Een boek van Niccolò Ammaniti

De veelbelovende lofbetuigingen op de flappen van onder meer Herman Koch veroorzaakten een verwachtingsvol omslaan van de eerste pagina. Meteen merk je dat het zaak wordt om de Italiaanse namen in dit verhaal (Pietro Moroni, Gloria Celani, Graziano Biglia, Erica Trettel, Italo Miele, Flora Palmieri en vele anderen) helder te onderscheiden. Maar nog geen hoofdstuk later weet je dat Ammaniti jou daar door zijn meeslepende stijl moeiteloos in zal doen slagen. Je wordt als het ware een inwoner van Ischiano Scalo die de lotgevallen van de zorgvuldig uitgewerkte personages met ietwat nieuwsgierige belangstelling volgt – de paar omzwervingen naar wel reële plaatsnamen als Saturnia of Rome incluis.

De auteur schrijft hoofdstuk na hoofdstuk vanuit een andere verteller: nu eens Pietro, dan weer Graziano, maar steeds lijk je met elk van hen te versmelten en werkelijk te begrijpen hoe ze zich voelen – behalve dan als een verschrikkelijke pestkop het woord krijgt.

Een omschrijving – eigenlijk best stom – die mij doorheen het verhaal tweemaal treft, is wanneer Ammanitit de borsten van een bepaalde dame schetst als twee enorme mozzarella’s. Hilarisch toch? Wij kennen de vergelijking met fruit (meloenen of appels), heel af en toe groente – denk aan de bloemkolen van André van Duin. Maar mozzarella, dit kan enkel van een Italiaan komen…

Superlatieven te over voor Ammaniti. Ik lees absoluut meer van hem!

‘Ik haal je op, ik neem je mee’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Herman Koch

De schrijver van Het diner en Zomerhuis met zwembad trof mij het afgelopen jaar voornamelijk door zijn stijl waarin hij moeiteloos innemend wezen combineert met schaamteloze agressiviteit. Met dit in het achterhoofd startte ik in ‘Korte geschiedenis van het bedrog’, zijn nieuwste werk dat thematisch gebundelde kortverhalen verzamelt.

Herman Koch is mijns inziens een meester in het mentaal bespelen van zijn lezers. Je weet dat bepaalde verhalen perfect waarheidsgetrouw kunnen zijn, andere komen eerder ongeloofwaardig over. Maar quasi nooit is de scheidingslijn eenduidig. En dat beseft hij maar al te goed. Meer zelfs, je voelt dat hij geniet van die dubbelzinnigheid.

Een ideaal tussendoortje om wat zwaardere romans mee af te wisselen. Met dank ook aan De Zondag, want zij stuurden mij het boek op na deelname aan hun sms-wedstrijd.

‘Korte geschiedenis van het bedrog’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Stefan Brijs

Na laaiend zijn over De engelenmaker, twijfelde ik niet lang om mijn boekenbon – waarvoor dankjewel richting VMMa – aan ‘Post voor mevrouw Bromley’ te spenderen. Een vriendin maakte mij bovendien warm met de mededeling dat er een verband is met mijn thesis. Als historica in spe schreef ik een aantal jaar geleden namelijk een licentiaatsverhandeling (nu wellicht masterproef of zo genoemd) met als titel ‘Nieuws van het westelijk front – De prentbriefkaart als propaganda-instrument tijdens de Eerste Wereldoorlog’.

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het even duurde alvorens ik ‘in’ het verhaal zat, om iets exacter te zijn zo’n 150 pagina’s. Op zich wel een erg verfrissende insteek van Brijs. De Eerste Wereldoorlog met London en later meerdere frontplekken als decor, door de ogen van iemand die zich niet instant laat meeslepen door de indringende blik en dito wijsvinger van Lord Kitchener.

‘Post voor mevrouw Bromley’ sleepte mij meer en meer mee: doorheen de straten van de Londense wijk Hoxton, over het Kanaal, achter de frontlinie, in de loopgraven tot op het niemandsland vol kraters, lijken en prikkeldraad.

Geen spatje voorspelbaarheid in dit boek over de vaak kapotgeanalyseerde Groote Oorlog. Ik kijk dan ook met een reikende hals uit naar meer van Stefan Brijs. Misschien te vinden in zijn boeken vóór het bestsellende ‘De engelenmaker’.

‘Post voor mevrouw Bromley’ holderdebol.comder kopen?