Een boek van Timur Vermes
Wat als Adolf Hitler anno 2013 wakker wordt op een braakliggend stuk grond in Berlijn? Van dit uitgangspunt vertrekt Timur Vermes in Daar is hij weer. Beslist een gewaagd uitgangspunt! Want op basis van mijn openingsvraag weet je nog helemaal niet aan welke toon je je mag verwachten. Vermes kiest resoluut voor een satirische toon.
Hitler verdedigt in Daar is hij weer nog steeds hetzelfde gedachtengoed, alleen is de wereld om hem heen bijna 70 jaar lang verder blijven draaien. In eerste instantie denk je dat dat ongemeen hard moet botsen, maar dan blijkt dat de huidige maatschappij – en in het bijzonder de media en de politiek – ontvankelijk is voor een zogenaamde stand-up comedian met ijzingwekkende gelijkenissen.
Tijdens het lezen stel je je voortdurend de vraag of dit echt zou kunnen gebeuren. Niet de fysieke verrijzenis natuurlijk… Waar liggen de grenzen van vrije meningsuiting? Waar ligt de grens voor satire? Zelfs in het boek komt naar voor dat grappen over joden niet kunnen. Daar trekt het productiehuis dat Hitler onder contract neemt de lijn.
Verder schaam ik mij zelf onafgebroken doorheen het boek, omdat ik stiekem wel bewondering koester voor de haarscherpe opmerkingsgave van Adolf. Hoe hij de tegenwoordige tijd observeert en analyseert, verruimt stiekem mijn eigen blik. Hoe hij Angela Merkel portretteert bijvoorbeeld of hoe hij omgaat met radio, televisie, computers, websites, YouTube en de iPhone.
Een erg interessante denkoefening dus om op een dergelijke manier naar het heden te kijken, zelfs al zijn de denkbeelden van de observator o zo fout.
En dan volgt meteen een volgende vraag: welke historische figuur mag ook wel eens terugkeren en zijn of haar denkbeelden op de huidige maatschappij toepassen? Een engel of een held? Voer voor een volgende Vermes?
‘Daar is hij weer’ holderdebol.comder kopen?
