De maagd Marino

Een boek van Yves Petry

Ook dit keer kan ik mij niet meteen herinneren hoe ik bij dit boek terechtkwam. Iets zegt mij van een kennis op Instagram die ik leesgewijs best vertrouw, al kan ik mij vergissen. Voor mij vormt ‘De maagd Marino’ een eerste kennismaking – noem het ontmaagding – met Yves Petry, een Vlaams auteur die blijkbaar al in 1999 debuteerde maar pas in 2010 met Marino’s kannibalistische trekjes een breder publiek bereikte.

de maagd marino

There, I said it. Dit boek is gebaseerd op een Duits waargebeurd verhaal, dat van de ‘kannibaal van Rotenburg’ uit 1996. Ik was op dat moment 13 jaar, maar kan mij dit bloederige geval niet herinneren. De enige kannibaal die in mijn geheugen gegrift zit, is Hannibal Lecter – uit ‘Silence of the Lambs’, een film uit 1991 (5 jaar voor Rotenburg). Lees verder

Eete Dooze by J.E.F.

Lang twijfel ik niet als Jason Blanckaert van één van mijn favoriete Gentse restaurants J.E.F. vraagt of ik hun nieuwe afhaalconcept wil testen: de hilarisch gedoopte Eete Dooze – niet-West-Vlamingen polsen maar eens bij wel-West-Vlamingen naar die hilariteit. Op zo’n moment zeg je niet: “Uhu!” of “Ja!”, je roept “JAAAAAAAAAAH!”… Ik pik de doos op in het restaurant en krijg nog een J.E.F.-made droge worst voor onderweg.

Het eerste wat opvalt, is de verpakking: een kartonkleurige taartdoos met het funky Eete Dooze logo en enkele stickers met humor. Helemaal af dus, nu de inhoud nog.

2015-09-18 17.11.43 2015-09-18 17.11.31 2015-09-18 17.11.33

Daarna volgt het fijnste moment: het openen van de doos en de unboxing. Geloof me, dit voelt bijna beter dan als klein kind de ochtend van Sinterklaas de trap afdalen.

2015-09-18 17.14.09

Ik heb geprobeerd om de inhoud artistiek verantwoord te fotograferen, helaas ben ik daar niet in geslaagd. En waarom eigenlijk moeite doen als Piet De Kersgieter dat al op professionele wijze gedaan heeft voor de Eete Dooze website?

EETEDOOZE_BOX-4_1500px

In een aparte omslag zit de handleiding: de verschillende gangen zijn gemarkeerd met rode, groene of gele bolletjes en bijna alle ingrediënten mogen in hun vacuümverpakking opgewarmd worden in water van 90°C. Dat moet lukken!

2015-09-18 17.32.03

Het blikje Vedett voor de J.E.F chef vind ik tevens een toffe vondst. Here we go!

2015-09-18 17.34.12

SNACKX

  • gerookte aardappel met crème van pas de rouge kaas
  • geroosterde komkommer met citroen en garnalencrunch
  • kerstomaatjes met sjalot

Veel hoef je hier niet te doen: enkel de aardappelen in water verwarmen, voor de rest de zakjes opknippen en de inhoud op wat schaaltjes dresseren. Hierbij bedenk ik dat ik dat bijlange niet zo goed kan als het keukenteam van J.E.F., al blijft het wel leuk om het zo goed mogelijk te proberen. Vooral de spuitzak met kaascrème vormt een uitdaging.

2015-09-18 18.47.38 2015-09-18 18.47.55 2015-09-18 18.47.58

Al bij de eerste hap van de kerstomaatjes met sjalot zeggen we hetzelfde. WOW! Wat een smaken! Ons instant gevoel valt moeilijk te omschrijven, maar ik doe een poging… Wanneer je in een restaurant zit, dan verwacht je sowieso betere dingen dan wat je zelf kan bereiden. Het eten maakt daar deel uit van een totaalervaring: het interieur, het personeel, de andere gasten. Ineens proef je dezelfde excellente smaken in je eigen huis, geserveerd in je eigen borden, aan je eigen keukentafel. Doordat je uit dat servies normaliter je zelfgefabriceerde kooksels eet, wordt de topkwaliteit van de Eete Dooze nogmaals onderstreept. Misschien denk je ik overdrijf, maar stel jezelf eens de vraag of je ooit gerookte aardappel of garnalencrunch at thuis? Neen? Ik ook in ieder geval niet.

HOOFDGERECHT

  • BBQ kip
  • wortel met wortelmayo
  • spaghettipompoen met pas de bleu kaas

Terwijl ik de spaghettipompoen in een voorverwarmde oven zet, warm ik de kip en de wortelen opnieuw in warm water op. Ik meng rauwe wortelslierten met de vinaigrette, spuit de wortelmayo op een diep bord om er dan een 3-x-wortel-gerecht van de maken. Bij het schrijven van deze blogpost worstel ik wel wat met de werkwoorden, want ik wil helemaal niet claimen of pretenderen dat ik dit eten ‘maak’. Ik voer enkel uit wat de handleiding van de Eete Dooze mij opdraagt. Alle credits gaan naar het J.E.F. team!

2015-09-18 19.15.11 2015-09-18 19.16.05 2015-09-18 19.18.08

Bij het hoofdgerecht slaag ik er niet in om een mooi ogend bord samen te stellen met de kip, de wortel en de pompoen. Maar wie maalt daar om als de smaken opnieuw zo top zijn? De pompoen heb ik misschien wel wat te kort in de oven gezet, want hij blijft iets té beetgaar en de kaas loopt niet echt. De kip smaakt simpelweg verrukkelijk: je proeft de barbecue meteen, alleen zou ik het vlees een volgende keer snel nog even in een grillpan gooien om er iets minder als een rozig babypoepje uit te zien.

Tijdens het eten stel ik mij de vraag hoe lang het zou duren om deze maaltijd from scratch te bereiden. Dat ik hetzelfde smaakniveau niet zou bereiken staat vast. Verder gok ik dat ik toch minimum twee uur nodig zou hebben om dit menu te maken en nu duurt het per gang maximum tien minuten. Ideaal aan het eind van een drukke werkweek! Los van de bereidingstijd kan ik mij ook wel voorstellen dat deze dozen serieus wat logistiek vergen: al die ingrediënten portioneren, vacuüm trekken, labelen, inpakken, …

DESSERT

  • chocoladetaart met citroencrème, rood fruit & karamelcrunch

Ik haal de citroencrème uit de frigo en de chocoladebodems uit de pralinedoos. Op die manier maak ik wél graag dessert! We eten met kleine hapjes, alsof we het einde van onze Eete Dooze liefst zo lang mogelijk willen uitstellen.

2015-09-18 19.47.23

Ook een Eete Dooze?

Vanaf volgende week kun je op vrijdag tussen 16u00 en 18u00 de doos ophalen bij J.E.F. Thuislevering (€ 7) is ook een optie. Bestelling op voorhand is in beide gevallen vereist. De doos kost € 34 per persoon. Meer dus dan doorsnee take away maaltijden, maar de Eete Dooze speelt zonder zever in een andere league. Dit is dé J.E.F. smaakervaring in de intieme omgeving van je eigen huis…

De “NO FOOD WASTE – Promise” sticker klopt overigens voor de volle 100%! Ik wil nog!

Rijksmuseum

Ik beken: ik was nog nooit in het Rijksmuseum geweest. Mijn vorige trip naar Amsterdam gebruikte ik om het Stedelijk Museum te bezoeken, want mijn hart ligt nu eenmaal bij moderne kunst. Maar na alle aandacht voor de renovatie van het Rijksmuseum voel ik mij moreel verplicht om dit museum van de Nederlandse natie te bezoeken. Ik schaf zelfs al op voorhand een e-ticket aan, want ik herinner mij wel dat daar lange rijen kunnen staan.

Die wachtrij blijkt bij aankomst op een late zondagochtend onbestaand. Ik kan meteen van start gaan met de verkenning van de verschillende verdiepen… Nadat ik even de indrukwekkende centrale hal wat op mij heb laten inwerken en het uitpluizen van het grondplan, besluit ik om op het bovenste verdiep te beginnen en zo af te dalen in de geschiedenis. Ik start dus bij de kunst die mij het nauwst aan het hart ligt, zoals werk van De Stijl of Piet Mondriaan.

Dan daal ik af naar de Nieuwe Tijden op de tweede etage die opgebouwd is rond een centrale zaal met De Nachtwacht van Rembrandt en een heuse eregalerij met onder meer Het Melkmeisje van Vermeer.

2015-09-13 14.25.13 2015-09-13 13.38.03

Lees verder

FOAM Fotomuseum Amsterdam

Na een snelle rondvraag op Twitter over wat te doen in Amsterdam dit weekend krijg ik tweemaal FOAM als antwoord. Het Rijksmuseum stond reeds op de planning (met het e-ticket zelfs al in the pocket), het Fotomuseum Amsterdam vervoegt dus mijn programma.

Ik loop er binnen op een zaterdagnamiddag en er staan drie wachtenden voor mij aan de kassa. Dat valt mee! Ook hier kocht ik op dezelfde dag nog een ticket online, maar dat levert mij niet meteen tijdwinst op – in hoeverre dat noodzakelijk was, blijft de vraag natuurlijk met slechts een handvol mensen in de wachtrij.

De hoofdbrok van het museum wordt op dit moment gevuld met de expo Magnum contact sheets. Deze tentoonstelling geeft de bezoeker een inkijk in het creatie- en selectieproces van enkele foto’s die ons beeld op de wereldgeschiedenis vormden.

Screen Shot 2015-09-13 at 21.41.44

Lees verder

Noord-Spanje en meer | the food

De foodfoto’s zijn gedeeld, de campings opgelijst. Hoog tijd om nog een paar woordjes neer te schrijven over mijn eetervaringen aan de Spaanse en Franse Atlantische kust en dan deze reis bloggewijs af te ronden…

Spaanse restotips

Hoewel het Baskenland naar het schijnt de hoogste concentratie sterren ter wereld herbergt, gingen we tijdens onze reis niet op zoek naar topgastronomie door de ogen van pakweg Michelin of ‘The World’s 50 Best Restaurants‘. We aten absoluut lekker, maar eerder in plekken zonder gesteven tafellakens of weet-ik-veel-hoeveel-gangen. Een paar dagen na onze thuiskomst merkte ik dat Kobe Desramaults ook in de streek rondreisde: Bilbao, Getaria, … Hij schoof echter wel aan tafel bij topchefs en toen dacht ik heel even: ‘Toeme! Misschien toch een gemiste kans voor ons!’. Gewoon heel even.

Deze restaurants – of asadors of perillas of bars – verdienen toch een vermelding. Maar misschien moet ik beginnen over de pinxtos, de Baskische tapas. Eerlijk gezegd ligt deze regionale trots mij minder, zeker de alomtegenwoordige versie met als basis een sneetje stokbrood. Geef mij dan maar de raciones: een kleine voorgerechtportie die niet default vertrekt van een broodbodem.

La Mejillonera in San Sebastián
Onze eerste kennismaking met de Baskische keuken. In deze lokale bar eten we vanzelfsprekend mosselen (groter en vleziger dan onze Zeeuwse), patatas bravas, calamares en pimientos de padrón. We zijn meteen geïntroduceerd in culinair Baskenland en dan ook verkocht! Opvallend is de goot aan de toog waar de locals mosselschelpen en servetten in laten vallen. De volgende dag keren we gewoon terug…

2015-08-16 18.27.52

Camping Sopelana in Sopela (nabij Bilbao)
Je verwacht op een camping niet meteen een uitstekend restaurant. Al vanaf de eerste middag zien wij echter dat de kantine en in het bijzonder hun pollo asado – kip aan ’t spit, een zwak van mijn meneer – erg populair is. We besluiten om gewoon mee te doen, met als gevolg dat we de rest van de dag eigenlijk niets meer kunnen presteren. Lees verder