Waarom weinig dames op #twunchq?

Dat vroeg hij, minister Van Quickenborne oftewel @VincentVQ.
Vanmiddag, op de door hem georganiseerde #twunchq.
Meer info over deze twunch en de voorgestelde mobile apps te vinden op zijn blog.

Foto: @Fredegre

Het uitleggen doe ik doorgaans behoorlijk, maar tijdens deze verrassingsaanval stond ik echt met mijn mond vol tanden. Achteraf bekeken weet ik wel waarom.

  • Voor grote groepen spreken bezorgt mij meteen hartkloppingen, gecombineerd met een verhoogde lichaamstemperatuur (dikwijls veruiterlijkt door een rode kleur ter hoogte van mijn wangen).
  • Onverwachte situaties maken mij ambetant. Autist tot in de kist.
  • Aan mij is absoluut geen feministe verloren. Ik pleit niet voor quota en dergelijke. Akkoord dat vrouwen en andere zich gediscrimineerd voelenden op dezelfde manier behandeld moeten worden, maar kansen creëer je en keuzes maak je mijn inziens nog altijd zelf. En ik hou zo oprecht van mannen…
  • Digitaal boeit mij en in het bijzonder van het social kantje eraan. Maar eerlijk gezegd stel ik mij zo weinig mogelijk de vraag waarom ik post, tweet, blog of welke andere digitale actie ook. Laat staan waarom anderen dat doen. Noem het buikgevoel. De analyse laat ik wel aan zij over die zich geroepen voelen hierover een mening te formuleren.

En toch ben ik tevreden dat ik zesta.be als merk eventjes kon vernoemen. Toewijding kun je mij niet verwijten, sluikreclame wel.

Misschien een idee voor de minister om tevens het Brussels Girl Geek Dinner concept wat te Qtelizen als hij zo bezorgd is om de dames. Al vrees ik dat dat nog een hogere kritiekgolf zou uitlokken…

Over poësiealbums en vriendenboekjes

Op de lagere school was iemand uitnodigen om iets achter te laten in jouw poësie of vriendenboekje een token van vriendschap. Of een token van slijmballerij in het geval van de juffrouw…

Kennen jullie het verschil nog tussen de beide?

Volgens Wikipedia is een poësie een album waarin kleine gedichten en versjes van vrienden worden verzameld. Nu herinner ik mij nochtans meer de vaak gekalkeerde tekeningen dan de verzen. Soms kwamen kleine rijmpjes nog wel voor, maar doorgaans was de tekening an sich de boodschap. Een andere jeugdsentimentele Twitteraar bracht tevens het obligate grapje “tip tap top, de datum staat op z’n kop” te berde.

Wederom volgens Wikipedia is een vriendenboekje een boekje met voorgedrukte bladzijden dat vooral door jonge schoolgaande kinderen wordt gebruikt om informatie en boodschappen van vrienden, familie en andere naasten in te verzamelen. Vaak was de lay-out van dit boekje gelinkt aan de hype van het moment – denk bijvoorbeeld aan een of andere Disneyfiguur. Vriendenboekjes deden kinderen nadenken over geprefereerde kleuren of dieren. Op kop in deze categorieën stonden respectievelijk roze en de dolfijn. Datzelfde dier speelde de hoofdrol in de clichévolle kinderdroom om tussen dolfijnen te zwemmen – vraag dat maar aan Bart, Sabine en Rani van De Droomfabriek.

Gisteren probeerde ik mij te herinneren wat ik als kind tekende of invulde, maar veel verder dan de pinguin als lievelingsdier of Kinderen Voor Kinderen als lievelingsmuziek kwam ik niet.

En dan rest nog de vraag of deze dingen heden ten dage nog bestaan? Zouden mijn neefjes ook nog Cars en Ben 10 tekenen in poësiealbums of Benidorm Bastards invullen als hun favoriete televisieprogramma?

Vis van Delhaize

Ik heb het stilaan gehad met de vis van Delhaize.

Vis hoort vers te zijn. Vis hoort geen geur af te geven, zelfs niet die van de zee. Want als je iets ruikt, dan neigt de vis naar rot. Vort, in het West-Vlaams. Vorte vis.

De laatste jaren stapelde ik maar liefst 4 negatieve viservaringen op bij Delhaize.

  1. zalm
  2. rog
  3. wulken
  4. mosselen

Allemaal – ondanks binnen de vermelde houdbaarheidsdatum – met een kwalijke geur. In het geval van de rog zelfs niet te harden ammoniak.

De vierde en sowieso voor mij allerlaatste ervaring speelde zich vanavond af bij de bereiding van über-Belgische mosselen met friet. Stel je voor: je snijdt verse frietjes en begint die voor te bakken, je maakt mayonaise, je versnijdt uien en groene selder. En dan open je de verpakking die 2 kg mosselen herbergt. Een kwalijke geur slaat meteen in het gezicht. Mijn maag plooit dubbel, mijn eetlust neemt vroegtijdig afscheid. Na meer dan 10 keer wassen en het triëren van de volledig gesloten exemplaren, hebben we ze uiteindelijk toch – desalniettemin met lange tanden – geconsumeerd. Gemaskeerd met witte wijn en currypoeder. Iets wat ik in verse omstandigheden nooit doe, want niets gaat boven mosselen natuur.

Bij deze neem ik mij plechtig voor om nooit nog vis te kopen bij Delhaize, en al zeker niet bij de winkel aan de Watersportbaan. Vanaf vandaag ben ik meer dan ooit fan van vishandel De Vis. Foursquare mayor ben ik alvast al.

Fnac service

Een fout cadeau kopen… Voor talrijken onder ons een herkenbare situatie. Zo redirect de domeinnaam foutcadeau.be naar ebay.be. Niet slecht gezien. Mij overkwam het dus onlangs ook. Ik kocht mijn vader bij Fnac een iPad keypad dock – met een zekere voldoening, zo van “wat een paps-geoptimaliseerd geschenk”. Tot ik op het moment van overhandiging vernam dat mijn vader – gadgetgevoelig als hij is – al eerder deze accessoires aanschafte. Dus zat er mij niets anders op dan van deze dubbel af te geraken, helaas zonder aankoopbewijsje en zonder prijssticker.

Mijn eerste poging situeerde zich op Twitter. Een tweet – verschillende malen geretweet – leverde 2 lauwwarme reacties op die niet meteen tot de verhoopte deal leidden. Dus waagde ik het gisteren toch om bij de infobalie van Fnac Gent aan te kloppen. Een uiterst behulpzame dame bezorgde mij eerst mijn recent aangeschafte ledenkaart – wat misschien onbewust de vriendelijkheid bevorderde. Vervolgens informeerde ik naar het omruilen. Bleek dat geen enkel probleem te zijn zonder rekening op voorwaarde dat ik mij de aankoopdatum nog kon herinneren en bereid was €5 administratiekosten te betalen.

De beiden aanvaard, zwierf ik eventjes later met een brede glimlach en een aankoopbon ter waarde van een iPad keypad dock door de verdiepingen vol multimediale verleidingen.

10/10 voor de klantenservice.
Ik keer tevreden terug…