Een boek van Edgar Hilsenrath

Recent las ik een aantal boeken die tientallen jaren geleden geschreven zijn. Keer op keer verbaas ik mij er over dat de woorden zo eigentijds vloeien en de zinnen helemaal niet bol staan van archaïsch taalgebruik met -sch in plaats van -s en zo. “De nazi en de kapper” verwondert bovendien nog omwille van een aantal andere redenen…

Je bent het niet gewoon om een boek te lezen met een massamoordenaar als verteller. En al helemaal niet dat je dat op basis van achterflap en eerste pagina’s reeds weet… Bovendien lees je dat deze mededader van de Holocaust na de oorlog de identiteit van zijn vermoorde voormalige Joodse vriend overneemt. Max Schulz wordt Itzik Finkelstein.

Verder schrijft Hilsenrath zeer expliciet. Wanneer je denkt rustig in het verhaal te kunnen komen, worden meteen een paar extreme grofheden onder de neus gewreven. Het boek moet even terzijde. Pervers is een woord dat een paar keer door mijn hoofd spookt.

Wel moet ik toegeven dat de auteur mij naar het einde van het verhaal toe eerder een beetje verliest dan dichter naar zich toetrekt. Je weet in het begin onmiddellijk wat er gebeurd is. Daarom prikkelt Edgar Hilsenrath de nieuwsgierigheid, maar hij heeft het tegelijk lastig om mij tot de laatste bladzijde bij hem te houden. Hij stoot mij iets te hard af.

‘De nazi en de kapper’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Julian Barnes

Een relatief dun boekje van een 150tal bladzijden hoeft daarom geen klein verhaal te zijn… Julian Barnes vertelt erg ingetogen over Tony Webster die naar het einde van zijn leven toe gedwongen wordt om achterom te kijken.

Je weet dat er ergens een groot mysterie toegedekt blijft. Je leest dat hij moeite moet doen om het verhaal chronologisch op te bouwen, waarbij de intermenselijke spanning aanvoelt alsof je er middenin staat. En toch slaagt Julian Barnes erin om mij op het eind met de uiteindelijke – niet opgeklopte – ontknoping te verrassen!

Gewoon een fijn tussendoortje, inclusief een paar doordenkers.

‘Alsof het voorbij is’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Jonas Jonasson

Vijf welverdiende Goodreads sterren voor dit topboek. Meer zelfs: zes, zeven, acht, moest dat tot de mogelijkheden behoren… Wat mij betreft de fijnste en wellicht ook de absurdste roman die ik dit jaar en misschien wel de jaren daarvoor gelezen heb.

De Zweed Allan Karlsson besluit op zijn 100ste verjaardag om lak te hebben aan de festiviteiten die het bejaardentehuis voor hem organiseert. Wegens geen zin in dat gedoe – gevoed door een stevige antipathie voor zuster Alice – klimt hij door zijn raam en verdwijnt. Met een heuse opsporingsactie van de politie tot gevolg.

Allan blijkt tevens een talent te bezitten om in de meest bizarre situaties te belanden en zich ondanks de hachelijkheid ervan telkens kranig overeind te houden. Medelijden voel je nooit voor deze hoogbejaarde man, eerder een zeker ongeloof. In het bijzonder als tussendoor zijn levenswandel – inclusief zijn merkwaardige impact op de wereldgeschiedenis – aan bod komt.

De knotsgekke en hilarische lotgevallen van Allan Karlsson en zijn kompanen vervelen geen moment. Ik denk om de één of andere reden vaak aan Giovanni in Lilyhammer en zeg dus  tegelijkertijd dat ik van dit boek misschien toch een film zou kunnen verdragen. Deze blijkt overigens in de maak te zijn.

Topboek! Gewoon lezen!
Bedankt aan collega Lode om het uit te lenen…

‘De 100-jarige man die tralala’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van George Orwell

Dit boek staat al jaren in mijn boekenkast. Ongelezen, of toch tenminste door mij. Ik kreeg het ooit van mijn vader, die het kocht in zijn studententijd. Binnenin staat dan ook te lezen: “Patrick – Gent, 1973”. Exact 40 jaar later neem ik het bij gebrek aan nieuw, recent leesvoer mee op reis naar Corsica! De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik eerst de andere drie exemplaren uitlees voorleer ik aan 1984 begin.

George Orwell schreef in 1949 deze bekende dystopie – een woord dat ik vandaag leer van Wikipedia en blijkbaar het antoniem van utopie is. Hij omschrijft dus een toekomstvisie waarbij voornamelijk de negatieve elementen naar voor geschoven worden en bijgevolg een wereld waarin niemand zou willen leven. 1984 (zelf ben ik geboren in 1983) is inmiddels voltooid verleden tijd. Orwell zat er dus naast, of had wellicht nooit echt de intentie om er op te zitten…

Mijn vader verwees wel vaker naar dit boek, zeker in volle Big Brother tijden. Want de alomtegenwoordige man met de knevel op de cover heet in Orwells wereld Grote Broer. Hij is de – al dan niet van vlees en bloed – leider van de Partij die een wel erg extreme vorm van communisme aanhangt. De Partij regeert over Oceanië; Oceanië is één van de drie wereldmachten, naast Eurazië en Oostazië. De bevolking wordt ingedeeld in de Kernpartij, de Randpartij en de proles. De laatste groep maakt 85% van de bevolking uit en heeft totaal geen rechten. De ideologie is Engsoc, de taal-in-ontwikkeling Nieuwspraak. De Partij heerst met staalharde hand: terreur van de Dunkpolitie en continue controle door teleschermen. En wat een foodie als ik nog het meest tegen de borst stoot: het afgrijselijke eten. Genieten is staatsvijand nummer één in Oceanië. Pretbedervers!

OORLOG IS VREDE
VRIJHEID IS SLAVERNIJ
ONWETENDHEID IS KRACHT

Het eerste kwart moet ik mezelf wat moed inspreken om vol te houden, want zoals ik altijd onderstreep lees ik ALLE boeken uit. Geleidelijk aan voel ik mij meer betrokken bij Winston Smith die professioneel de geschiedenis vervalst in het Ministerie van Waarheid en zich tegelijk blijft verzetten tegen de wereld waarin hij leeft.

En zo heb ik ook nummer 19 van De Tijd lijst met de 100 beste romans aller tijden achter de kiezen… Ik neem mij voor om er nog meer te consumeren!

‘1984’ holderdebol.comder kopen?