De I van IVAGO #GF15

Ik geef het toe, ik kon weinig begrip opbrengen voor de staking een paar maanden geleden bij IVAGO. Vooral toen ik vernam dat de aanleiding het ontslag van een werknemer met drie negatieve evaluaties was. Tegelijk besef ik dat dat moeilijk is om over te oordelen als je niet zelf in dat bedrijf werkt…

Maar goed. Tijdens de Gentse Feesten maken de mannen en de vrouwen van IVAGO alles eensklaps goed, want ze zijn de helden die de afvalberg bedwingen en opruimen. De eerste vier dagen van de feesten waren al goed voor 172 ton afval. Hallucinant!

IVAGO Nieuwsblad

Een IVAGO veegwagen start met de dagelijkse opruimactie | Foto: Het Nieuwsblad

Deze middag fotografeerde ik eenzelfde veegwagen vanop de toren van het Belfort – waar je als Gentenaar tijdens de feesten trouwens gratis naar boven mag. De straten alweer spik en span… Helden dus!

2015-07-22 11.27.19

Wie deze opruimkampioenen in real life wil aanmoedigen, kan ofwel héél lang opblijven ofwel héél vroeg opstaan. Morgenochtend (donderdag 23/07/2015 om 6u45) organiseren ze trouwens een IVAGO-ochtendwandeling om ‘het leven zoals het is’ van de vuilnisman/vrouw van nabij mee te maken. Inschrijven verplicht!

♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!

De A van Alles van waarde is weerloos #GF15

In rode neon hangt deze zin van Lucebert tegen de gevel van Trefpunt: ‘Alles van waarde is weerloos’. Ik ben er vreemd genoeg door gefascineerd. Zo erg zelfs dat als ik mijn smartphone bovenhaal om nog maar eens een foto te nemen, mijn vriend zegt: “Ga je dat nu wéér Instagrammen?”… Bij deze hieronder een Instagram van een paar jaar geleden, want ik ben een gehoorzaam meisje. Maar geef toe: wat een prachtzin!

alles van waarde is weerloos

Even het integrale gedicht, getiteld ‘De zeer oude zingt’…

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Dit was dus naast de W van Walter De Buck een tweede ode aan Trefpunt, want Bij Sint-Jacobs blijft ook zonder de poppen nog steeds mijn favoriete plein tijdens de feesten.

♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!

De L van Lezen aan Portus Ganda #GF15

De Gentse Feesten zijn meer dan nachtbraken alleen. Overdag de feestzone intrekken en vaste waarden beleven, nieuwe waarden ontdekken is minstens zo spannend. Iets waar ik persoonlijk van hou, is rust zoeken in de feestgedruis.

Deze rust vond ik aan Portus Ganda, op de ‘Titanic’ – het uitsteeksel dat eruitziet als het voorsteven van een schip en waar ongetwijfeld al mensen de armen gespreid, ‘I’m the king of the world’ geroepen of ‘My heart will go on’ gezongen hebben.

2015-07-21 16.20.00

2015-07-21 15.20.46

Helemaal opgaan in een boek, terwijl rondom mij locals even genieten van de zon en toeristen superlatieven bovenhalen om dit plekje te omschrijven. ‘Denken aan vrijdag’, het vijfde boek van Nicci French uit de reeks over psycho-analyticus Frieda Klein, leent zich daar perfect voor… Ik ben de vorige avond begonnen aan de eerste pagina’s en wil ik eigenlijk maar één ding: de laatste omslaan.

2015-07-21 15.14.58

Daar zittend ontdek ik ook een nog niet opgemerkt kunstwerk: een rood naakt meisje met koptelefoon op en sneakers aan. De hedendaagse riviermeermin? Grappig zicht! Even googlen leert dat het om een soort guerrillakunstwerk van de Wondelgemse kunstenaar Johan Meirlaen gaat. Hij bekende vorig jaar in juli: ‘Ik heb het rode meisje hier geplaatst’.

2015-07-21 15.19.58

 

♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!

De P van Pintjes, pintjes, pintjes #GF15

Als tiener dronk ik al eens graag een pintje, een Breezersletje (zoals dat indertijd heette) was ik dus niet. Maar toen viel dat ineens stil, zo rond mijn – ik gok – 22ste en lustte ik plotsklaps geen pintjes meer. Ik dronk (bruine) rum cola (light), cava, al eens een porto.

Wat het tij een paar jaar geleden heeft doen keren, weet ik eigenlijk niet meer… Maar ineens herontdekte ik de pils: niets handiger dan ergens naartoe gaan en pintjes drinken. Niet langer twijfelen dus wat je moet drinken op een feestje: witte wijn uit een plastiek beker suckt steevast, geuze verkopen ze quasi nergens, rum cola kost standaard veel. Dus vanaf dat moment ben ik teruggekeerd naar – euhm – de bron?

De voordelen van pintjes:

  • Ze tappen / schenken / ontkronen ze overal.
  • Ze kosten het minst van al. Tegenwoordig zo’n € 2,50 op de Gentse Feesten.
  • Ze lessen de dorst keihard.
  • Ze minimaliseren de kans op een kater, als je trouw bij de pintjes blijft tenminste.

En welk merk? Tja, thuis drinken wij altijd Stella Artois. Dat heb ik zo meegekregen van mijn moeder. Op verplaatsing pas ik mij wel aan…

Santé!

♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!

 

De K van Korean food by MOKJA #GF15

Een tweetal jaar geleden woonde ik de lancering van MOKJA bij in Studiomie. Ae Jin Huys wou en wil ons nog steeds laten kennismaken met de Koreaanse keuken. Want geef toe: dat is toch één van de minder gekende Aziatische keukens.

Doorgaans trekt ze met haar Koreaanse BBQs Gent en omstreken rond. Nu strijkt ze tijdens deze editie van de Gentse Feesten (net zoals vorig jaar trouwens) neer in de Sint-Jacobsnieuwstraat, daar waar vroeger Balls & Glory zat. Ik heb er afgesproken met een collega vooraleer we een stadswandeling met een gids van Gandante rond De (Waalse) Krook site volgen rond onze toekomstige werkplek.

2015-07-21 17.21.19

We starten met een MOKJA cocktail (€ 7) met daarin soju, elderberry, cranberrysirop. Als ik het naar buiten breng, ben ik niet helemaal zeker of er alcohol in deze cocktail zit. Even proeven en later ook googlen brengt raad: soju is de populairste alcoholische drank in Korea. Best wel verfrissend, deze cocktail! En bij wijze van aperitiefhapje eten we er kim (€ 3) bij, dat zijn flinterdunne zeewierblaadjes – oftewel erg gezonde chips.

Van de eetkaart bestellen we de drie gerechten: dakgalbi kimchi slam (€ 8), dwaejibulgogi (€ 8) en mandu (€ 8). Daarnaast zijn er nog kimchi ramyeon (€ 5 – kimchi en paksoi met instantnoedels), maar we denken wel genoeg te zullen hebben met dat trio. We krijgen een letter E – toeval of niet, van Elise? – toegestopt die we moeten afgeven als het eten wordt geserveerd.

2015-07-21 17.53.21-1

Ik proef ook nog het Koreaanse bier genaamd Hite (€ 4).

We beginnen met de middelste hap: de mandu of dumplings. Deze scoren altijd bij mij, zij het dat ik nog een groter zwak heb voor de gestoomde en dus niet gefrituurde exemplaren. Toch smaken deze pakketjes met vlees en groenten, zeker als we ze ook nog eens besprenkelen met sojasaus.

2015-07-21 17.53.27

Vervolgens delen we de onuitspreekbare dwaejibulgogi: een typisch kartonnen take away box met rijst, varkensgehakt, gochujang (een typische chilisaus), sla, perilla (familie van de munt), ui en de alomtegenwoordige kimchi. Een deftig gerechtje dat op ons beider goedkeuring kan rekenen, alleen moet je wel wat moeite doen om het onderste deel met de rijst en het gehakt gelijkmatig op te eten en om te woelen zodat het niet te droog wordt. En mocht dat toch gebeuren, is er nog altijd de sojasaus.

We ronden af met de dakgalbi kimchi slam, wat klinkt dat spectaculair! Het is een gegrild broodje met gemarineerde kip, opnieuw die gochujang, idem dito met de perilla, sla, wortel, gepickelde daikon en kimchi. Nu valt het nog meer op dat die gochujang een tikkeltje pikant is. Hier hou ik wel van…

Over de ganse lijn bevallen de Koreaanse kennismakingen: je eet echte streetfood, zonder het schuldgevoel van fastfood. Go there, go MOKJA!

♦♦♦
Mijn volledige ABC bekijken? Dat doe je hier!