Action reading

De laatste maanden koop ik geregeld boeken die meer van een mens vragen dan ogen die regel per regel van links naar rechts consumeren. Op zich hou ik wel van het idee achter deze boeken… Ze claimen stuk voor stuk de creativiteit te bevorderen. Ze laten doorgaans een meer blijvende indruk na dan de klassieke exemplaren. Ze eisen tijd en vooral energie op. Ze dwingen de lezer bovendien om af te stappen van het idee dat je een boek van pro- tot epiloog in een gestroomlijnde beweging doorneemt. Vaak vragen de auteurs van deze boeken je om te stoppen en niet verder te lezen vooraleer je een bepaalde opdracht hebt uitgevoerd. Of om naar een specifieke pagina door te bladeren. Of om helemaal niet van voor naar achter, maar willekeurig volgens humeur te lezen. Even wennen dus!

Het is mij niet duidelijk of voor dit type boeken een bepaalde term bestaat. Mijn voorstel is dan ook om – naar analogie met de schilderkunst van ondermeer Jackson Pollock – het begrip action reading in te voeren.

•••

Hierbij mijn action reading favorieten met enkele grepen uit de waaier opdrachten:

“Creativiteit” door Guillaume Van der Stighelen
http://www.uitgeverijluster.be/t53/Creativiteit

Kies de verkeerde vrienden
Leg elke dag een nieuwe gedachte vast
Doe iets liefs voor iemand die het niet verdient

“Wreck this journal” door Keri Smith
http://www.wreckthisjournal.com/

Write one word over and over
Enfuse this page with a smell of your choosing
Document a boring event in detail

“Alles is een verhaal” door Jean Philip De Tender
http://www.allesiseenverhaal.be/

Laat je op papier interviewen door Yann Arthus Bertrand
Maak een moodboard
Ontrafel woord na woord de tekst van je favoriete nummer op dit moment

•••

Overduidelijk meer dan lezen alleen.
Ik scheur, kleur, teken, bereken, schrijf, beklijf, ervaar, evenaar.

Maar ik bedenk tevens dat mijn volgende boek misschien toch nog eens een goeie ouwe whodunnit zal worden…

Les voisins

Ik heb er veel. Buren.
Dat heb je. Met beluikjes.

Theoretisch gezien heb ik er maar twee.
Direct. Muur aan muur.
Die zijn een paar maand geleden gehuwd.
Met wat leuke plaatjes als gevolg.

De echte bruidsbeelden laat ik aan hen.
Maar wat portretten.
Dat moet kunnen.

Met dank aan fotograaf Fre Mouton.
http://www.flickr.com/people/fremouton/

Chassepierre

Denk aan een idyllische Ardense locatie. Je weet wel: een klein dorpje, in een vallei, aan een rivier, met authentiek kerkje en dito huisjes, straatjes, brugjes, pleintjes. Denk aan Chassepierre

Voor de 37ste keer ontvangen de ongeveer 300 inwoners een veelvoud van hun eigen aantal. Voor hen een gevarieerd aanbod van muziek, dans, circus, poppenspel en toneel – samen te ballen onder de noemer “straattheater”. Maar ook allerlei ambachtelijke food en non-food. Persoonlijk blijven mij vooral het Don Quixote spektakel, KluG, “La Champignonerie” en de ochtendlijke duik in de Semois bij.

De artiesten van Theater Gajes brachten een eigentijdse interpretatie van Don Quichot. Een beklijvende ervaring, omdat de volledige voorstelling zich afspeelde boven en tussen het publiek. Het gezelschap bestond dan ook uit een aantal protagonisten op stelten, begeleid door een horde in rode overall die de tuigen (paard, windmolen, …) bedienden en de decorstukken (bartafels, vlinders, …) ondersteunden. De van oorsprong Nederlandse acteurs poogden om de teksten in het Frans te brengen – wat ongewild tot enkele hilarische uitspraken leidde.

Het innemende robotje KluG van Collectif aïe aïe aïe deed mij logischerwijze wat aan WALL·E denken. In eerste instantie eiste het wezentje al onze aandacht op, in tweede instantie wilden mijn vriend en ik vooral uitzoeken wie KluG zo herkenbaar kinder/dierlijk deed inspelen op de omstaanders. Ik mocht het zelf aan den lijve ondervinden toen hij mijn hotdog in de gaten kreeg. De robot klampte mij minutenlang aan in de hoop een hapje mee te pikken. Na grondig observeren haalden we toch de begeleider van KluG uit het publiek. Het bleek een man met een alledaagse outfit, een rugzak (hoogstwaarschijnlijk vol apparatuur) en enkele kabels doorheen beide truimouwen naar een soortement joystick in beide handen.

Verder nog een woordje over een originele eetstand: “La Champignonerie”. Tegen toch wel ietwat overdreven prijzen kon hier geproefd worden van paddestoelen in al hun glorie. Op een toast, een dikke boterham of in een omelet. Met in de eerste twee gevallen de keuze tussen de alomgekende witte champignons of een mix van deze, oesterzwammen, trompettes de mort, shitakes, cantharellen, enzovoort. Een feest voor de smaakzin; helaas dacht het gros van de festivalgangers er ook zo over (wachtrij!?).

En nu zwijg ik. Ik laat de beelden voor zich spreken…

[portfolio_slideshow]

Blogkermis

Ieder kind houdt toch van kermissen…

Kiezen tussen
rondjes draaien,
eendjes vissen,
staafjes schieten,
muntjes droppen,
enzomeer…

Idem dito voor een blogkermis.
Als organisator van een editie rond jeugdsentiment,
voel ik mij de persoon met de truzzel.
Je weet wel, die rondslingerende kwast met de waarde van een jeton-loos rondje.
Een extra rondje op de draaimolen met just another schrijfsels.

Ook soms vlagen van jeugdsentiment?
Ik denk nog na over die jeton,
die sowieso gaat naar de inzending die mij raakt.
Zoals wanneer je het staafje er met één kogel afschiet,
maar dan met woorden.

http://www.blogkermis.be/neem-deel-aan/jeugdsentiment/editie-1/

Dranouter

Mijn derde editie. Dus ik kan niet meepraten over hoe folks Dranouter nog is.
Maar ik kijk/zie, ik luister/hoor, ik proef/smaak, ik ervaar/beleef.
En ik schrijf, vanuit mijn eigen invalshoek.

Plusjes

  • dEUS
    Zonder enige twijfel… Tom Barman en co zijn ronduit goddelijk. Ze zetten een hitgevoelige set neer met symathieke bindteksten. Jammerlijk geen Gimme The Heat – noch akoestisch, noch origineel.
  • Het hoekje met straattheater en anders leuks
    Een bijzondere vermelding gaat naar de schilderijmachines, de trouwkapel, de bellentuin, de cinéfietsen en Jezus’ mirakellab.
  • De knipactie van Win For Life
    Niet alleen krabde ik een winnend lot met een petje tot gevolg. Na mijn deelnemende sms, kreeg ik van onze Nationale Loterij ook nog eens 9 food tickets. Behavioral targeting – zonder twijfel…

Minnetjes

  • Het weer
    Een luie Laura, af en toe nood aan een paraplu en een regenjasje. Met als logische consequentie een gebrek aan droge grasplekjes.
  • Mijn favo festi food
    Het ontbreken van Kobe Desramaults (België’s jongste sterrenchef van In De Wulf) met een culinaire festivalmenu was voor mij toch een behoorlijke domper op de feestvreugde. Vorig jaar bijvoorbeeld bood de culinaire streekheld een 3-gangen menu aan voor € 15. Het dessert creëerde hij samen met Dominique Persoone – je weet wel, de uitvinder van het chocoladeshot.

Kiekjes

 

[portfolio_slideshow]