Een boek van Ellen Verstrepen

Wederom eentje dat ik me liet aanraden door @bendevanhetboek, ondertussen het derde in rij… Ik vind het fijn om debuten te lezen, net zoals bij Niet dat het iets uitmaakt probeer ik dan in het hoofd van de debutanten te kruipen. Hoelang dromen ze al van een eigen roman? Wat triggerde hen om de eerste zin op papier te zetten? Of schreven ze eerst een ander verhaal en stuurden ze dat niet naar de uitgever? Of retourneerde deze laatste het wegens ontoereikend? Hoeveel tijd kostte het om dit boek te schrijven? En hoe zag hun schrijfpatroon er uit? Als een nine-to-five job of onregelmatig en chaotisch? In een doorsneehuis in een doorsneestraat of op een bijzondere afgelegen locatie? Dan denk ik aan een vuur- of watertoren, een cabin in the woods, …

* een heel klein beetje spoilen, een heel klein beetje maar… * Lees verder →

Het was Trees Accou van De Bende van het Boek die mij tagde op Instagram met als bedoeling mijn leesgewoontes prijs te geven… There’s a hashtag for that: #readinghabitsbooktag. Trees beantwoordde die vragen op Instagram, ik vind het net iets handiger om dit in een blogpostje uit te typen.

Lees verder →

Een boek van Bert Moerman

You had me at the title… Want ik heb een zwak voor een bepaald soort titel. Hoe kan ze omschrijven? Ze zijn doorgaans eerder lang en bevatten een humoristische of dramatische ondertoon. Denk aan De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween, De cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ gaat wederom niet door, De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een IKEA-kast of Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won. Ik denk dat jullie nu wel begrijpen waar ik op doel.

‘Niet dat het iets uitmaakt’ blinkt wellicht uit door iets korter en des te intrigerender te klinken. Want de gelatenheid bonkt in deze woorden en mijn nieuwsgierigheid kriebelt bijgevolg harder dan ooit. De lovende kritieken helpen uiteraard ook.

*omdat ik het moeilijk tot quasi onmogelijk vind om iets over een boek te schrijven zonder op één of andere manier te spoilen, bij deze een alert* Lees verder →

Een boek van Lina Meruane

Ik moet eerlijk toegeven dat ik de laatste maanden mijn leeslust wat verloren was… Sinds begin 2018 las ik slechts drie boeken: één pageturner van Nicci French, één dagboek van een chefkok – meer bepaald Kobe Desramaults – en één non-fictie boek in het kader van mijn job. De reden ligt voornamelijk in mijn aangepaste tijdsverdeling nu Georges in mijn leven is gekomen. Vroeger las ik vaak ’s ochtends in bad, daar vind ik tegenwoordig helaas de tijd niet meer voor. Ook ging Georges tot voor kort vrij laat (tussen 21u00 en 22u00) slapen en hoewel hij echt een schatje is, vraagt hij tijdens zijn wakkere uurtjes vanzelfsprekend aandacht – die hij uiteraard meer dan verdient.

Ere wie ere toekomt: het waren de dames van @bendevanhetboek – Sara en Trees zijn trouwens beiden ex-collega’s – die mij triggerden om opnieuw wat boeken op mijn TO READ lijst in Goodreads te zetten. ‘Niet dat het iets uitmaakt’ van Bert Moerman, ‘Oker’ van Ellen Verstrepen en ‘Rood zien’ van Lina Meruane. En dat laatste boek hoefde ik niet te reserveren in De Krook, vandaar dat ik hiermee van start ging…

* toch wel een beetje spoiler alert * Lees verder →

Een dag van Nicci French

Wat was ik aangenaam verrast toen bleek dat er na de zeven boeken volgens de zeven dagen van de week in deze reeks rond psychoanalytica Frieda Klein nog een achtste exemplaar – en logischerwijs meteen torenhoog gekatapulteerd als apotheose – volgde… Enkele dagen na de verschijning in België kocht ik ‘De dag van de doden’, al lukte het mij wel om op karakter niet te starten met lezen en dat genot te bewaren voor mijn recente weekje vakantie in de Pyreneeën. De combinatie van schrijversduo Nicci French en protagoniste Frieda Klein heeft nochtans een sterke uitwerking op mij – als in ‘LEES MIJ! LEES MIJ NU!’…

Lees verder →