Jouvenceaux, een deelgehucht van Sauze d’Oulx, is zonder twijfel het schattigste ski-oord waar we ooit onze wintersport doorbrachten. Tevens ons Italiaans debuut, op bezoek bij vrienden die vorig en dit sneeuwseizoen B&B La Petitta van Chalet Beyond uitbaten.

Het moet gezegd dat we het lekkerste eten ongetwijfeld in onze catered chalet aten. Caroline en Frederic serveren een keuken die meer dan mijn tand is. Tijdens het snowboarden lunchen we op de berg: taglieri (plank met een keertje kaas, een keertje met prosciutto en mozzarella), pizza, gnocchi.

De laatste dag gaan enkel de mannen naar boven, de vrouwen doen waar ze goed in zijn: terrassen in de zon. Dat doen we bij La Fontaine, onderaan de lift in Jouvenceaux.

Lees verder →

Grieks, het is een keuken die ik zelden eet. Maar daar zou nu – na de ontdekking van Varelli op het Antwerpse Zuid – wel eens verandering in kunnen komen. Na mond-aan-mond aanbevelingen van diverse bronnen regel ik daar een dinner date met een vriendin.

Parkeren lukt quasi voor de deur op deze donderdagavond. Handig! Ik val door het tochtgordijn niet met de deur in huis. Mijn vriendin wacht al op mij aan een tweepersoonstafeltje in het gezelschap van een glas witte wijn en het suggestiebord. Na even rondkijken oordeel ik meteen dat dit een gezellig adres is, alleen de ietwat vreemde kruisvormen op het plafond bij de gevel jagen mijn compagnon wat schrik aan “alsof ze hier een soort duiveluitdrijving gedaan hebben”.

Lees verder →

Ineens duikt er een restaurant op in Gent dat meteen voor maanden volgeboekt is. Genaamd Oak, gelegen in de Hoogstraat en een chef met Pure C en Hertog Jan ervaring. Op goed geluk kijk ik ergens in december wanneer ik er kan gaan lunchen: midden februari blijkt de eerste optie te zijn en ik reserveer meteen voor twee.

Twee maanden later is het dan zover. Het is een dinsdagmiddag, ik krijg het gezelschap van een vriendin en tegen 12u30 wandelen we binnen. Oak huist in een nieuwbouwblok waar je eerst een gangetje door moet om dan met de glazen deur meteen in huis te vallen. De grootte – of eerder het gebrek eraan – valt meteen op. We worden begroet, van onze jassen verlost (door de chef himself) en beslissen wie de zetel en wie de stoel neemt.

Voor de lunch kunnen we starten met twee gangen aan € 25 en zo verder aanvullen tot vijf aan € 50. Wij besluiten om op drie gangen af te kloppen: al het hartige en geen dessert. Klinken doen we met een glaasje cava (€ 7), in de bubbelcategorie staat verder ook nog champagne (€ 10) op de kaart. Daarna zullen we wijntjes per glas bestellen.

Lees verder →