Een boek van Arnon Grunberg

Mijn eerste kennismaking met Arnon Grunberg was bijzonder onaangenaam: zijn boek De asielzoeker lag mij helemaal niet. Zo erg niet zelfs dat ik mij aan het eind van mijn book review afvraag: “Wat nu? Moet ik Grunberg nog een kans geven? Of concludeer ik na dit eerste boek best simpelweg dat hij mijn type schrijver niet is?”. Meteen volgen een aantal reacties, waaronder de tip om ‘De man zonder ziekte’ te gebruiken als tweede kans. Maar het zijn uiteindelijk zijn stukken voor De Correspondent over de hotelmens en ‘Thuis ben je waar…’ die mij over de streep trekken.

Lees verder →

Een boek van John Green

Ik laat mij soms wel leiden door de bestsellerlijstjes, ook bij dit boek. Maar dan moest ik nog beslissen tussen Engels (The fault in our stars) of Nederlands: het woord ‘weeffout’ spreekt niet meteen in het voordeel van de vertaling en toch beland ik bij mijn moedertaal – dat heb je met mensen die graag schrijven, altijd op zoek naar zinderende zinnen.

Lees verder →

Een boek van Herman Finkers

Minstens even fijn om te weten wat iemand van een boek vindt, is te lezen hoe die er toe komt om net dat boek te kiezen. In dit geval was dat het tweede exemplaar uit mijn ‘Gentse Feesten 2014 uitspraak van de dag project’. Een vriend merkte op dat Igor Van Den Berghe zijn mosterd bij de Nederlandse komiek Herman Finkers haalde. De reden dus om via bol.com zijn verzamelde vertelsels in huis te halen…

Lees verder →

Een boek van Jan Cremer

Dat ‘Ik Jan Cremer’ thuishoort in de reeks verboden boeken van De Morgen valt niet te betwisten. Mijn aanleiding om eens treffelijk kennis te maken met Jan Cremer – who the f*ck is this dude – ontspruit uit een inmiddels al niet meer zo nieuwe bar op het Gentse Kramersplein aan het begin (of is dat het einde) van de Overpoort: Bar Jan Cremer. De bagels zijn er lekker, de ligstoelen pakken nogal wat zon en dus prikkelt de inspiratiebron. Tijdens een tuinfeestje bij vrienden leen ik dit boek dan ook even uit hun bibliotheek.

Lees verder →