Tag archieven: food

Flemish Foodies

Geplaatst op door

Het gebeurt wel eens dat mensen mij vragen naar Gentse restotips in het algemeen, of mijn mening over de Flemish Foodies adresjes in het bijzonder.

Foto: Piet De Kersgieter

Wat doet een economische luiaard als ik dan? Een lijstje posten.
Link. Send. Post. Tweet. Smakelijk!

Les tartes de Françoise

Geplaatst op door

Ondertussen al meer dan een week geleden vierde ik mijn 29ste verjaardag. Verjaardagen zijn belangrijk voor mij, noem het mijn kinderlijke kantje. Eens lekker gaan eten, enkele kadootjes krijgen en natuurlijk ook een traktaat meenemen voor de collega’s…

Dit jaar liet ik mij volledig gaan aan de taarten van Les tartes de Françoise.

De meesten onder ons kennen de taarten van Françoise wel. In België kun je terecht in de ateliers te Gent, Antwerpen, Brussel of Terhulpe. Tegenwoordig veroveren hun zoete en zoute taarten zelfs New York.

En wat schafte de verjaardagspot?

  • witte kaastaart met speculoos
  • rabarber crumble
  • wortelcake met citroentopping
  • zachte chocolade (gereserveerd voor het lief en de buren ’s avonds)

Daarnaast kocht ik als verjaardagslunch voor mezelf nog een Schotse quiche met witloof, verse en gerookte zalm. Eerlijk gezegd niet echt spectaculair, mijn eigen quiches mogen er misschien wel naast staan.

Maar o wat zijn die taarten lekker! Leve Françoise…

Sushi Palace

Geplaatst op door

Ik eet niet zo heel vaak sushi. De laatste keer waren een paar maki’s tijdens Klara in deSingel, de keer ervoor een boot bij Ocean Sushi – what’s in a name. Toen ik die voorlaatste ervaring met mijn collega Caroline deelde, riep ze ontgoocheld uit dat er toch betere sushi in Gent te vinden moet zijn. Zoals een Sushi Palace bijvoorbeeld. Een snelle Google later bleek er inderdaad een Gentse afdeling te bestaan. Ik kreeg zelfs een aantal bestelsuggesties…

Toen ik vandaag een eetgelegenheid zocht in de buurt van het Gent Lichtfestival parcours, dacht ik ineens aan Sushi Palace. Een tafeltje voor twee lukte nog net om 20u30. Ons meeschuifelen met de mensenmassa langs verlichte paden verliep iets vlotter dan initieel gedacht, dus landden we al om 19u45 in Oudburg. We waagden onze kans vroegtijdig en kregen gelukkig terstond een tafeltje.

Meteen merkte ik dat de combo’s die ik al uitvoerig met Caroline besproken had enkel als take away mogelijk waren en een standaard sushiboot vond ik ineens een tikkeltje saai. Dus nam ik uitvoerig de tijd om vergezeld van een glaasje cava een gevarieerd gamma samen te stellen.

  • sashimi tonijn – 4 stuks
  • nigiri zalm – 2 stuks
  • nigiri scampi – 2 stuks
  • hoso maki zalm – 8 stuks
  • hoso maki oshinko (radijs pickle) – 8 stuks
  • inside out pikante tonijn – 8 stuks
  • shrimp tempura (gefrituurde garnalen, komkommer, verse salade) – 5 stuks
  • dragon eyes (avocado, vermengd met zalm en gefrituurd) – 8 stuks

Bij de eerste hap besefte ik dat ik eigenlijk nog nooit echt lekkere sushi gegeten had. En zelfs die vond ik goed. Deze sushi durf ik zonder overdrijven een openbaring noemen. Mijn wederhelft was zowaar nog enthousiaster. Je proeft zo overduidelijk dat deze sushi à la minute bereid wordt.

En het fabeltje dat sushi en Japans eten in het algemeen bijzonder duur is? We klopten af op € 59,75 en trokken met een licht gevoel verder de feeërieke stad in om mee te deinen op de mensenzee.

X-mas lunch

Geplaatst op door

Zelf – of beter gezegd de papa – kreeft bereiden. In mijn herinnering deden mijn ouders dat ooit één keertje op oudjaar, toen ik een jaar of negen was. Een hilarische foto van mijn zus en ik in identieke slaapkleedjes met levende kreeften in de hand als bewijsmateriaal. We deden dat nog eens over tijdens de kerstlunch. Niet de foto, want vijf van de zes kreeften leefden al niet meer toen wij arriveerden. Gewoon middendoor en met wat lookboter in de oven. Smullen!

[portfolio_slideshow]

Steviachocolade

Geplaatst op door

Een aantal weken geleden publiceerde zesta.be een nieuwsartikel over stevia, een Zuid-Amerikaanse zoetstof die tot voor kort in Europa verboden was. Een ongegrond vermoeden van kankerverwekkend wezen was hiervoor de aanleiding. Toen men het tegendeel bewees, kreeg stevia meteen de gelegenheid om een te duchten concurrent van suiker te worden.

Zal stevia in deze opzet slagen?

Wanneer ik een DM’ke kreeg op Twitter of ik steviachocolade van Cavalier wou proeven, repliede ik meteen “ja”. Niet zozeer voor mezelf, want ik ben in se niet zo’n zoetekauw. Vrouwen die quasi moordlustig worden in geval van chocoladegebrek, ik reken mezelf niet tot die categorie. Maar ik veronderstelde dat onze metser en de dames van de zesta.be redactie wel nieuwsgierig zouden zijn…

De eerste at de reep met pralinévulling zonder veel enthousiasme op. De tweede vertoonden al even weinig enthousiasme. De chocolade is zeker eetbaar, maar enorm bitter. Nu houden zij echter wel van een streepje fondant. Dat de tablet nog steeds half opgegeten in mijn schuif ligt, bewijst dat we nog niet meteen into stevia zijn.

Al zal dat met Candarel versus suikerklontjes en soyaroom versus echte wellicht niet anders geweest zijn. Dus ik geef de zoetstof absoluut nog een kans.