Categorie archieven: museum

Modernisme | Tentoonstelling in het MSK

Geplaatst op door

Een tijdelijke tentoonstelling rond het modernisme met als ondertitel ‘Belgische abstracte kunst en Europa (1912 tot 1930)’ in het Gentse Museum voor Schone Kunsten. I’m in! Op een zaterdag wandel ik het MSK binnen en als Gentenaar betaal ik € 6,50 voor een ticket.

modernisme

De expo wordt gespreid over veertien zalen, ongeveer de helft van het museum. Er is in het bijzonder aandacht voor schilderkunst, maar ook beeldhouwkunst, fotografie en architectuur komen aan bod. Wat de schilders betreft maak ik voornamelijk aangenaam kennis met Pierre-Louis Flouquet; bij onderstaand werk zonder titel moet ik instinctief aan de WASBAR met zijn tegeltjestoog denken.

flouquet-

De architecten van deze stroming liggen mij eigenlijk nog het meest van allemaal. Hiermee bedoel ik dat als ik zou moeten kiezen tussen een modernistisch huis of een herenhuis, ik voor het eerste zou gaan. In het geval van een schilderij zou ik wellicht toch eerder naar popart of hedendaagse kunst neigen in plaats van modernisme. Ronkende namen uit de architectuur van die tijd zijn Le Corbusier en Gaston Eysselinck (tevens architect van dat prachtige De Grote Post gebouw in Oostende).

De permanente collectie laat ik dit keer links liggen. Tijd voor een apero en een hapje!

Museumbekentenisje

Geplaatst op door

Weet je waar iemand met mijn karakter (volgens sommigen autistische neigingen, dwangneuroot) over flipt tijdens een museumbezoek? Over hoe ik op de meest efficiënte manier een zaal ‘afwerk’.

Museumzalen zijn doorgaans ruim, van vierkant tot rechthoekig, met één ingang en één uitgang. Met kunstwerken tegen alle muren en vaak nog wat vitrines in het midden. In welke volgorde kuier je dan het beste langs de werken, zonder onnodig die zaal drie keer te doorcrossen? Eerst langs de zuid- en de westmuur, dan diagonaal de zaal door en vervolgens de oost-en de noordmuur? Of gewoon rondgaan en dan in een rechte lijn van de ingang naar de uitgang? En wat met die vitrines?

Een museum ontworpen als een lange gang met aan de ene kant een langgerekt venster en aan de andere kant de kunstwerken. Dat lijkt mij wel wat…

Tate Modern

Geplaatst op door

Business of pleasure, vroegen verschillende mensen mij toen bleek dat ik in Londen was eerder deze week… Business in the first place, maar waarom niet combineren met wat plezier? Lekker eten bij Barbecoa of Veeraswamy. Slapen bij citizenM London Bankside. En niet te vergeten een bezoekje aan Tate Modern!

De buitenkant raakte mij niet meteen, al verdient de ligging wel een onderscheiding: aan de Thames (zoals zoveel uiteraard in Londen), bij de wandelbrug Millennium Bridge – uiteraard jonger dan het museumgebouw zelf. Na het binnenwandelen bespeelt Tate Modern echter wel mijn architecturale snaar. Ruimte. Industrieel.

2013-04-17 14.44.03

2013-04-17 15.54.44De zeven lagen van de voormalig elektriciteitscentrale herbergen in de eerste plaats een aantal verdiepen met hun vaste en tijdelijke collecties. Ik start – met mijn betalende ticket voor een specifiek tijdslot – bij het voornaamste doel van mijn bezoek: de retrospectieve rond Roy Lichtenstein op de tweede etage. De vijftiental zalen tonen de verschillende periodes in zijn carrière. Bekende werken als Drowning Girl en Look Mickey wisselen af met minder befaamde verzamelingen rond naakte vrouwen of Chinese landschappen. Bedwelmd door zijn Benday dots (een term die ik daar leer) wandel ik buiten met zijn schilderijen op mijn netvlies gegrift en daarenboven een aantal fijne zinnen.

Art relates to perception, not nature
– Roy Lichtenstein

Form is the result of unified seeing
– Een credo dat Lichtenstein leerde als kunststudent

Gezien foto’s in dit deel van Tate Modern ten strengste verboden zijn kan ik jullie enkel een banaal beeld van de ingang aanbieden… Google Images to the rescue, zou ik zeggen.

2013-04-17 15.46.34Mijn wandeling door het (gratis) Tate Modern museum zet ik verder op de tweede, derde en vierde verdieping. Boeiend, maar naar mijn mening niet mind blowing. Doorheen alle zalen ben ik bovendien op zoek gegaan naar Belgen. Helaas vond ik enkel Magritte en Delvaux. Jammer dat een Tate Modern geen Fabre, Delvaux of Tuymans opneemt in hun permanente collectie. Verder bezoek ik tevens de betalende expo rond Saloua Raouda Choucair, een Libanese kunstenares.

2013-04-17 15.23.32

De namiddag rond ik af met een late lunch op het zesde verdiep. Ik kies voor een sandwich met champignons en geitenkaas, daarbij drink ik een ginger beer – what else? Het indrukwekkende zicht over Londen krijg je er gratis bij geserveerd.

En omdat ik het nooit kan nalaten om zo’n museum buiten te wandelen zonder een paar euro’s te spenderen in hun shop – en bij Tate Modern zijn dat er een viertal, als ik goed geteld heb – … Ik koop een gommetje. Het kostte £ 1,25.

tate

Mu.ZEE

Geplaatst op door

Naar een museum dat ik enkel in mijn onderbewuste ken voor een expo van een kunstenaar die ik niet ken in een stad waar ik wel vaker kom. Zo start de verrassingsdag die Anne voor mij organiseerde ter ere van mijn 30ste verjaardag.

Een museum in Oostende. Het Ensorhuis? Neen. Het begint met een M. En het heeft een mooie naam. Mu.ZEE? Ja! Bingo!

We parkeren vlak voor de deur in de Romestraat en ik ben meteen verknocht aan dit gebouw met z’n indrukwekkende glazen voorgevel. We vragen ons doorheen ons bezoek voortdurend af wat de voormalige functie zou geweest zijn en denken aan iets overheidgerelateerd of iets verwant met de zee. Het blijkt een vroeger warenhuis van de coöperatieve S.E.O. (Spaarzaamheid Economie Oostende – in mijn geeky geest uiteraard search engine optimization). De vroegere Delhaize, Colruyt of Aldi dus. Straf!

2013-03-02 16.01.06 2013-03-02 16.10.14 2013-03-02 16.46.07

De tijdelijke spotlights richten zich op Philip Aguirre Y Otegui, een Belgische kunstenaar van Baskische origine met geëngageerde kunst die zijn vele reizen doorheen Afrika en Zuid-Amerika verraadt. We zijn beiden fan van zijn exodusthema. Dragers komen doorheen de werken meermaals terug: de matrasdrager, de waterdrager, de bordendrager, … Alleen op een berg komt naar voor als andere rode draad. De moeite.

2013-03-02 16.11.03 2013-03-02 16.13.48 2013-03-02 16.15.11 2013-03-02 16.17.23 2013-03-02 16.18.05 2013-03-02 16.22.17

Voor de vaste collectie moet je iets meer speurdersgeduld opbrengen. Ensor, Spilliaert, Delvaux, Permeke, Tuymans, Raveel (met geupdate sterftejaar), Broodthaers. Ze hangen er allemaal, soms ietwat verscholen op een duister tussenverdiep met nogmaals een andere vloer. Ik moet vooral lachen met een Oostends stilleven waarvan de kunstenaar mij nu ontsnapt: stilleven met rog en haring. ’t Zèètje, that’s how they roll!

2013-03-02 16.34.24 2013-03-02 16.42.00

Een fijne Oostendse ontdekking, waarvan ik de tijdelijke tentoonstellingen absoluut op mijn radar wil houden. Beslist een aanrader om een strandwandeling te combineren met wat geestelijke calorieën verbranden in Mu.ZEE!