Street Food Festival

Toen er bij zesta.be een uitnodiging van Eetavontuur voor het Street Food Festival in de bus viel, markeerden we zonder twijfelen onze agenda. Gisterenavond was het zover. We arriveren we rond 19u30 op de hippe site aan de Molenaarstraat 111. Aan de ingang krijgen we een papieren zakje (ter waarde van € 20) met 5 gekleurde boontjes en een mini-menukaartje. De loftlocatie bevalt meteen: wit en beton als basis, opgeleukt met gekleurde accenten, zonder echter in Aziatische kitsch te vervallen.

De ruimte loopt tegen 20u aardig vol; het Street Food Festival is dan ook op (bijna) alle dagen uitverkocht. Toch vinden we nog een zitplaatsje aan een lage tafel met dito stoelen. 100% street food style! Drankgewijs passeren mojito’s, Bionina’s, duvel, hoppepilsjes en een mijns inziens vreselijk kokosdrankje de revue. Daarbij ontdekken we standje na standje: 5 kraakverse en authentieke gerechten uit een waaier aan (Aziatische) landen. Bij sommige gerechten bestaat de mogelijkheid om het pittiger te maken: met chili of een mengeling van groene pepers en azijn bijvoorbeeld. Wij schuwden de hotness niet, maar krijgen toch af en toe tranen in de ogen. Als men mij vraagt een favoriet te kiezen, dan ga ik toch voor ons eerste gerecht: de Thaise som tam (papaya salade) met laab gai en kleefrijst, of de nasi lamak met beef rendang en gefrituurde visjes.

som tam + laab gai + kleefrijst

samosa + muntyoghurtdip

nasi lamak + beef rendang

tortilla + chili sin carne

bun cha

Helaas bleef er na deze 5 porties absoluut geen plaats meer over om de sorbet van Kem met originele (hartig geïnspireerde) toppings uit te proberen. Next time…

Wat valt er nog meer te beleven op het Street Food Festival? Een kookworkshop curry maken, voetmassage, Bollywood cinema, karaoke, koffie van Café Labath, wijn van Les Trésors en iedere dag een after street food party…

Wij rekenen op een 4de editie en tekenen nu alvast in!
Handjes op elkaar voor het voltallige Eetavontuur team.

Carmen

Als compleet operagroentje trok ik gisteren naar de Vlaamse Opera in Gent voor Carmen, met een ticket op zak ter waarde van € 14. Verwachtingsvol parkeerde ik 10 minuten voor aanvang mijn fiets op de Kouter; buiten en binnen het operagebouw heerste nog een zomerse drukte. Ik trippelde en draaide enkele trappen omhoog tot aan het 4de balkon.

Geen plaats voor iemand met hoogtevrees en gisterenavond tevens niet voor hittehaters. Hittehaters? Jawel, want gedurende de ganse voorstelling bleef het pokkeheet in de zaal. Desalniettemin wel waar voor de democratische ticketprijs: mits ietwat voorovergebogen met een soort tilt-shift view op de scène, de orkestbak, de parterre en de onderliggende balkons. En wat voor een zaal: een kroonluchter de naam kroonluchter waardig, plafondschilderingen, bordeaux pluchen zetels, veel goud. Subliem!

De Carmen commentaren omschrijf ik op z’n zachtst gezegd als uiteenlopend. Gezien ik nog nooit een Carmen-uitvoering (en bij uitbreiding een opera-uitvoering tout court) bijwoonde, zit ik ontspannen klaar voor de aanvang om 19u30 stipt. Nog even tussendoor meegeven dat het publiek een beetje tegen de verwachtingen in divers is. Absoluut niet iedereen is poepchique opgedirkt en de leeftijden lopen enorm uiteen.

Foto: Website Vlaamse Opera

En dan de voorstelling zelf.

Ja, het verhaal speelt zich af in Amerika en niet in de originele Spaanse setting van Bizet. Ja, de kostuums zijn derhalve aangepast en bijwijlen hilarisch.
Ja, Don José ziet er potsierlijk uit in zijn korte shorts.
Ja, de regisseur schuwt ondergoed en expliciete toespelingen op seks niet.

Ik heb er desondanks van genoten en kon de regie van Daniel Kramer zelfs smaken. Meeneuriemuziek, dolkomische outfits, drama – drama – drama. Net omdat ik het niet gewoon ben om opera te zien, moest ik soms wel gniffelen bij de vertalingen op de lichtkrant boven het podium en bij het acteren in slow motion omdat de acteurs de tred van de gezongen tekst dienen te volgen.

Tenslotte wil ik de Vlaamse Opera tevens complimenteren met hun marketingaanpak. Een state of the art website, een aantrekkelijke omslag met jouw ticket in de bus, een relevant mailtje met praktische richtlijnen enkele dagen voor de voorstelling, een natuurlijke reactie op mijn tweets… Dit alles met de stijlvolle – roze – merkstempel. Smaakvol! Sterk!

Ondergronds parkeren

Ik ben voor ondergrondse parkings.

Waarom?

  • Je doktert op voorhand uit dewelke het dichtst bij de eigenlijke eindbestemming ligt.
  • Door de elektronische signalisatie aan de ingang weet je dat er nog een open plaatsje wacht op jou. Bij minder dan 5 stuks rij ik sowieso niet meer binnen. Zo schakel je meteen al de nutteloze parkeerplekken met onmogelijk minieme maten of lomp geparkeerde buurwagens uit.
  • Eens binnen duiden groen knipperende lichtjes tegenwoordig de vrije plaatsen aan.
  • Je wandelt zonder last van meteorologische spelbrekers de parking door en komt op een strategische locatie in de stad terug bovengronds.
  • Je betaalt (in België, in Gent) niet overdreven veel.
  • Een kinderlijk leuk icoontje helpt om jouw precieze plek makkelijker te memoriseren.
  • De automaat aan de slagboom zegt ‘Goede reis!’ inclusief smiley bij het wegrijden.
  • De ondergrond leent zich perfect om eens zonder onverantwoord rijgedrag met piepende banden te vertrekken.
  • Mensen met angst voor donker, lage ruimtes, te veel witte strepen of whatever mogen rustig ademhalen, want ondergrondse parkings zoals P-10 onder het Gentse Sint-Pietersplein (foto hieronder) zijn de toekomst.

Foto: Huug via www.gentblogt.be

Wat wil een chauffeur nog meer?
Ondergronds parkeren, bovengronds paraderen.

Museum voor Schone Kunsten | MSK

TRACK kunstenaar Danh Vo deelt het Vrijheidsbeeld op in (soms onherkenbare) fragmenten en kopieert die in koper. Dit kunstwerk stond initieel gepland in de openbare ruimte – namelijk het Citadelpark, maar uit schrik voor koperdieven besloot men toch om het te verplaatsen naar het Museum voor Schone Kunsten (kortweg het MSK).

Hoewel er geen plekje op de TRACK rittenkaart voorzien is voor het MSK, kun je er toch terecht voor Dahn Vo en bij uitbreiding de rest van de permanente collectie. De vriendelijke man achter de balie overhandigt mij een plattegrond van de talloze zalen.

Foto: Website MSK Gent

Ik start met de koperinstallatie en werk vervolgens de rest van de ruimtes systematisch af. Niet iets wat je snel tussendoor even doet… Het Museum voor Schone Kunsten en zijn indrukwekkende verzameling kunst van de middeleeuwen tot en met de eerste helft van de 20ste eeuw verdienen een substantiële lading aandacht.

Het klinkt wellicht ietwat vreemd, maar die tientallen schilderijen en beeldhouwwerken van grootmeesters maakten een diepe indruk op mi: Pieter Breughel de Oude en zijn zoon Pieter II Breughel, Peter Paul Rubens, Jheronimus Bosch, Jacob Jordaens, Auguste Rodin, George Minne, Paul Delvaux, René Magritte en Constant Permeke om maar enkele namen te noemen.

Zoveel zalen later blijft James Ensor toch nog steeds één van mijn favoriete artiesten. In het MSK hangen onder meer ‘De intrede van Christus in Brussel’ en ‘De baden van Oostende’. Geen idee of de bedenker van ‘Waar is Wally?’ zijn mosterd bij Ensor haalde, al zou ik dat in ieder geval zonder moeite geloven…

Tevreden dat ik ook dit gat in mijn Genste museumcultuur gedicht heb!

Plantentuin UGent

Een groene plek naast een nog grotere groene plek, het Citadelpark. In de Plantentuin van de Gentse universiteit kun je gratis terecht voor een uniek stukje natuur in de stad. Gewoon wandelen zonder meer, of bordje na bordje bestuderend als extra les biologie.

Op een na-regen-komt-zonneschijn-vrijdag ben ik zo ongeveer de enige bezoeker in de Plantentuin. De buitentuinen stralen rust en academische orde uit. De serres met hun weelderige en bijwijlen exotische plantengroei charmeren. Vooral die vijver met spectaculaire waterplanten: grote grasgroene bladen met een opstaand randje, zoals de huidige mode van servies in de hippe restaurants.

Daarenboven boeiend voor iemand (ik bijvoorbeeld) die nog een tuin aan te leggen heeft. Siergrassen zijn populair tegenwoordig, maar waar vind je zoveel soorten netjes naast elkaar wachtend op een vergelijkende studie?

[portfolio_slideshow]