Kom hier dat ik u kus

Een boek van Griet Op de Beeck

Onlangs stuurde een collega mij een vernietigende recensie van ‘Kom hier dat ik u kus’ door – uit De Morgen overigens. Point taken. En even bekijken of ik met die harde kritiek akkoord ga… Kort samengevat: gedeeltelijk.

komhierdatikukus

Ik geef toe dat ik ook heel wat moeite heb moeten doen om in de leesflow te komen van ‘Kom hier dat ik u kus’. Veel meer en dus moeizamer dan bij Vele hemels boven de zevende bijvoorbeeld. In het debuut van Op de Beeck was ik instant vertrokken, hier doe ik er echt wekenlang over om het verhaal uit te lezen – terwijl heel wat mensen mij zeggen dat ze het op twee dagen uit hadden.

Mijn vinger leggen op wat er mij niet bevalt aan ‘Kom hier dat ik u kus’ is wat lastig. Want ik moet toegeven dat de persoon Mona – het hoofdpersonage – mij wel intrigeert. Ze is al als jong meisje erg volwassen in haar denken en bewust van hoe ze tegen de dingen aankijkt. Ze lijkt haar eigen weg te kiezen in het leven en daar ook voluit voor te gaan. Alleen haar naam al ademt voor mij een zekere mystiek uit, maar daar kun je haar vanzelfsprekend niet verantwoordelijk voor stellen.

Los van Mona denk ik constant dat deze tweede Op de Beeck nog niet aan de schouders van haar debuut komt. Ik ben niet overtuigd, maar laat me op het eind wel tot meerdere traantjes verleiden.

Desalniettemin pakt ze mij keihard met de volgende zin.

Misschien is boosheid alleen maar
een binnenstebuiten gedraaid verdriet…

Ook nog inwendig keihard gelachen met de volgende. Omdat die o zo waar is.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld,
soms ben ik een kwartelei.

Bedankt voor de moeite, Griet! Vreemd dat dit boek het ‘DWDD-boek-van-de-maand’ label krijgt van De Wereld Draait Door. Zouden ze haar debuut niet gelezen hebben?

‘Kom hier dat ik u kus’ holderdebol.comder kopen?