Een boek van Arnon Grunberg
Mijn eerste kennismaking met Arnon Grunberg was bijzonder onaangenaam: zijn boek De asielzoeker lag mij helemaal niet. Zo erg niet zelfs dat ik mij aan het eind van mijn book review afvraag: “Wat nu? Moet ik Grunberg nog een kans geven? Of concludeer ik na dit eerste boek best simpelweg dat hij mijn type schrijver niet is?”. Meteen volgen een aantal reacties, waaronder de tip om ‘De man zonder ziekte’ te gebruiken als tweede kans. Maar het zijn uiteindelijk zijn stukken voor De Correspondent over de hotelmens en ‘Thuis ben je waar…’ die mij over de streep trekken.
Lees verder →
Een avond met Martin Morales
Naar aanleiding van een op til staande resto recensie bij de Peruaan Poco Loco in Wondelgem, leent een vriendin die een jaar in het land verbleef mij een kookboek getiteld Ceviche uit. Ze omschrijft het boek van Martin Morales als geweldig en zo ziet het er inderdaad uit! Wanneer uitgeverij Luster ter ere van de Nederlandse vertaling een avond met deze chef organiseert, teken ik dan ook meteen in.
Lees verder →
Mechelen, ik ken die stad totaal niet. Volgens mij ben ik er een keertje geweest voor een conferentie bij Lamot en een paar keer in de nieuwe gebouwen van Sanoma / bij Bar Marie. Daar stopt het zo ongeveer. Wanneer ik op een donderdag een paar uur in de omgeving moet overbruggen, neem ik mij dan ook voor om de stad wat te verkennen. Ik koop er een aantal kadootjes voor op til staande feestjes en Google even waar het online opgepikte en leuk uitziende NOEN zich schuilhoudt. Dat blijkt in de Leermarkt te zijn.
Voor de deur zitten twee dames op een houten bank en binnen nog iemand. Ik loop rechtstreeks door tot op het terras achteraan, waar datzelfde hout terugkomt in een lange tafel met bijhorende banken. Bij NOEN hebben ze duidelijk een oog voor interieur.
Omdat ik rechtstreeks van een receptie kom, beperk ik mij tot een drankje – wat een beetje flauw is als je dat dan op de blog onder ‘food reviews’ onderbrengt.
Lees verder →
Een boek van John Green
Ik laat mij soms wel leiden door de bestsellerlijstjes, ook bij dit boek. Maar dan moest ik nog beslissen tussen Engels (The fault in our stars) of Nederlands: het woord ‘weeffout’ spreekt niet meteen in het voordeel van de vertaling en toch beland ik bij mijn moedertaal – dat heb je met mensen die graag schrijven, altijd op zoek naar zinderende zinnen.
Lees verder →
Een boek van Herman Finkers
Minstens even fijn om te weten wat iemand van een boek vindt, is te lezen hoe die er toe komt om net dat boek te kiezen. In dit geval was dat het tweede exemplaar uit mijn ‘Gentse Feesten 2014 uitspraak van de dag project’. Een vriend merkte op dat Igor Van Den Berghe zijn mosterd bij de Nederlandse komiek Herman Finkers haalde. De reden dus om via bol.com zijn verzamelde vertelsels in huis te halen…
Lees verder →
