Tag archieven: food

Griekse yoghurt en cottage cheese

Geplaatst op door

Nieuwe ingrediënten uitproberen. Nieuwe culinaire horizonten.
Deze week moesten er bij mij 2 stuks aan geloven…

Griekse yoghurt

Gebruikt voor de Afghaanse kip van Photo-Copy. Beetje wennen wel aan het zicht van deze geschifte yoghurt – in de letterlijke zin van het woord. Maar volstrekt normaal volgens het recept van Ann Vertriest, dus met smaak opgegeten.

Cottage cheese

Naar een recept uit Jamie’s 30 Minute Meals gecombineerd met rode biet en dille. Tevens nog uitgetest met krielaardappeltjes en fascinerend van structuur, helaas een tikkeltje plat. Geen smaakbom dus, maar toch tevreden dat ik het geproefd heb.

Stoofvlees

Geplaatst op door

Misschien klinkt het onwaarschijnlijk, maar afgelopen zondag maakte ik voor het eerst stoofvlees. Què? Jawel, mijn eerste keer stoofvlees. Door jarenlang vegetariër wezen is vlees klaarmaken nog steeds geen automatisme bij mij.

Het begint met de vleessoort: Piet zweert bij varken, Jeroen gaat doorgaans voor rund. De beenhouwer bevestigde dat hij meer rundstoverij verkoopt. Misschien is dat zo, misschien is het een foefje om mij het duurdere rundsvlees te verkopen. Hij versneedt het rund wel live tot stoofvlees en ik betaalde € 9,50 voor 750 gram. Waarvoor dank, slager Vandermeersch uit de Rooigemlaan in Gent! Top trouwens dat jullie open zijn op zondag – niet zo halfslachtig tot de middag, maar de godganse zondag.

En dan de rest van het recept…

Ingrediënten

  • 750 gr rundstoofvlees
  • 2 grote uien
  • 2 flesjes Westmalle Double (of ander bruin bier van jouw voorkeur)
  • 2 blaadjes laurier
  • 2 takjes tijm
  • 1 el Luikse stroop
  • 2 boterhammen
  • mosterd
  • boter
  • peper

Bereidingswijze

  • Stoof de grof gesneden uien aan in boter tot ze glazig zijn, maar niet bruin
  • Schroei het vlees dicht in boter, peper en voeg vervolgens toe aan de uien
  • Warm het bier op tot het kookt in de pan van het vlees
  • Giet het warme bier in de stoofpot en voeg de kruiden en de stroop toe
  • Leg op het vlees de met mosterd besmeerde boterhammen (mosterdloos boven)
  • Laat LANG sudderen op een klein vuurtje.
    Hoe lang? In mijn geval 2u30, eigenlijk nog onvoldoende

Het stoofvlees serveerde ik met heerlijk handgesneden frietjes, zo van die dikke. Als groentenwaaier gemengde sla, tomaat met lenteui en rauw witloof in mayonaise.

Eetfestijn gegarandeerd! Al merkte ik voor mezelf (en mijn meneer met mij, want die schat wil uiteraard niet negatief zijn als ik iets nieuws probeer) een aantal verbeterpuntjes op. Het vlees mocht malser, de saus iets anders van consistentie en de kruidnagel smaakte iets te sterk door – bijgevolg weggelaten uit bovenstaand recept. Bij een volgend stoofvleesmoment wil ik bovendien eens voor de varkensversie gaan.

Stoof ze!

Voetjes onder tafel

Geplaatst op door

Wat gebeurt er als mee-etende vrienden zich achteraf enthousiast uitlaten tegen een kennis met een koksdiploma en dito job? Dan prikkelt het bij die chef om zijn kunnen te etaleren jegens mij. Het begon als een vage uitnodiging “tussen pot en pint” en resulteerde in een etentje gisterenavond. Ikzelf uiteraard bijzonder benieuwd, niet in het minst omdat deze kennis er een iets alternatievere levensstijl – moderne hippie might be the word – op nahoudt. Eten doen we dus buiten, aperitieven rond een kampvuur, dreadlocks zijn de meest aanwezige hairdo.

Maar wat stond er op het menu?

geroosterde bruschetta met huisgemaakte groene pesto


gestoomde sushi met enoki, groene radijs, korianderdressing en wasabi


gebraiseerde lamsschenkel met crème d’ail, aardappelblokjes en groentestoofpotje


chocoladecrème met frambozen, basilicumspons en -sorbet

Jawel, bij de terugwedstrijd zal ik behoorlijk uit mijn pijp mogen komen. Ik kook met liefde, maar ben absoluut geen gediplomeerde chef. Spectaculairs als basilicumspons en -sorbet gaan mijn amateurpetje toch iets te boven. Maar ik genoot, ook van de voortreffelijke wijn. Wellicht wacht ik met de wederuitnodiging tot ik verhuisd ben naar mijn nieuwe keuken – o ja, en daar hoort uiteraard ook de rest van een huis bij. Can’t wait!

Pasta napolibbiata

Geplaatst op door

Soms ontbreekt de tijd. Soms ontbreekt de zin.
Dan wil je niets liever dan met een zo minimaal mogelijke inspanning een smakelijke hap.

Pasta dus vanavond, met tomatensaus uit een potje, gepimpt.
Een soort van mash-up tussen arrabbiata en napolitana (denk ansjovis en kappertjes).

Ingrediënten (voor 2 personen)

  • 250 gr linguine
  • 1 potje Biona arrabbiata pasta sauce
  • 1 ui
  • 1 el kappertjes
  • 1 blikje ansjovis
  • 1 el pijnboompitten
  • 1 groentenbouillonblokje
  • geraspte kaas (parmezaan, pecorino, …)
  • zwarte peper
  • olijfolie
  • wat verse kruiden

Bereidingswijze

  • Breng water aan de kook met het groentenbouillonblokje en wat olijfolie
  • Kook hierin de linguine al dente
  • Versnipper een ui en bak aan in olijfolie
  • Voeg hierbij de kappertjes en de versneden ansjovisfilets
  • Kruid af met zwarte peper en giet de tomatensaus hierbij
  • Kleur de pijnboompitten
  • Giet de pasta af en meng door de saus
  • Werk af met de pijnboompitten en de geraspte kaas
  • Dien op met wat basilicum (of vandaag in mijn geval bieslook)
Mijn wederhelft alvast dolenthousiast!

La vie est belle, vegetarische burgers

Geplaatst op door

Ongeveer acht jaar ben ik vegetariër geweest, zo van rond mijn 13de tot rond mijn 20ste. Geen vlees, geen vis. Geen gemakkelijke opgave voor mijn moeder, die een beenhouwersdochter is. Wel volledig gesteund door mijn vader, die als student zelf een tijdje vegetarisch at. De zoektocht naar vervangproducten begon.

Seitan vond ik doorgaans wel lekker, tofu idem dito. Tempeh kon mij nooit bekoren. Noch van die vegetarische burgers die in se niet veel meer voorstellen dan wat gepaneerde aardappelpuree met een paar erwten en paprikabrokjes in. Via een Stadense natuurwinkel leerde ik de burgers van La vie est belle kennen. Het zijn volwaardige vleesvervangers die bovendien nog eens verrukkelijk smaken ook. Mijn niet-veggie zus verkoos zelfs vaak de vegetarische optie boven vlees of vis, net omwille van die burgers.

Mijn absolute favorieten?

  • souka
  • kaaskoek
  • gierst-sesamkoek
  • risottoburger (voormalig rijstbalkje)

 Ondertussen eet ik niet meer exclusief vegetarisch, maar de vegetarische burgers van ‘La vie est belle’ blijven op het menu staan. Wat een geruststelling dan ook toen ik in Gent ineens ontdekte dat deze burgers tevens bij BIO-Planet te verkrijgen zijn. Tegenwoordig sla ik ze dus en masse in en wachten ze geduldig in de diepvries op wat veggiegoesting. Die trek steekt toch minstens een keertje per week – en daarom niet noodzakelijk op donderdag veggiedag – de kop op!