Dat de mannen van Eetavontuur wat in hun mars hebben, daar twijfelt niemand – zelfs de meest unfoodie onder ons – nog aan. Aan den lijve ondervonden tijdens een Vietnamese kookworkshop ooit en hun Street Food Festival iets meer onlangs. Pikante mannen met tegenwoordig de Eetramen noedelbar in het Gentse Oudburg (meer de kant van ’t Sluizeken dan die van het Gravensteen). Verjaardagen zijn er om te genieten, dus trekken we op zaterdagmiddag 9 februari daarheen om te lunchen op mijn 30.

Reserveren kan er niet. Om op zeker te spelen (en op aanraden van de heer Tom Vandenberghe, evenals de bezieler van Eetavontuur) arriveren we iets na twaalven. Het piepkleine maar piekfijne zaakje telt nog maar één gast. Wij nestelen zich naast hem aan de toog. Intussen gluren we naar de witte tegeltjes met de eet- en drinkopties.

Als appetizers kiezen we voor de edamame (gewokte sojabonen met chili en zout | € 6) en de gyoza (panfried dimsums met scampi-rundsgehakt-vulling | € 4). Met een wit wijntje voor haar en een Asahi biertje voor hem. Bij de vraag of hij graag Tiger of Asahi wil, volgen we de hint van Benoit achter de toog en het fornuis dat Asahi iets droger smaakt.

Ik hou wel van hun aanpak. Direct, persoonlijk, met veel overgave, no nonsense, verhaaltjes bij elk gerecht. Aan de toog schuiven steeds meer mensen aan die het personeel ook buiten de noedelbar schijnen te kennen. Een plus, die ongedwongen sfeer. Een min, die lichte zweem van ongewenst midden in een vriendenclubje te belanden.

Voor het eerst eet ik edamame gewokt, behoorlijk pikante peultjes met superzachte bonen binnenin. En mooi meegenomen gezonde alternatief voor chips. Ik ben evenzeer fan als van de koude versie met bijvoorbeeld wasabimayonaise bij Cuichine. Naast dat stoommandje verschijnt een fleurig servies met de gebakken dim sums. We delen broederlijk, maar wat met die vijfde gyoza? Stevige porties en tiptop smaakmakers. Laat die noedelsoep maar komen…

Dan verschijnt een gretige kom dampende noedelsoep bestaand uit vanzelfsprekend noedels en een geurige bouillon, gegarneerd met – ik doe en poging – paksoi, Chinese kool, bamboescheuten, gegride oesterzwammen, shiitake, nori (ook wel zeewierpapier) en sesamzaadjes. Wat een rijke en gulle soep! De volslagen vervolmaking van een Aziatische lunch. En dan heb ik nog niet geproefd van die nasi lamak & beef rendang (rijst gekookt in kokosmelk, sambal, gefrituurde ansjovis, komkommer en rundsvlees in curry).

Nu ik dit languit uittyp, besef ik dat de gefrituurde ansjovis bij mijn vriend ontrbrak. Desondanks proefde ik met smaak en hoorde ik niet anders dan bevestiging naast mij. We proefden eerder al een mini-versie op dat bewuste Street Food Festival, maar ook als volwaardige maaltijd staat die nasi lamak niet mis.

We passen voor nog meer, al brengen die buns met buikspek ons wel even in de verleiding. Licht en lunchdronken wandelen we de sympathieke Ramen Noedelbar buiten en enkele Oudburgse interieurshops binnen. Batterijen opgeladen voor dat dirty thirty feestje. Een nieuwe favoriet krijgt plek op mijn lunchlijstje. Herhaalbezoekjes FTW!