Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.
BLVD Boutique opende recent op de Kortrijksesteenweg in Sint-Martens-Latem, schuin tegenover grote broer Brasserie Boulevard.
In deze eetboetiek kan je terecht van het ontbijt tot de avondapero. Je kan tevens iets meenemen uit de verleidelijke verstoog met huisbereide gerechten of de vlotte lunchshop (soep, salades, sandwiches, zoet). Voor de ‘eat in’ varieert de zithoogte van zetels over stoelen tot barkrukken; wij verkiezen de taboerets aan de toog vooraan bij het raam.
Als lunch zou salade, pasta, toast of één van de suggesties de meest logische keuze zijn, alleen voel ik er meer voor om wat fingerfood en starters te delen met mijn compagnon. Zo selecteer ik yakitoristicks (4 stuks – € 11), gehaktballetjes méditerranée (€ 10), gravad lax (€ 18) en gevulde champignons (€ 14). Hij vult nog aan met verse dagsoep (€ 6), die een – vanzelfsprekend koude – komkommergazpacho blijkt te zijn.
Daarbij vind ik een glas Chardonnay (Domaine La Croix Belle – € 5) wel op z’n plaats. Lekker! Tijdens het wachten geniet ik van de bedrijvigheid rondom ons. Het publiek lijkt de weg naar BLVD Boutique snel gevonden te hebben.
Eerst verschijnt de fikse kom frisse komkommersoep. Ik proef, maar kijk vooral uit naar de rest. Niet veel later vervoegen twee metalen schotels met champignons en yakitori onze toogplek. De paddenstoelen vind ik vrij droog en de (kaas)vulling iets te flauw. De sticky yakitoristicks en de pure gravad lax vallen beter in mijn smaak. De gehaktballetjes sluiten deze hapjeslunch op leuke wijze af, al ontgaat de mediterraanse toets mij grotendeels.
Samengevat nuttigden we een vlot, eenvoudig doch eerder prijzig middagmaal, al wijt ik de totaalsom met name aan mijn eerder ongewone foodselectie. Het leuke aan BLVD Boutique is dat ik hier tig keer kan terugkeren met steeds andere intenties: ontbijt, taart, apero, afhaal. Doen we!
*** Vlak voor de vakantie durf ik wel eens wat ‘pre-holiday stress’ ervaren. Voor mijn hoofdberoep moet de TO DO geminimaliseerd worden en ook dat bijberoep vraagt behoorlijk wat energie. En dan durf ik – tegen mijn eigen gewoontes in – al eens een blogpost laten liggen… Zo stond Taqueria Tranquilo bij mijn vertrek op 06/08/2016 naar Le Marche nog in draft. Een kleine week later kreeg ik het bericht dat Sam Dudha, één van de uitbaters van Tranquilo, zwaar gewond op straat gevonden was. Intussen is hij helaas overleden en afgelopen maandag door heel veel mensen herdacht op de Dageraadplaats. Vanzelfsprekend twijfelde ik even om deze blogpost te schrijven… Tranquilo opende gisteren opnieuw de deuren, dus laat deze post dan ook – tja, wat? – een steun zijn… ***
Mexicaanse restaurants bekoorden mij de laatste jaren niet meer, getuige het feit dat er geen enkele Mexicaan tussen de reviews op mijn ‘lekker eten’ pagina staat. Ik associeer de keuken met zware en kazige gerechten, maar wellicht komt dat door enkele mindere ervaringen bij pakweg Pablo in Gent ongeveer tien jaar geleden. Ondertussen besef ik absoluut dat Zuid- en Midden-Amerika gastronomisch aan een opmars bezig zijn. Zo maakte ik via de Ceviche kookboeklancering kennis met het culinaire Peru en zag ik een intrigerende documentaire uit de Netflix-reeks Chef’s Table over Enrique Olvera van restaurant Pujol in Mexico City.
Ook taqueria’s zitten in de lift. Als Sergio het zegt… en dan knipoog ik inderdaad even naar de laatste editie van Mijn Pop-Up Restaurant. In maart openden Hans & Sam alvast hun taqueria op de populaire Dageraadplaats. Een instant succes! Foodie-vriendin Caroline – aka Avocado van de Duivel – sprak zich uit als fan, buurtbewoner Geert bestelde er regelmatig een frozen margarita. Ik wil ook!
De eerste keer beland ik er na een etentje met een vriendin in Overzee op diezelfde Dageraadplaats, dus nogmaals dineren zou er los over zijn. Dan proef ik maar die befaamde bevroren cocktail (frozen margarita – € 8) en daarna nog een Corona (€ 3). Even bijt ik van een taco en een quesadilla, en het smaakt naar meer…
Wanneer ik er een volgende maal binnenwandel, at ik wederom al een aantal hapjes op voorhand. Dus ook nu beperken we ons met twee personen tot één menu (€ 15), dat bestaat uit één quesadilla en twee taco’s. Blijkbaar wijzigden ze recent de kaart, onze nieuwe keuze bestaat op deze zomeravond uit:
Foto: Facebookpagina Tranquilo
Lees verder →
*** Terwijl ik deze posts onderweg naar huis in mijn iPhone Notes typ, sijpelen de berichten binnen over een zware aardbeving in de streek waar we net vandaan komen… Agriturismo Gustissimo in Force lag het dichtst bij het epicentrum, gelukkig lezen we op hun Facebookpagina dat ze ongedeerd zijn. Oef! Toch serieus schrikken en veel sterkte voor de bewoners daar… ***
4.182 km, 83 muggenbeten, 3 boeken en 2 Campingazflesjes later. Tijd voor een terugblik op campings, trips en uiteraard camping- en restofood!
Voor een uitgebreid foto-album verwijs ik jullie graag door naar de Facebookpagina van deze blog.
Ik maak een onderscheid tussen wat we zelf kookten (in een aparte blogpost) en wat we voor ons lieten klaarmaken. Alvast even verklappen dat uit eten in Italië stukken goedkoper uitvalt dan in België – een meevaller voor ons vakantiebudget.
Bij Nudo & Crudo in de haven van San Benedetto Del Tronto laat je allerlei visbereidingen scheppen op plastieken borden. Betalen doe je per gewicht. Vooral de tonijn met aardappelen en de zwaardvis met kappertjes en tomaat maakten indruk.
Lees verder →
*** Terwijl ik deze posts onderweg naar huis in mijn iPhone Notes typ, sijpelen de berichten binnen over een zware aardbeving in de streek waar we net vandaan komen… Agriturismo Gustissimo in Force lag het dichtst bij het epicentrum, gelukkig lezen we op hun Facebookpagina dat ze ongedeerd zijn. Oef! Toch serieus schrikken en veel sterkte voor de bewoners daar… ***
4.182 km, 83 muggenbeten, 3 boeken en 2 Campingazflesjes later. Tijd voor een terugblik op campings, trips en uiteraard camping- en restofood!
Voor een uitgebreid foto-album verwijs ik jullie graag door naar de Facebookpagina van deze blog.
Ik maak een onderscheid tussen wat we voor ons lieten klaarmaken (in een aparte blogpost) en wat we zelf kookten – in de witte emailen borden met blauw randje.
Onze toolset bestond ook dit jaar uit een Campingazstel met twee pitjes die overkapt kunnen worden door bakplaten (één effen en één geribbeld). Wel breidden we de kampeeruitzet uit met wat extra mengkommen, snijplankjes en wijnglazen. Kwestie van het kookcomfort wat te boosten…
Lees verder →
*** Terwijl ik deze posts onderweg naar huis in mijn iPhone Notes typ, sijpelen de berichten binnen over een zware aardbeving in de streek waar we net vandaan komen… Agriturismo Gustissimo in Force lag het dichtst bij het epicentrum, gelukkig lezen we op hun Facebookpagina dat ze ongedeerd zijn. Oef! Toch serieus schrikken en veel sterkte voor de bewoners daar… ***
4.182 km, 83 muggenbeten, 3 boeken en 2 Campingazflesjes later. Tijd voor een terugblik op campings, trips en uiteraard camping- en restofood!
Kamperen is de mooiste zomersport waardoor je steeds maar jonger wordt… Dat klopt deels, maar niet alle campings zijn campings naar ons hart. Vandaar dat ik graag even onze adressen in Le Marche – een minder bekende provincie van Italië, aan de Adriatische kust, op dezelfde breedtegraad als Toscane en Umbrië – deel.
Le Marche kenmerkt zich door fenomenale heuvellandschappen, lekkere (witte) wijnen, slecht onderhouden wegen, mare e monti (zee en bergen) en alle andere Italiaanse geneugten.
We reisden bijna twintig dagen door deze streek en bleven doorgaans drie of vier nachten op één plek. Dit jaar gebruikten we vooral kleineitaliaansecampings.nl als leidraad, waar een heleboel agricampings per provincie verzameld staan. Onder agricamping mag je verstaan dat het om een agriturismo met appartementen en/of B&Bs gaat die ook enkele kampeerplaatsen (doorgaans niet meer dan twaalf) verhuren. De .nl verraadt wel dat nogal wat adressen door geëmigreerde Nederlanders uitgebaat worden.
- Lavanda Blu, Carassai
De Nederlander Hans en de Amerikaanse Elisabeth leven van de lavendel- en olijfoogst én hun agriturismo: twee appartementen en een tiental mooie kampeerplaatsen met zicht op de typische Le Marche heuvels. We genoten van Lavanda Blu en trokken na drie nachten dan ook ietwat schoorvoetend verder!
··· Trips ··· Fietstocht van Cupra Marittima naar San Benedetto del Tronte, stadjes Ripatransone en Ascoli Piceno.
- Gustissimo, Force
De Nederlandse dames Mika en Joey creëerden met Gustissimo een bijzonder goed georganiseerde en stijlvol ingerichte plek aan de rand van de Monti Sibillini met appartementen, B&B-kamers en tentplekken. Ze stippelden alles tot in de puntjes uit voor hun gasten, via een handig foldertje, uitgeprinte triproutes en mondelinge tips. Helaas houden ze er aan het eind van deze zomer mee op… Graag bleven we dan ook nog iets langer dan de gereserveerde drie nachten, maar de volgende gasten voor onze staanplaats lagen al vast. Mika brengt in september trouwens een kookboek uit: Retrogusto. De fijne copy in hun foldertje doet mij vermoeden dat dat erg leuk leesvoer wordt…
··· Trips ··· Stranddagje (wegens regen in bergen) Porto Sant’Elpidio, wandeling op rib Monte Sibilla, autotocht door linzenvelden Piano Grande, varkensvolksfeest Porco Festival in Rotella, dagje aan stuwdammeer Lago Di Fiastra.
Lees verder →