Een boek van Herman Koch

>> Spoiler alert! Aan zij die het boek nog willen lezen: Stop hier… En bij deze ook mijn excuses richting Kathy.

Herman Koch doet het weer. Een licht verteerbaar boek schrijven dat bulkt van de zwartgalligheid. Eenvoudig taalgebruik dus troef in deze paginaverslinder. In tegenstelling tot Het diner weet je als lezer meteen dat het hoofdpersonage er een op z’n zachtst gezegd eigenaardige levensvisie op nahoudt. Je ziet dadelijk de merkwaardige beroepsethiek van huisarts Marc Schlosser in.

Een korte samenvatting van het boek kunnen jullie all over the web vinden. Maar mij intrigeerde voornamelijk het begin en het einde. Beide quasi identieke passages, meer bepaald het gesprek tussen Marc en acteur Ralph Meier aan het sterfbed van die laatste. In deze conversatie vraagt Ralph om haar zijn excuses aan te bieden. Waar je bij de aanvang van het boek nog instinctief aan overspel denkt, weet je naar de plot toe dat het echter om Julia – de oudste dochter van het hoofdpersonage – gaat. De bekende acteur geeft uiteindelijk toe te weten wie Julia aanrandde tijdens een zomerse avond op het strand. Hij wijst – ingefluisterd door z’n zoon Alex – de onderhoudsman van het zomerhuis als schuldige aan.

De vraag blijft of Ralph de waarheid vertelt. De vraag blijft of Marc terecht manueel dodelijke kankercellen in z’n lichaam uitzaaide. De vraag blijft hoe ver iemand mag gaan om z’n kind te verdedigen?

‘Zomerhuis met zwembad’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Paolo Giordano

Na jaren romanloos wezen, wachtte ik de afgelopen maanden op dat boek dat mij meedogenloos zou katapulteren richting verleden. Richting mijn verleden met leesverslaving. Pagina na pagina verslinden, zonder enige notie van een wereld buiten dat boek.

En Paolo Giordano slaagde hier moeiteloos in.

Paolo vertelt het verhaal van Alice en Mattia. Eén moment dacht ik aan mezelf en mijn jeugdvriendje Matthias. Eén moment maar. Tot ik merkte met hoeveel moeite de protagonisten in het leven staan. Wat vooral meteen aangrijpt, is de manier waarop zowel Alice als Mattia ongelofelijk hard vechten met het leven. Nikske levenslust. En leven met littekens. Van jongsaf. Getekend voor het leven – al lijkt dat in hun geval soms een ongeschikt woord.

Hartverwarming. Rillingen. Oprispingen. Je zou ze persoonlijk dooreen willen schudden. Of een schouder bieden. Maar als je weet dat zij zelf die eenzaamheid niet kunnen of willen doorbreken, dan weet je dat het vergeefs is.

Een happy end ware dan ook ongepast…

‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ holderdebol.comder kopen?