Categorie archieven: cultuur

TRACK – part two

Geplaatst op door

Part one dateert al van 17 mei; een regelrechte schande dat part two van het TRACK parcours pas op 2 september plaatsvindt. De ‘Coming soon…’ met een korreltje dus. Helaas een impulsieve beslissing na de rommelmarkt in het Prinsenhof, met als gevolg dat we onze rittenkaart niet op zak hebben. Buitenkunst prioritair vandaag! Gelukkig kunnen we ons deels behelpen met de iPhone app. Deels, want in tegenstelling tot het papieren plan gebruikt de app geen aparte kleurcode voor met of zonder rittenkaart.

[portfolio_slideshow]

Anyway, na een bezoekje aan Kiosko checken we de drijvende sloppenwijk van Tadashi Kawamata (#24) aan Dampoort. In de tuin van De wereld van Kina zien we vervolgens een eerder onopvallend werk van Erwan Mahéo (#29). De volgende stop is met kop en schouders de meest wonderbaarlijke van de dag: het huis in de boom van Benjamin Verdonck (#32). Op Klara hoorde ik de kunstenaar vertellen hoe hij het gebouw op de achtergrond als inspiratiebron gebruikte en de gelijkenissen zijn inderdaad meer dan frappant. Maar inwendige hilariteit langs mijn kant toen ik in een voordeur een lijvige man in een onderhemdje en met een hond aan de leiband zag staan. Wellicht is dat dezelfde man als de brommende buurman die geleidelijk aan bijdraaide waarnaar Verdonck in dat interview eveneens verwees. Een figuur, dat durf ik wel stellen.

We ronden af op de Tondeliersite langs de Gasmeterlaan. Daar zien we nog de ‘bloedbank’ van Teresa Margolles (#35) en een soortement atletiek track van Pascale Marthine Tayou (#36). Besluiten met een tonic in Vivavanilla en vooral hopen dat we de tijd vinden vóór 19 september om nog wat ritten op die kaart te verzilveren.

Beaufort 04 – part two

Geplaatst op door

Jawel, – zoals ik al in mijn eerste impressie omschreef – Beaufort 04 vraagt enige inspanning. No way dat je de 30 kunstwerken op één enkele dag kunt afwerken, of je moest een cultural übermachine zijn. Bij een vorige passage checkten we per fiets 5 locaties, vandaag met de auto en tussen de buien door nog eens 7. En ik hou deze editie van Beaufort dan ook voor bekeken, want voor eind september slaag ik er zeker niet in om de andere grote helt op te zoeken. Een mens zou er zowaar cultuurstress van krijgen…

De focus lag deze keer op grote, imposante en in het oog springende installaties die zich bij voorkeur op het strand of op de zeedijk bevinden. Missie geslaagd. O ja, en we startten onze namiddag kust met een vismoment op de Nieuwpoortse pier.

[portfolio_slideshow]

 

M HKA

Geplaatst op door

Wat doet een mens om een uitje naar Antwerpen net iets meer cachet te geven dan enkel een lunchdate? Jawel, wat cultuur meepikken. Na een rondvraag op Twitter werden mij het vernieuwde Middelheimpark, het Fo(to)Mu(seum en het M HKA aangeraden. Het MuHKA, denkt u? Neen, op de plek van die ‘u’ staat nu een toch wel opvallende spatie. Ongetwijfeld een statement, al weet ik niet precies hetwelk. Maar dat Antwerpse epicentrum voor hedendaagse kunst haalde het uiteindelijk wel van de andere suggesties, dus ik navigeerde na de lunch richting de Leuvenstraat.

Momenteel loopt daar een expo rond Jimmie Durham, een mij tot gisteren onbekende kunstenaar met – dat werd snel duidelijk – een geapprecieerd gevoel voor humor. In ‘Een kwestie van leven en dood en zingen’ combineert hij ineengeknutselde installaties met soms treffende, soms totaal bij de pot gerukte woorden. Ik denk aan een dienblad waarop een papier met stukjes glas ligt, als begeleidende tekst “I found these pieces of glass just outside the wall of what I believe must be the Villa Borghese in Rome* – *Of course you may be critical of this work, but I think you should not be unkind”. Ook een terugkerende grafiek waar hij op de X-as START en STOP zet, met dan in de corresponderende hoeken boven de grafiek STAR en TOP ontlokken bij mij een glimlach. Of een stenen bh voor de Venus van Milo. Of de badges en stickers met quotes van Jimmie Durham die gratis mee te nemen zijn: “You can’t lose your own identity” / “I intend to be a civilized & mature intellectual” / “What a coincidence that I’m so often at the center of the world” / …

Daarnaast herbergt het M HKA tevens ‘The Museum of Forgotten History’ en ‘Lonely at the top’, vooral de eerste collectie bestaat uit topwerken van onder meer Jan Fabre, Leo Copers en opvallend veel van Maarten Vanden Eynde.

Beslist de moeite, zelfs zonder de ‘u’.

Modemuseum Hasselt – Dressing the 20th century

Geplaatst op door

Wederom dankzij radio Klara bezocht ik afgelopen weekend het Modemuseum Hasselt – gelegen achter de hoek van mijn executive room in de Holiday Inn. Momenteel loopt daar nog januari 2013 de tentoonstelling ‘De 20ste eeuw aangekleed’. Oftewel vrouwenmode in de eeuw van de ontwerpers. Ontwerpers als in Yves Saint Laurent, Roberto Cavalli, Vivienne Westwood, Christian Dior, Pierre Cardin, Gianni Versace, Karl Lagerfeld, Jean-Paul Gaultier, John Galliano en zo veel meer iconen.

Na de chronologische tocht langs de belle epoque, WO I & the roaring twenties, over de new look tot de swinging sixties. De expo eindigt met modetalent van Limburgse bodem: ondermeer Raf Simons, Dirk Bikkembergs en Stijn Helsen.

Een licht bezoek, langs ettelijke vrouwensilhouetten met mooie en minder mooie creaties. Eens te meer valt op hoe naast l’histoire ook la mode se répète… Verscheidene jurkjes of accessoires zou ik zo aantrekken voor een etentje of een feestje. Treffend!

Een groot half uur later sta ik terug aan de balie met zijn modieuze gift shop. Tassen, juwelen, kussens en nog veel meer brengen mij in de verleiding. Uiteindelijk stap ik buiten met een paar nieuwe oorringen van NORTH STORY, getekend ‘mitsy and anna’.

Een makkelijk verteerbare portie cultuur, de ideale opwarmer voor het zwaardere werk van de Europese Biënnale Manifesta9.

Manifesta9

Geplaatst op door 
The Deep of the Modern 02/06/2012 tot 30/09/2012 - Genk, Limburg, Belgium
De Europese Biënnale voor Hedendaagse Kunst

Dankzij radio Klara wandelde ik afgelopen zaterdag rond op de indrukwekkende mijnsite van Waterschei met als hoofddoelstelling van de dag een grote portie hedendaagse kunst, onder de verzamelnaam Manifesta9. Tijdens de zomer herbergt het hoofdgebouw van deze voormalige mijn de belangrijkste Europese reizende expo van actuele kunst. De curatoren putten in het bijzonder uit de synergie tussen de historische locatie – een Limburgse steenkoolmijn – en beeldende kunsten. Breder nog, thema’s gelinkt aan de wereldwijde industrialisering vormen de rode draad doorheen Manifesta9.

Het is echt wel mijn ding, hedendaagse kunst tentoongesteld in een buitengewone setting. Het mijngebouw van Waterschei imponeert an sich; de creaties die deel uitmaken van Manifesta9 evenzeer. De talloze werken met steenkool slaan de nagel op de kop, maar tevens fotoreeksen rond industrieel China of schetsen met runderbloed over Charleroi maken indruk. De zelffoltertuigen intrigeren voornamelijk mijn gezelschap; ik glimlach bij het plastic reef dat riffen bestaand uit drijvend afval visualiseert, de voormalige koolzakken van Marcel Duchamp en het mini-draaiorgeltje dat via allerlei micro’s en boxen versterkt wordt tot een aanstekelijk wijsje op het buitenterras.

En wie na deze serieuze brok nog cultureel incasseringsvermogen rest, kan eens snuisteren tussen de Parallel Events van Manifesta9 – die plaatsvinden in de regio Limburg en de directe buren (Wallonië, Nederlands Limburg en het Duitse Rijnland).

Ik hou het (voorlopig) bij Waterschei en het Modemuseum Hasselt, want in Gent wachtte nog een dosis feesten mij op…

[portfolio_slideshow]