The Silicon Valley story generator

Je leest ze in boeken, kranten, op het internet. Geregeld hoor je ze opduiken in speeches, en die worden dan uiteraard geupgrade tot keynotes… Verhalen over mensen (liefst van bij ons) die het maken in het leven en meer bepaald in Silicon Valley – kortweg thé Valley.

Akkoord dat ‘het maken in het leven’ een uitdrukking is die op z’n minst een aparte blogpost verdient, alleen wil ik hier nu niet dieper op ingaan. Het gaat mij om de levensverhalen van geslaagde mensen waar de vallei een voorlopig eindpunt betekent of op z’n minst een belangrijk hoofdstuk in vertolkt.

Voor alle duidelijkheid: alle respect voor deze mensen en hun verhalen, ze verdienen het om naar opgekeken te worden. Gewoon zo heel af en toe steekt het duiveltje – of is dat dan de advocaat – in mij de kop op die die weerkerende elementen best wel grappig vindt… L’histoire se répète, zo ook in Silicon Valley.

Screen Shot 2013-12-08 at 13.39.37

Nu nog een grote ‘PUBLISH / PRINT STORY’ button en we zijn vertrokken.

Dit is vanzelfsprekend een ruw conceptidee.
Jongens en meisjes die wél code kunnen schrijven, ga gerust jullie gang.

Ovenschotel met vergeten groenten, Brugge Oud en spek

Ik durf wel eens een boompje opzetten over gesponsorde bloggers. Doorgaans bedank ik dan ook vriendelijk voor uitnodigingen of pakketten – kortweg perks. Behalve af en toe, dan zeg ik in een zwak momentje of op basis van triggers waar ik nog geen vinger op kan leggen “Ja, dat zou leuk zijn!”. En zo geschiedde met de vraag vanuit Moorslede (alwaar een deel van mijn familie woont) of ik een mand Brugge kazen wou… Dat die vraag geopperd werd naar aanleiding van een wedstrijd op de VTM Koken website van mijn ex-collega’s werkt uiteraard ook bevorderend om overstag te gaan.

Oud Brugge

In de mand wat kaaslectuur, een schort, een ‘pottenlekker’ en heel erg veel verschillende soorten Brugge kazen: de klassieke Oud Brugge (of eigenlijk correcter Brugge Oud), Brugge Belegen, Brugge Jong, Brugge Goud, Brugge Broodje Apero, Brugge Dentelle, Brugge Rodenbach, Brugge Pater, Brugge Abt en Brugge Dentelle.

Om te beginnen doneer ik een paar stukken aan de collega’s om ’s middags gezamenlijk te degusteren. De grote meerderheid neem ik mee naar huis. De sneetjes belanden met veel plezier tussen de ontbijtboterhammen van mijn vriend, het Broodje Apero zoals de naam impliceert in blokjes op de salontafel tijdens een familiefeestje. Met de klassieke Brugge Oud heb ik echter échte receptplannen… Ik neem een week de tijd om een zelfverzonnen recept (kaasgewijs) te laten rijpen, maar flans dan vandaag een ovenschotel met vergeten groenten, Brugge Oud en (Breydel)spek ineen.

Ingrediënten (voor 3 personen)

  • 2 pastinaken
  • 1 bot raapjes
  • 1 bakje kastanjechampignons
  • 1 pakje Breydelspek
  • 1/2 blok Brugge Oud
  • olijfolie
  • zwarte peper
  • peterselie

2013-12-04 18.53.37

Bereidingswijze

  • Snijd de pastinaken en de raapjes in grove stukken.
  • Halveer de kastanjechampignons.
  • Leg de groenten in een ovenschaal, besprenkel met olijfolie en kruid met peper.
  • Zet de groenten 30 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C.
  • Snijd intussen het Breydelspek in brede reepjes en de Brugge Oud in kleine dobbelsteentjes (doorsnede van ongeveer 1/2 cm).
  • Verdeel de gebakken groenten over éénpersoonsschotels, meng met het Breydelspek en leg hierop de kaasblokjes.
  • Een beetje bijpeperen kan trouwens nooit kwaad.
  • Drijf de temperatuur van de oven op tot 200°C en zet de schotels nog 10 minuten onder de grill van de warme oven tot de kaas mooi gesmolten is.

2013-12-04 19.22.36

Werk nog even af met wat verknipte peterselie.
En serveer deze winterse schotel bijvoorbeeld met de vrij vergeten slasoort postelein…

Smakelijk!

2013-12-04 19.42.39

Met dank aan de mensen van Brugge kazen.

•••

Dit is een gesponsorde blogpost.

 

Het Vonnis

Een film van Jan Verheyen

Intussen kennen jullie mijn zwak voor Vlaamse film. Op de druilerige feestdag die Wapenstilstand is, twijfelen we tussen Het Vonnis en Marina. Uiteraard verwacht ik van de laatste een iets vrolijker verhaal, maar de film van Jan Verheyn draait al iets langer. Misschien een zwak argument en ik ben geeneens een fan van Jan Verheyen – een paar speeches op conferenties deden wij meer walgen dan iets anders. Maar ik probeer de persoonlijkheid van de maker los te koppelen van het eindproduct, al blijft dat lastig.

De grote lijnen zijn dus gekend… Een respectabele man (Koen De Bouw) verliest door zinloos geweld zijn lieftallige echtgenote (Joke Devynck) en door een daaraan gerelateerd tragisch ongeval meteen ook zijn dochter. Vreselijk! Als daar nog eens bijkomt dat de dader door een tegen de borst stuitende procedurefout vrij komt…

Met een rechtszaak en op het eind een vonnis tot gevolg.

Persoonlijk vind ik de film echt goed gemaakt. Jan Verheyen slaagt erin om het oordeel bij de kijker te laten. Volg je de burgerlijke partij, de procureur-generaal of de advocaat van de verdediging? In eerste instantie lijkt het een eenvoudige keuze, maar na zoveel rationele argumenten weet je het soms niet meer. Na tweede of derde instantie ook niet.

Een paar details die ik kon appreciëren en bijgevolg even wil vermelden… Koen De Bouw, het prototype van de mooie man. En ineens vond ik hem minder mooi. Was dat het verdriet dat hij zo treffend belichaamt en volgens zijn eigen woorden afstoot?

Verder moest ik tevens enorm hard gniffelen toen ik de – tja, ik veronderstel – voorzitter in de rechtbank zag. De dame die de leiding krijgt… Ze is gekend van andere rollen, meestal iets oudere dames in de rand van de maatschappij. Dit keer heeft ze een vrij hilarisch Sandra De Preter en Christina von Wackerbarth kapsel, alsof alle madammen met macht een donker kapsel met een witgrijze bles moeten combineren. Alsof ze willen zeggen: “Ik heb iets van Cruella De Vil in mij, maar dan iets subtieler dan met die dalmatiërs…”.

En dan de catering in de gevangenis. Koen De Bouw en op het eind ook zijn advocaat krijgen er tijdens de middagpauzes van het proces sandwiches te eten – verpakt in wit-blauw geblokte servetten. Ik moet dan glimlachen! Dagelijkse Kost, verdomme! Meus!

Fijne film! Eentje die je niet in je koude kleren laat zitten. Zoek maar een extra pull uit…

DesignMarkt

De opbouw naar de DesignMarkt editie Fall 2013 is prima voorbereid: persberichten die opgepikt worden door de kwaliteitspers en uitnodigingen voor bloggers en co (waaronder mezelf). Deze invitaties zijn eigenlijk meer pakketten met bijkomende brochures, tickets en sponsorgoodies (mini-flesje Pommery en COS portefeuille). Zelf maken we ons huiswerk door vanzelfsprekend die Pommery te consumeren en alvast even bij Galerie Design7 van organisator Frederic Rozier langs te lopen.

DesignMarkt

Als rode draad ontwaren we de aankondiging van de nieuwe Lost N Found collectie. De idee bestaat erin om designstukken van bepaalde ‘Belgian design heroes’ als Willy Van Der Meeren, Lucien Engels en Renaat Braem (al dan niet terug) in productie te brengen.

2013-11-09 11.06.53-1

2013-11-09 13.15.44

Frederic Rozier placeert tijdens de DesignMarkt een woordje. Bepaalde meubels zitten al in productie, andere nog in prototypefase. De collectie kreeg al heel wat aandacht door een actie in samenwerking met Weekend Knack: de zwarte Boomerangtafel voor € 149. Het zwarte exemplaar is het grootste van de drie, waarbij nog even gemeld moet worden dat groot een relatief begrip is en de tafeltjes dus eerder klein uitvallen.

2013-11-09 11.27.45 2013-11-09 11.26.34

2013-11-09 11.28.25-1

De Lost N Found collectie ambieert om in België te produceren en onderhandelt op dit moment nog met producenten om voor verschillende stukken tot een betaalbaar eindproduct te komen. Dat eindproduct krijgt een Lost N Found label en de handtekening van de ontwerper, om zeker ook het onderscheid met de originelen te behouden.

Voor de rest op de markt enorm veel Eames en andere iconen, veel prijzige prijskaartjes en veel Nederlandse standhouders… Tegen mijn eigen gewoonten in paste ik voor de catering van Alfin of de Honkey Tonk Coffee.

2013-11-09 11.24.55

2013-11-09 11.44.41 2013-11-09 11.47.29

Nog tot vanavond 18u en morgen opnieuw van 10u tot 18u, in het Gentse ICC.

Koffie

Geheel zeker kan ik niet zeggen wanneer het precies gebeurd is. Een paar maanden geleden, misschien al een jaar. Maar het is een feit dat ik tegenwoordig koffie drink, met vrij veel melk en zonder zoetstof voor de volledigheid.

Vroeger beperkte ik mij tot een sporadische koffie na een culinair zoveelgangendiner – wat slechts een paar keer per jaar voorvalt, tegen alle perceptie in ga ik nu ook weer niet zo vaak chique uit eten. Daarnaast produceerde ik ettelijke zuchten en rologen wanneer mijn moeder bij een bezoekje aan Westrozebeke polste of ik koffie wou: “Ik drink geen koffie, mama!”. Verder begon mijn nieuwe oude baas dezelfde vraaggewoonte te ontwikkelen. En doen nog wel meer mensen het.

Misschien brak er plots een stukje weerstand, was het simpelweg eenvoudiger om “Ja, graag!” te antwoorden. Misschien trokken een paar uitstekende cappuccino’s van beslagen barista’s in de alomtegenwoordige koffiebars mij over de streep. Misschien versterkte Berlijn met alle ‘Kaffee und Kuchen’ mijn opwaartse trend.

2013-10-19 10.50.46 HDR

Koffie dus, met behoorlijk wat melk en zonder suiker.
Gezellig, toch?