Deprecated: mb_strlen(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102

Een boek van Kris Van Steenberge

Na zijn weergaloze debuut Woesten twijfel ik geen moment om het tweede boek van Kris Van Steenberge te ontlenen in de bibliotheek. Dit keer kiest hij niet zijn eigen vertrouwde bachten de kupe omgeving als actieterrein, maar diverse locaties in Vlaanderen. Eerst en vooral Opperborg, een soort Sint-Martens-Latem in de buurt van de hoofdstad. Maar ook Antwerpen met z’n nabijheid van de Schelde. En tot slot onze Belgische kust.

• spoiler alert • 

Vier protagonisten. Abigaïl en Karel, een gescheiden koppel van erg verscheiden komaf. Abigaïl groeide op als enige dochter van een welstellende hotelier, Karel als eveneens enige zoon van een alleenstaande cafébazin in de Antwerpse havenbuurt. Wanneer Abigaïl Karel buiten zijn weten om vader maakt, ontspoort – of misschien beter bevriest – hun relatie verder. Zij blijft in haar tempel in Opperborg wonen, hij verkast naar een eenvoudige schuit die dobbert vlakbij de plaats waar hij zo vaak aan zijn moeders toog zat. Hun zoon Jonas, de derde hoofdrolspeler, lijdt onder hun scheiding. Zijn vader wordt door zijn dominante moeder op een afstand gehouden, terwijl Abigaïl hem steeds meer verstikt.

Haar vastberadenheid om van Jonas een succesvolle man te maken, brengt hem ironisch genoeg bij de persoon (meer bepaald dansleraar Marco) die hem mee zal sleuren in een tragisch ongeval waar Jonas na zes weken kunstmatige coma blind uit komt.

En zo leert hij de vierde protagonist kennen: Anouk, een onzekere jongedame die haar levensdoel gevonden heeft in het opleiden van blindengeleidehonden. Zij traint Tristan, een topexemplaar dat via smeergeld van zijn moeder sneller dan het een gegeerd goed met een wachtlijst betaamt bij Jonas terechtkomt.

Jonas vecht. Eigenlijk vecht deze jongeman al z’n ganse leven. Tot …

‘Blindelings’ kan voor mij ‘Woesten’ evenaren noch overtreffen. Tegelijk ontgoochelt het boek zeker niet, alleen komt het verhaal wellicht minder tot z’n recht in die verhakkelde stukjes dat ik het gelezen heb. De geboorte van ons zoontje Georges wijzigde mijn leesmomenten grondig, dus het wordt zaak om een nieuw leesritme te vinden. Maar eerst even pauze na 23 boeken in 2017. 24 – het dubbele van mijn Reading Challenge bestaand uit 12 stuks – zou nog mooier zijn, al zal ik het niet forceren.

 

‘Blindelings’ holderdebol.comder kopen?