rauwe venkel (€ 14,50). Qua drankje lust hij de vlierbloesemlimonade met citroen en munt (€ 3,50), mijn nieuwsgierigheid brengt me bij het koudgeperste dagsapje (€ 4,50). Op het krijtbord lees ik dat in dat mooie plastiekflesje spinazie, selder, appel en citroen geperst zit.

Bestellen en betalen doe ik aan de toog. Dat gaat vlotjes!

Zijn salade bestaat uit ijsbergsla, quinoa, gegrilde kip, artisjokharten, erwten, gegrilde cherrytomaten en bieslook. De mijne combineert gemengde sla, amaranth, gerookte biozalm, gemarineerde venkel met citroen, gegrilde wortel, komkommer, dragon en sesamzaadjes. Een mondje vol, letterlijk en figuurlijk. De portie zit meer dan goed, alsook de smaak. Je merkt meteen dat dit zalm van keurige kwaliteit is en de amaranth (familie van quinoa) combineert wonderwel met de knapperige groenten.

Niettemin ben ik het meest onder de indruk van mijn koudgeperst drankje: de donkergroene kleur, de frisse tintelingen op je tong. Echt lekker!

Op dat bord staat nog iets dat mijn aandacht trekt: raw vegan cheesecake van All Good (€ 6). Het relatief kleine stukje van de banana split variant proeft als een gezonde zonde. Daarbij lust ik nog een cappuccino (€ 3).

Ik geef Sofie en Lien van PLUS+ gelijk: dat goed gevoel achteraf is mooi meegenomen.

Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Op de Cimornésite in Aalst draait alles sinds dit voorjaar rond fietsen. Letterlijk zelfs, want je kan er rondjes rijden op een houten minipiste.

Van fietsen krijg je uiteraard dorst en honger, dus zorgt een aangepast horecaconcept voor De Bevoorrading. Dat kan vanaf het ontbijt tot aan de apero. Deze omgeving doet de oogjes van elke koersfanaat fonkelen: regenboogstrepen op de witte muren, retrofietsen rondom de piste, …

En dan zijn er nog de woordspelingen op de menukaart: ‘om los te rijden’ (ontbijt), ‘gesneden brood’ (boterhammen), ‘fijngemalen boonen’ (koffie) en zo kan ik nog even doorgaan. We laten ons oog vallen op de ‘met grinta’, de wijncategorie. Beiden bestellen we wit (€ 3).

Daarna lusten we wel een croque van Chef Krok. Hij bereidt vijf originele varianten, in een kartonnen box (2 stuks) of op een bord met slaatje en saus (3 stuks). Mijn vriend kiest de Cesar Krok (gebakken kip, parmezaan, spek, romeinse sla), ik de Bikkie Krok (gehakt, gebakken ajuin, augurk, cheddar). Beiden in de grote versie (€ 10) met groenten.

Naast ons spotten we oma’s tomatensoep met balletjes en brood (€ 4,80) en we voelen bijna synchroon een tikkeltje eetjaloezie. Intussen vrezen we ook dat we overdreven met drie croques. Dan blijkt dat het om drie driehoekjes en eigenlijk anderhalve gaat. Oef!

De knipoog naar de Bicky-burger bevalt: hoewel het origineel lang geleden is, herken ik alle ingrediënten én de legendarische saus. Slaatjes verklappen evenzeer veel over een keuken. Hier krijgen we dagverse gemengde sla met tomaat, komkommer, radijs en rode ui; en zij dus een goed rapport. Lekker! Ik begrijp dat dit even tijd vraagt, alleen geen bijna drie kwartier.

Nog snel koffie, een brokje vlaai en even naar de bank spurten, want bij De Bevoorrading aanvaarden ze enkel cash. Gelukkig lost de uitbater met z’n jovialiteit alle ongemakjes op.