Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Van feestzaal naar eigen restaurant: dat is de stap die chef Joke Sap en haar partner Jo Lormans met Noord 57 in Torhout zetten.

Laten we openen met een dikke duim voor het interieur: ze haalden het stijlvolle maximum uit een gedateerde villa. Hopelijk trekt de kaart met als slagzin ‘Natuur aan de basis’ deze lijn door. We starten met witte wijn: Fruchtspiel (€ 7), Grüner Veltliner uit 2014 en de gekende Heuvellandse bubbels, genaamd Wiscoutre (€ 5).

Vervolgens krijgen we de eetkaart: rechts à la carte en links het menu ‘Ontdek Noord 57’ (€ 48). Een vriendelijke dienster vertelt dat we helemaal niet hoeven kiezen bij dat menu: we krijgen zes (!) voorgerechten en qua hoofdschotels zowel vlees als vis. We zijn overtuigd: hij graag mét wijnarrangement (€ 17), ik ben BOB.

Vlot verschijnt een aanlokkelijke stoet voorgerechten: schelpjes – citroengras, pizza – spinazie – ricotta, guacamole – falafel – kruiden, carpaccio – rund – sjalot – notenolie, tataki zalm – oosters, witte pens – gemarineerde groentjes. We zijn wat overdonderd… Zo rijkelijk, zo verzorgd en bovenal zo lekker! Het lukt me niet een favoriet te kiezen uit al die smaken, misschien zelfs net te veel smaken? Eigenlijk zijn we nu al voldaan.

De hoofdgerechten blijken al even gul: West-Vlaams Rood – gekonfijte aardappel – crème van aubergine en als vissuggestie van de dag zeebaars – linzen – bloemkool. Opnieuw bijzonder zorgzaam gedresseerd, vol kleur, diepe smaken en dus als besluit een chef die duidelijk weet wat ze wil. Hier wint voor mij de combinatie van zeebaars en linzen.

We passen voor de nagerechten, hoewel ze er op de naburige tafels echt beeldig uitzien. Wel lusten we koffie, waarbij groene macarons en een ongevraagde korting van € 3 op elk menu horen. Supersympathiek!

Torhout zal Noord 57 ongetwijfeld omarmen: royale borden en glazen, telkens van een prima niveau. Alleen denk ik – eerlijk is eerlijk – bij geen enkele hap of slok aan de natuur die aan de basis ligt.

Café ‘t Zeezicht is een fenomeen, een gangmaker op de Zurenborgse Dageraadplaats. Vroeger kon je in geval van een hongertje lasagne of iets makkelijk opwarmbaars in het café bestellen, één verdiep stijgen naar De Overvloed of even verder kijken op het plein naar bijvoorbeeld Umamido, May’s, Ardent of nog iets anders. Sinds kort namen de Zeezichters het heft – ja, ook koksmessen hebben een heft – in eigen handen met twee nieuwe zaken op de verdiepen als gevolg. Op het eerste zit Overzicht, een eetlokaal met huisgemaakt, seizoensgebonden, thuiskomen en lokaal als kernwoorden. Op het tweede doen ze met Overzee van spice it up met Zuidoost-Aziatische foodsharing. Wij stijgen tot aan de vakantiesfeer en installeren ons – zonder reservatie overigens – aan een tafeltje voor twee personen.

Het leuke aan uit eten met mijn maatje Geert is dat ik quasi altijd carte blanche krijg, vooral als er van sharing is caring moet gedaan worden. Alright! Ik gooi mij op de menukaart en probeer tot een zo gebalanceerd mogelijke bestelling te komen… Zo’n menukaart met foto’s van het eten in plastieken mapjes, ook dat doet trouwens aan streetfood denken. Op het krijtbord staan nog wat extra opties.

Maar first things first: doe om te drinken maar wat witte wijn. Een halve liter huiswijn (€ 12). Die doet wat ik van een huiswijn verwacht: niet meteen indruk maken, gewoon de dorst lessen. Daar waar de wijn lest, trekken de zoute en tegelijk pikante nootjes langs de andere kant. Het lijkt allemaal te kloppen bij Overzee, zo heb ik het graag.

Foto: Geert Van Couteren

Lees verder →