De Gentse Feesten beginnen wat te wegen en die zetel lonkt steeds meer… Enige twijfel dus vooraleer we naar de zevende feestdag vertrekken. Maar een voornemen is een voornemen: het wordt dit jaar een 10/10!

We starten met een stadswandeling langs de gekrompen Duveltent waar de lachwekkendste muzikant van Die Verdammte Spielerei het publiek van op een tafel bespeelt. Vandaar gaat het verder naar Sint-Baafs waar Leki geprogrammeerd staat. De zwarte schone boeit ons slechts matig, dus keren we na een kwartier op onze stappen terug naar nog maar eens Sint-Jacobs.

Wat we mogen verwachten van ‘Fluxx – Colliding Universes (Koen Quintyn & Antoine Guenet project)’ is niet geheeld duidelijk. Eens begonnen blijkt al snel dat de behoorlijk experimentele combinatie van een strijkkwartet met keyboards, gitaren en drum geen grote massa kan bekoren. Nog nooit was het op dit plein zo rustig naar middernacht toe. Ik kan hen wel tot op zekere hoogte (1m50 ongeveer) appreciëren en observeer terwijl even de omgeving en de medeluisteraars. De poppen, de oplichtende “Alles van waarde is weerloos” quote van Lucebert, het dansende koppel van ver uiteenlopende leeftijdscategorie naast mij, de zatlap die de 10 geboden van de Gentse Feesten poogt te ondertekenen in één van de daarvoor voorziene vakjes.

En dan stelt mijn vriend – die zelf (soms licht ironisch) meedenkt om iedere dag iets blogwaardigs en bijgevolg vaak nieuws te doen op de feesten – om voor het eerst op het Beverhoutplein iets van Place Musette mee te pikken. Je hoeft daar niet veel moeite te doen om je op een Parijs plein te wanen: platanen, lichtjes in de bomen, kunstenaars die vandaag blijkbaar burgemeester Termont geportretteerd hebben.

Een belangrijke differentiator zijn de drankjes uit glazen en daarenboven minder doodgewone drankjes: de bierkeuze bestaat ondermeer uit Saison Dupont, Modeste of Alphonsine. We gaan voor de laatste twee. Mijn donderbruine Alphonsine valt nogal zwaar uit, dus hou ik het bij dat ene exemplaar. We ademen nog even de folk en de chanson van Zephyr Combo en fietsen daarna wijselijk Mariakerkewaarts.

Morgen meer #GF13…
Ik kijk alvast uit naar onze passage langs de FOODCOURT van Eetavontuur straks.

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 2
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 3
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 4
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 5
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 6

Na een dagje lekker lang luieren zakken we in de vooravond af naar MiramirO, het straattheaterinitiatief tijdens de Gentse Feesten. De door hen geprogrammeerde voorstellingen waaieren over de stad uit en concentreren zich tegelijk rond de voormalige Sint-Baafsabdij en het Spaanskasteelplein.

In detail hebben we het programma niet ontleed; we laten het ons allemaal zo’n beetje overkomen. We pikken iets van de Pirelli’s – een groep jongeren verbonden aan de Circusplaneet – mee die een voorstelling brengen over een generatieclash. Daarna lopen we naar het binnenplein van woonblokken waar De Figuranten uit Menen twee installaties opgesteld hebben: een autorenbaan met erg leuke wagentjes gemaakt uit oude kasten en ander gerecycleerd materiaal en een jukeboxmuseum met hetzelfde uitgangspunt.

Op het Spaanskasteelplein check ik Dynamite & Poetry met acrobatie, een geweer en een eend(enkostuum) als hoofdingrediënten. Dan steekt ineens een forse honger de kop op en besluiten we om eens écht eten te zoeken: in een restaurant, op een terras, liefst net iets buiten de feestenzone. We fietsen over de Ottogracht en zien ineens een paar lege tafeltjes (wellicht door die 15 druppels regen) op het terras van Clochard De Luxe. Bingo! De afgelopen dagen waren we er al een paar keer voorbijgekomen en steeds zag het er gezellig uit aan dat hoekhuis met z’n groene klimplant tegen de gevel. Clochard De Luxe staat trouwens al een eindje op mijn restolijstje en een eerdere reservatiepoging draaide wegens volzet op niets uit.

De druppels worden van onze tafel geveegd en we krijgen de (drank)kaart. Wat er te eten valt, lezen we op het krijtbord: rundscarpaccio, gegrilde gamba’s, salade geitenkaas, zalm, filet mignon of côte-à-l’os, … Ik beslis meteen: voor mij graag de zalm met béarnaisesaus (€ 18,5), mijn wederhelft doet mee. Laven doen we ons aan een karaf witte wijn en een flesje spuitwater.

Op ons grote witte bord zie ik mooi krokant en tegelijk ‘nes’ gebakken zalm, luchtige béarnaise, goudgele frietjes, homemade mayonaise en een fris slaatje. Wat wil een mens nog meer tijdens de Gentse Feesten? Ieder restaurant verdient weliswaar een eigen blogpost, dus voor Clochard De Luxe volgt die nog.

We zetten onze zesde tocht verder langs het Baudelopark waar we bij een charmant optreden in een rode caravan van sponsor De Koninck belanden. Het wordt donker, de lichtjes gaan aan en de mannen van The Belgian Beer Hoppers brengen met twee gitaren, een contrabas en een trompet leuke jazzy deuntjes. Even in het gras gaan zitten genieten!

Na hun derde bisnummer vallen we nog even binnen in de Spiegeltent voor helaas enkel nog een slotakkoord. Maar goed, het wordt tijd om richting Sint-Jacobs te trekken voor Merdan Taplak. We hebben de man nog nooit live gezien, dus zijn best benieuwd naar zijn mix van techno, house, afro, latin, dub, hiphop en reggae (volgens het officiële programma). Hij komt op met drie muzikanten en ze tonen meteen dat ze er zin hebben: springen, klappen, …  Erg dansbaar allemaal! Het plaatje klopt, zoals hun beige glitterbroeken met onder de knieën elk een andere kleur (roze voor Merdan). Taplak brengt een energieke performance, maar toch blijf ik een tikkeltje hongerig. Hij praat naar mijn goesting wat te veel (zeker dertig keer “Dames en heren” en vijftien keer “Somebody scream!”) en onderbreekt zijn set te vaak. Mij zou het meer aanspreken mocht hij zijn act meer concentreren rond een paar hoogtepunten in plaats van elke twee minuten van pull up te doen. Anyway, fijn feestje en bijzonder hippe meneer!

Tot morgen! Even nadenken over een regenplan vandaag…

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 2
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 3
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 4
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 5

Ziezo! De vakantie is ingezet… En dat dat moment samenvalt met de start van het Zeeuwse mosselseizoen kan geen toeval zijn. We eten ze niet in het mosselkot waar we ieder jaar minstens een keertje à volonté aan plastieken tuintafels met veel te weinig armruimte smullen. We eten ze ook niet bij het nieuwe initiatief van de Oude Vismijn dat we op de eerste zaterdag zelfs na lang zoeken niet vinden. Ik maak ze lekker thuis: natuur zoals ik ze het liefst heb (enkel ajuin, selder en peper), voor het eerst in mijn grote Le Creuset pot, met brood, een sausje van homemade mayonaise en graantjesmosterd, een fles Pouilly Fuissé die mijn ouders ooit cadeau gaven.

Zo dus.

En dan wordt het tijd om naar de vijfde dag van de Gentse Feesten te fietsen. Die tiendaagse heeft trouwens een positief effect om mijn RunKeeper goal: die tweede 250 km fietsen van 2013 ligt nu alweer binnen pedaalbereik.

We starten nogmaals met wat absurditeit bij Batabata. Opnieuw veel zebrastrepen, schuim, gevierde minderheden, kinderen in kooien en geviseerde eigen-drank-drinkers.

We blijven maar een drankkaart lang en verkassen naar het Baudelopark. Daar lopen we vrienden tegen het lijf waar we de rest van de avond mee samen blijven. Zo hoort het op de Gentse Feesten, gewoon gaan en daar wel merken wie je tegen het lijf loopt. Zij vertellen mij trouwens dat Merdan Taplak niet op woensdag, maar op donderdag optreedt bij Sint-Jacobs. Oei! Het klopt! Ik heb voor deze woensdagavond helemaal niets een sterretje gegeven in de officieuze Gentse Feesten app. We volgen hen dan toch maar in dezelfde richting voor eerst Stadt en daarna een stukje van de turntable masters van DJ Grazzhoppa’s DJ Big Band die hun 10-jarig jubileum vieren. Met tussenin nog een sexy passage van de welgevormde majoretten van ’t Schoon Vertier. Mijn vriendin en ik zijn het er meteen over eens: we zouden dat wel eens zien zitten om zo met onze kont te draaien.

Na nog wat psychologische analyse over hoe je instant ‘wild staat’ als je weet dat je rond middernacht in je bed hoort te liggen wegens werken de volgende dag en over hoe je instant veel meer ontspannen bent als je weet dat door de ingezette verlofperiode niets moet en alles kan, besluit ik behoorlijk vroeg in de nacht om toch maar gewoon naar huis te gaan. Laat ze maar vlassen! Ik wil wat slaap inhalen en morgen – vandaag dus – van het daglicht genieten. Midden in de namiddag lig ik echter nog steeds in de zetel met een onafgewerkte blogpost voor mijn neus en net een stevig partijtje janken bij de Sex and the City film achter de rug. Great!

Zo, we zitten in de helft… 5 down. 5 to go. Tot morgen! Tijd voor een portie actie.

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 2
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 3
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 4

Vooraleer ik met het verslag van le quatrième jour start, moet ik nog even iets rechtzetten over de vorige post. Gisterenavond zag ik een vriendin waar ik de dag voordien ook mee opgetrokken had, onder meer tijdens Absynthe Minded. Ze zei mij toch licht verwonderd te zijn dat er in mijn #GF13 day 3 niets stond over de LED-schermen op Sint-Baafs waar ik zo over aan het kankeren was. Oei! Damn! Had ik dan toch iets te veel witbier op? Het komt allemaal terug… Ik kon er echt niet bij dat ze de LEDs naast het podium tijdens de optredens niet gebruiken om een close of iets verder beeld te tonen van de artiesten. Neen, in plaats daarvan spelen ze strontvervelende en totaal niet relevante reclamefilmpjes af. En jawel, op Boomtown wordt hetzelfde liedje gezongen. Jammer!

Je leest het al… Voor de vierde dag Gentse Feesten stond Boomtown op het programma. Normaliter komen wij bijna nooit op de Kouter tijdens de feesten, maar voor ’t Hof Van Commerce wijken we zonder enig morren van onze platgetreden paden af. We komen er aan tegen ongeveer half negen en maken net nog de officiële opening van Boomtown mee. Met een fles champagne en al, die op de foto hieronder onder de pakkende slogan ‘GA WEG LEED VAN DE WERELD’ hangt te bungelen.

Eerst wordt het zaak om bonnetjes te kopen, want bij Boomtown gaat het er aan toe zoals op een écht festival – zeg ik, wat mij voor de rest van de avond grapjes van de wederhelft oplevert. Bij de bar ontdekken we dat ze een wel heel bijzonder ontwerp van herbruikbare bekers hanteren: een soort beker met een handvat dat tevens gebruikt kan worden om pintjes en ander welkom vocht op elkaar te stapelen. Ik ondervind later op de avond dat dat best handig is, probleemloos vijf consumpties kunnen dragen zonder dat je met je vingers in de drankjes moet gaan soppen. Het verwondert wellicht niemand dat ik er ook meteen een foodtoepassing voor zie: grissinistokjes of groentenstaafjes in de houder, een dip of iets dergelijks in de beker.

Diezelfde vriendin giet even later een flesje cola bij de resten van een moijito (ijs, limoen en munt) en vraagt zich luidop af waarom ze nog nooit de smaak cola + munt gelanceerd hebben. Ik proef en bevestig! Veel beter dan die vieze cola met cherry of vanille.

Intussen valt Coely tevens erg in de smaak… Ik kende de dame totaal niet, maar een aantal van haar nummers herken ik wel en blijven zelfs serieus hangen. Een pittige madam om in het oog te blijven houden! Raah! The soulful yeah!

En dan wordt het podium klaargemaakt voor Flip Kowlier, Serge Buyse en DJ 4T4. Deze morgen hoor ik op de radio dat de volkstoeloop zo groot is dat de Kouter moet afgesloten worden, maar daar merk ik aan onze prima plek rechts voor het podium niets van. Het drietal van ’t Hof Van Commerce heeft er duidelijk zin in… Wij insgelijks! Ik spring, dans, huppel, zing, rap en zwaai mee. Wat een waanzinnig fijn concert! Een gepaste mix van hun oude, recentere en gloednieuwe werk, met voldoende praatjes en grapjes tussenin, een met cava gevuld waterpistool en veel vette beats.

Ik ben duidelijk overdressed met jeans, sokken en sportschoenen. Waarom laat ik mij toch altijd vangen door die verdomde Buienradar? Drie druppels heb ik geteld, welgeteld drie druppels… De rest is er blijkbaar uitgevallen terwijl ik sliep. Zo hebben we het graag, in het bijzonder tijdens de Gentse Feesten!

A demain! Ik ga vanavond mijn vakantie op gepaste wijze inluiden.

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 2
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 3

Werken combineren met de Gentse Feesten, het kan! En toch kijk ik alvast met reikende hals uit naar mijn vakantie die donderdag ingaat… Gisterenavond kwam ik dus na een kantoordag thuis: even uitblazen, slaatje prepareren, slaatje consumeren (want het kunnen niet elke dag spitburgers of falafels zijn) en hop de fiets op richting Baudelopark.

We starten de avond met een fris witbier en van op een grasglooiing mensen van hippie allooi kijkend. Ze doen van Boombal, de moderne term voor volksdansen. Vlak voor onze neus beginnen ineens twee meneren met een Fost Plus T-shirt aan en een PMD-container mee te musiceren. Onder begeleiding van gitaar en viool haalt een lenige jongeman die geen integraal deel uitmaakt van de Fost Plus act wat kunstjes uit. This must be Baudelo!

Maar dan wordt het hoog tijd om af te zakken naar wat mij betreft het sfeervolste plein van de Gentse Feesten: Bij Sint-Jacobs! Zeker om de overgang van klaar naar donker mee te maken: de wand met de poppen, de TREFPUNT lampjes boven het podium. Ik blijf er elke keer weer foto’s van maken – een beetje zoals met mijn eten dus… :)

We tekenen er present voor Het Zesde Metaal. Een groep die ik niet zo bijster goed ken, maar in navolging van Willem Vermandere, ’t Hof Van Commerce en later Flip Kowlier solo liedjes brengt in een West-Vlaams dialect. De zanger ziet er dan ook nog eens goed uit en zingt alsof z’n hart doorheen z’n leven al ettelijke keren gebroken is. Ocharme, Wannes!

Het originele Vetex (languit ‘Zuidwaarts Orchestre International du VETEX Géant’) plan laten we varen voor de mannen van Absynthe Minded op het Sint-Baafsplein, een plein waar ik dan weer quasi nooit kom tijdens de feesten. De jongens spelen een strakke set, maar ik blijf toch wat op mijn honger zitten. Na een korte check op Spotify blijkt dat ik eigenlijk slechts één cd uit hun repertoire ken en stiekem toch wat hengel naar hun hitjes.

En van op honger zitten gesproken… We hebben een bruggetje naar het laatste wapenfeit van de derde dag #GF13: een warme Luikse wafel (€ 2) van een houten kraampje aan het rondpunt bij de Bibliotheekstraat. Verrukkelijk!

Tot morgen! Al ben ik nog niet zeker wat er vandaag feestengewijs zal gebeuren wegens een bezoekje van mama en papa straks.

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 2