Over het hotel, de lunch en het diner.
Een weekendje Spa, herbronnen aan de oorsprong van het zuiverende water.
Dat lijkt ons wel wat… Weekendesk biedt een mogelijkheid. Nachtje hotel, driegangendiner en dagje thermen. Deal!
De rit Gent – Spa vraagt ons net iets meer dan twee uur. Eerst rijden we voorbij het Radisson Blu Balmoral Hotel in Spa, maar deze gewaarschuwde vrouw navigeert verder tot aan het Radisson Blu Palace Hotel in het centrum. Na een akkefietje bij het inchecken installeren we ons in onze Standard Room. Voldoende ruim, ligbad en zo’n heerlijk hotelbed met dito matras en te veel hoofdkussens. Het regent, pijpenstelen, cats and dogs, you name it. Dus dalen we terug af naar de bar voor een late lunch. ‘Un véritable club sandwich avec frites’ (€ 17 – prijzig dus) en een wrap met gelakt varken (€ 14,50) graag. Dat laatste blijkt niet meer voorradig, dus switcht mijn meneer met plezier naar een carpaccio van rund. Ik drink cola light, hij een blonde Grimbergen van het vat (€ 5,75). Een potje wasabinootjes en een potje olijven later verschijnen onze borden. We hoopten al dat er wat waar zou zijn voor het geld en dat blijkt absoluut het geval. Mijn club sandwich met kip, bacon, ei, sla en tomaat konden we eigenlijk gerust delen. De grove frieten smakelijk spectaculair goed! Ook de carpaccio begeleid door rucola, parmezaan, pijnboompitten en rauwe champignons bevalt – al roept vlees in perfecte rondjes wel wat vragen op.
Na een middagdutje met een spannend boek en veldrijden op televisie met een tumultueuze aankomst (helaas gemist wegens ingedommeld) verkennen we Spa te voet en met paraplu. We lopen langs het casino en door de winkelstraten van het kleine stadje. Het meest markante op onze wandeling is de ‘pétanque spadoise’. In een eerder vervallen gebouw aan het uiteinde van een overdekte gaanderij treffen we indoor-pétanque-banen aan. Met bijzonder veel enthousiastelingen. Helaas voelde ik mij te veel indringer én toerist om een foto te nemen… Terug aangekomen in het hotel laat ik mij verder inpalmen door Nicci French en probeert mijn wederhelft alvast de welnessfaciliteiten van het hotel uit. Ik wacht geduldig tot de overtreffende thermen de volgende dag.
Tegen 19u30 tekenen we present in de brasserie ‘Les Saisons de Spa’ van het hotel voor het avondmaal. Het arrangement omvat een driegangenmenu en per gang kunnen we telkens kiezen uit drie opties. Als voorgerecht pikken we allebei de tiger prawns met rode curry en Chinese groentenmengeling. Ik ga verder met zeebrasem, geplette aardappel, spinazie en rodewijnsaus. Hij opteert voor de ragout van hinde, fruit uit de Hoge Venen en kroketten. Dessertgewijs rond ik af met een carpaccio van ananas, muntsiroop en amandelijs. Hij prefereert de moelleux van chocolade met speculoosijs.
Een degelijk menu, dat vlot geserveerd wordt. Helaas staan de tafeltjes voor 2 personen wel erg dicht bij elkaar, waardoor ik dichter bij mijn onbekende buurvrouw dan bij mijn geliefde aan de overkant zit. Als wijn kiezen we voor een Italiaanse witte met de naam Centine (€ 26) en een glas rode huiswijn voor hem tijdens het hoofdgerecht. Beide wijnen zijn correct. Uiteraard bestellen we ook een Spa variatie: eens geen rood of blauw voor de verandering, maar de groene licht sprankelende Marie-Henriette.
Voldaan kijken we uit om de volgende dag met die indrukwekkende kabelbaan rechstreeks vanuit het hotel naar de thermen op te stijgen – meer hierover in deel 2.
•••
I also Storified this weekend.
http://storify.com/elidesc/weekend-desk-je-spa
