Categorie archieven: blog

Ignore Everybody

Geplaatst op door

And 39 Other Keys to Creativity
Een boek van Hugh MacLeod 

Hugh MacLeod leerde ik kennen via een Tumblr-waardige quote in Delivering happiness van Tony Hsieh – “Everybody has their own private Mount Everest they were put on this earth to climb”. Boeiend genoeg om even intenser kennis te maken met Hugh MacLeod. Blijkt dat hij de blogger is achter de populaire doch voor mij nobele onbekende blog gapinvoid.com en tevens de auteur van “Ignore Everybody – And 39 Other Keys to Creativity”. Voldoende argumenten om meteen te bestellen – online évidemment.

Eén van deze sleutels bestaat volgens MacLeod in je eigen shtick te vinden:

A Picasso always looks like Picasso painted it. Hemingway always sounds like Hemingway. A Beethoven symphony always sounds like a Beethoven symphony. Part of being a master is learning how to sing in nobody else’s voice but your own.

Zijn shtick is het tekenen van cartoons op visitekaartjes.
De mijn inziens meest treffende vind je hieronder.

Mijn 10 favoriete sleutels?

  • The idea doesn’t have to be big. It just has to be yours.
  • If your business plan depends on suddenly being “discovered” by some big shot, your plan will probably fail.
  • Everybody has their own private Mount Everest they were put on this earth to climb.
  • If you accept the pain, it cannot hurt you.
  • Sing in your own voice.
  • Nobody cares. Do it for yourself.
  • Don’t worry about finding inspiration. It comes eventually.
  • Write from the heart.
  • The best way to get approval is not to need it.
  • The hardest part of being creative is getting used to it.

Kortom, boeiend boekje dat zich door de gevatte bewoordingen en de ruimschoots aanwezige cartoons aan sneltreinvaart laat lezen!

‘Ignore everybody’ holderdebol.comder kopen?

 

Over #TwunchQ…

Geplaatst op door

Dat het snel gaat in de digiland. Jawadde!

De ene dag Google Waven we massaal – of toch zij van den digital, de volgende dag trekt Google vroegtijdig de stekker uit deze bèta. Of worden Direct Messages ineens Messages. Of trakteert Mark Zuckerberg op nieuwe profielen. Of leggen we massaal filters over onze mobiel vastgelegde plaatjes, met dank aan Instagram.

Hoe zou het het #Twunch concept vergaan? Of de Qtelizde versies van onze Minister van Economie, Innovatie, Administratieve Vereenvoudiging, ICT en Telecommunicatie: de druk bijgewoonde, doch tegelijk uitgehoonde #TwunchQ?

Deze middag was ik aanwezig op de derde editie over webdevelopment. Kortstondig weliswaar. Wegens het potdichtzittende Brusselse verkeer en mijn gebrek aan kennis van sluipwegen enerzijds. Wegens het gebrek aan animo anderzijds. Mijn vorige ervaring op de tweede #TwunchQ over mobiele applicaties – als verstekeling in de broekzak van de presentatoren der VMMa apps – bestempelde ik als gematigd positief tot positief. Vandaag zag ik echter een aantal (niet allemaal dus omwille van verkeerstechnische redenen) presentaties van 5 minuten die van mij de stempel lauw tot ijskoud meekrijgen. Noem het gerust speedpresenting, maar helaas ontbrak elke vorm van adrenaline die alle samenvoegingen met speed- doen vermoeden. Niets nieuws. Geen zon. En dan ben ik zelfs nog geen expert ter zake.

Begrijp mij niet verkeerd, aan Van Quickenborne zal het niet liggen. Hij spreekt, animeert en maakt (soms flauwe) grapjes als de beste. En hij weet keer op keer vriend en/of vijand te charmeren door spraakmakende initiatieven, zoals deze #TwunchQ. Toch vrees ik dat de houdbaarheidsdatum in zicht komt…

Hoewel. Toen ik deze namiddag zijn tweet rond de vierde #TwunchQ in mijn timeline opmerkte, was mijn eerste reactie: “Geert Noels. Hmmmz. Niet mis!”… Misschien dan toch maar het voordeel van de twijfel. Op 28 juni begeef ik mij niet meer richting Brederodestraat, maar ik zal wellicht wel meeloeren via de livestream.

Waarom weinig dames op #twunchq?

Geplaatst op door

Dat vroeg hij, minister Van Quickenborne oftewel @VincentVQ.
Vanmiddag, op de door hem georganiseerde #twunchq.
Meer info over deze twunch en de voorgestelde mobile apps te vinden op zijn blog.

Foto: @Fredegre

Het uitleggen doe ik doorgaans behoorlijk, maar tijdens deze verrassingsaanval stond ik echt met mijn mond vol tanden. Achteraf bekeken weet ik wel waarom.

  • Voor grote groepen spreken bezorgt mij meteen hartkloppingen, gecombineerd met een verhoogde lichaamstemperatuur (dikwijls veruiterlijkt door een rode kleur ter hoogte van mijn wangen).
  • Onverwachte situaties maken mij ambetant. Autist tot in de kist.
  • Aan mij is absoluut geen feministe verloren. Ik pleit niet voor quota en dergelijke. Akkoord dat vrouwen en andere zich gediscrimineerd voelenden op dezelfde manier behandeld moeten worden, maar kansen creëer je en keuzes maak je mijn inziens nog altijd zelf. En ik hou zo oprecht van mannen…
  • Digitaal boeit mij en in het bijzonder van het social kantje eraan. Maar eerlijk gezegd stel ik mij zo weinig mogelijk de vraag waarom ik post, tweet, blog of welke andere digitale actie ook. Laat staan waarom anderen dat doen. Noem het buikgevoel. De analyse laat ik wel aan zij over die zich geroepen voelen hierover een mening te formuleren.

En toch ben ik tevreden dat ik zesta.be als merk eventjes kon vernoemen. Toewijding kun je mij niet verwijten, sluikreclame wel.

Misschien een idee voor de minister om tevens het Brussels Girl Geek Dinner concept wat te Qtelizen als hij zo bezorgd is om de dames. Al vrees ik dat dat nog een hogere kritiekgolf zou uitlokken…

The Conversation Manager – “Who’s the king?”

Geplaatst op door

Mijn derde bijdrage op The Conversation Manager oftewel “Your inspiration platform based on the bestselling book”. Stukje over wie nu eigenlijk de koning in webland is.

The Conversation Manager – “A conversational birthday”

Geplaatst op door

Mijn tweede bijdrage op The Conversation Manager oftewel “Your inspiration platform based on the bestselling book”. Stukje over hoe verjaardagswensen anno 2011 gecommuniceerd worden – en een beetje over de link met merken en bedrijven.