Eitjes en Elise, het zijn dikke vrienden.
Als kind al ging ik het liefst bij oma en opa eten op vrijdag, want dan waren er roereieren met frietjes. Ja, goede christenen aten vroeger op vrijdag geen vlees. Ook wanneer ik met mijn ouders op reis was in Engeland, kon ik het bij het English breakfast niet nalaten om voor de scrambled of fried versie te gaan naast die overheerlijke bonen in tomatensaus.
En dan volgde mijn vegetarische periode… Van mijn 13 jaar ongeveer tot mijn 20. Ik at behoorlijk gevarieerd, met dank aan mijn vroeger ook veggie papa en mijn flexibele mama. Veel burgers van La Vie Est Belle, een beetje seitan af en toe, veel peulvruchten. Maar voornamelijk te veel eitjes. Omeletten, paardenogen – aka spiegeleieren (overigens overheerlijk in combinatie met gestoofde sojascheuten).
En samen met vriendinnen zongen we altijd “Pluk de dag, tok een eitje” met twee ritmische tikken op de schaal van een zachtgekookt ding erachteraan. Maar waar komt dat zinnetje eigenlijk vandaan? Even Googlen en YouTuben later stoot ik op een reclamefilmpje uit de jaren negentig. Het blijkt “Breek de dag, tik een eitje” te zijn. Tja, het geheugen is soms selectief en contamineert een beetje met “Carpe diem!”.
Wat denken jullie? Vrijdag is het Wereldeierdag. Misschien nog eens doen zoals die goede oude christenen en op vrijdag dat stukje vlees of vis vervangen door een doodeenvoudig of ietwat formidabeler geprepareerd ei? Inspiratie voor net iets meer dan een omelet champignon – waar overigens niets mis mee is – vind je op http://www.ei.be.
