In the UK koop je ze gewikkeld in krantenpapier op elke straathoek, in Brussel of Antwerpen bij Bia Mara en in Gent sinds kort bij Fry Willy: fish & chips. Ik geef het toe: een zalige naam, alleen een beetje luguber voor iemand van de Free Willy generatie… Dan denk ik aan de slotscène waar Jesse nog net de buik van de ontsnappende (of misschien beter geformuleerd zichzelf bevrijdende) orka Willy kan aanraken of Jesse die dat beklijvende deuntje speelt op zijn mondharmonica. Jeugdsentiment ten top.
Niet alleen complimenten voor de naam, ook de vis- of op z’n minst oceaangerelateerde muurtekeningen verdienen een applausje. Echt leuk gedaan! Van het uitbatende koppel herkennen we Ciska van bij Eetramen, Eethaven en gerelateerde zaken. Haar ex-collega Pieter-Jan helpt in de zaal, ook al is het die avond relatief rustig.
Lees verder →
Iedere regel verdient een uitzondering… Zo blog ik normaliter niet over pop-ups. In het geval van Shibui aan de Gentse Nieuwe Wandeling wandel ik echter zo opgetogen naar buiten dat ik instant beslis om een uitzondering te maken. Ik ga er trouwens heen in de laatste week dat ze ramen serveren. Jammer, maar het goede nieuws is wel dat ze besloten hebben om twee maanden langer open te blijven. Zij het met een aangepast concept: enkel izakaya (hapjes dus) en geen noedelsoepen meer.
Reserveren kan er niet, bijgevolg komen we vrij kort na het openingsuur (18u30) aan. Het zekere voor het onzekere, daar hou ik wel van. Dat WATT The Firms een hip bedrijvencentrum is, wist ik al. Ooit liep ik ook rond in het deel van de site waar Shibui nu tijdelijk huist en toch reageer ik nog verrast als ik er binnenkom: WOW! Dit is echt een stijlvolle plek die 100% naar mijn meug werd ingericht. Altijd fijn om in zo’n ruimte een tafel te mogen kiezen… We zijn met drie eters, dus kiezen we een ronde tafel.
Terwijl we wachten op nummer drie komt de vlotte zaaldame al even langs met de kaarten. We focussen voorlopig op de drank en landen zo bij de witte wijn. Ik heb wel iets met Riesling en al zeker als de wijn ook nog eens een leuke naam als Die Antwort Ist draagt. In eerste instantie bestel ik twee glazen (€ 7,50), alleen doet mijn gezelschap mij inzien dat een fles (€ 38) misschien logischer is met drie drinkers. Dus snel ik nog naar de bar om onze bestelling te corrigeren.
Lekker wijntje! Helaas arriveren we te snel bij de bodem van de fles… Ondertussen duik ik in de eetopties: op een apart briefje staan een aantal kleine gerechten onder de Japanse noemer izakaya. Ons lijkt het een goed aanpak om voor een viertal deelbare izakaya te gaan en daarna elk een kom ramen uit te lepelen. Naar goede gewoonte rust de verantwoordelijkheid om een selectie te maken op mijn schouders.
Lees verder →
Op vakantie in Lanzarote aten we elke avond uit met kleine Georges, terug thuis in Gent vind ik dat we dat hier te weinig doen… Daarom een voornemen om vaker samen te gaan eten, zodat onze kleine kabouter opgroeit met ‘op restaurant gaan’ en dat hopelijk ook één van zijn hobby’s wordt. We leggen hem geen druk op, hoor! Zeker niet! ;-)
Zo plannen we om op een vrijdagavond bij WOEST langs te gaan. Deze populaire plek in de Brugse Poort stak onlangs een tweede verjaardagskaarsje aan, alleen moet ik tot mijn scha en schande toegeven dat ik er nog nooit kwam… Ook al zit WOEST – samen met Café Congé en de Ganzerik – voor ons aan ‘de juiste kant van de stad’. Maar goed, dat zetten we dus recht op een vrijdagavond met kleine Georges mee.
We arriveren al vrij vroeg (zo deden we dat in Lanzarote ook) voor een aperitiefje. De jongeheer die het alleen moet zien te redden achter de bar en voor de bediening krabt even in zijn haar, want WOEST blijkt zo populair dat je voor de tapas op vrijdagavond in principe moet reserveren. Gelukkig kunnen wij de vroege shift innemen van een tafel die pas om 20u00 komt; de jongste van ons gezelschap moet tegen dan toch al in bed liggen. Later blijkt trouwens dat de jongeheer bij iedere arriverende eetgast in zijn haar krabt, dus we hoeven het niet persoonlijk te nemen.
Lees verder →
Een vriendin vertelt dat ze op social een nieuwe dumpling bar spotte. WHAT? Dat is mij volledig ontgaan!?! Ik ben bij deze officieel niet meer ‘on top of food things’… De dumpling bar kreeg de toepasselijke naam Steamy Windows en huist in de SHELTER locatie – waar in eerste instantie originele kledingmerken te koop zijn. En nu dus ook dumplings!
Samen met een collega fietsen we naar een date daar met onze ex-collega. We stappen binnen tegen 12u15, alleen merken we meteen dat met drie personen comfortabel zitten niet meer aan de orde is. Buiten op het terras rest ons als enige optie. Gelukkig schijnt op het moment van de beslissing de zon, al merken we dat wanneer die besluit om even te schuilen de temperaturen meteen droppen tot terrasonwaardig.
Bestellen doe je aan de bar. Dus spreken we even onderling af wat het zal worden en loop ik naar binnen om alles door te geven. De vegan shiitake dumplings blijken vandaag niet beschikbaar, dus houden we het bij de vegan chinese bieslook (€ 4,50 voor 4 stuks), de chicken dumplings (€ 4,50 voor 3 stuks), pork dumplings (€ 4,50 voor 3 stuks) en gyoza zoetwatergarnaal (€ 5,50 voor 5 stuks). Verder graag ook nog de bun gepekelde mosterdkool & bamboe (€ 5 voor 2 stuks). En tot slot edamame (€ 5) en gestoomde paksoi (€ 6) als sides.
Lees verder →
Je hebt frietjes en je hebt frietjes frietjes. Op aanraden van een collega ga ik bij de laatste categorie langs in de Gentse Heilige Geeststraat: Frituur Tartaar. Ik herinner mij dat de frietboer enkele jaren geleden startte, op een moment dat de ene na de andere haute friture – samen met nog andere haute fastfood – oppopte. Zoals dat gaat met hypes, verdwenen inmiddels alweer een deel van die luxueuse frietzaken, Frituur Tartaar hield klaarblijkelijk stand.
Ik wandel er op een vrijdagmiddag naartoe tijdens de middagpauze. Dat is het voordeel van een bureau op het vierde verdiep van De Krook: alles in het centrum ligt op wandelafstand. Bij het binnenkomen ervaar je meteen dat tikje meer stijl: hier geen foute neonlichten of televisieschermen. Het meest opvallende decoratieve element in Frituur Tartaar? Dat is ongetwijfeld de menukaart! Tegen de muren hangen houten latjes met daarop letterbordjes die Scrabblegewijs (zij het enkel horizontaal) het menu vormen.
Mijn aandacht gaat meteen naar de variaties op frikandel special: van frikandel chili tomaat tot special curry, alleen besluit ik om mijn stad te eren met de frikandel gantoise (€ 3,10). Ik proef mayonaise, mosterd, gedroogde uitjes en augurken en stel me de vraag waarom eigenlijk niet meer frituren al op het idee zijn gekomen om te gaan experimenteren met de frikandel special. Tot nog toe houden ze het doorgaans bij de vraag ‘Tomaten- of curryketchup?’… En een klant die niet zo’n fan is van opspelende ajuin durft die wel eens te vervangen door gedroogde uitjes die hij of zij in Bickyland leerde kennen.
Lees verder →
