Een boek van Christos Tsiolkas

Ik vind het fijn om carte blanche te geven aan een vriendin van wie ik regelmatig boeken leen: De Klap en Staal vallen dit keer in mijn schoot. Vraag me niet waarom (misschien omdat het de dikste – namelijk 452 pagina’s – is en ik een beetje bang ben van dikke boeken), maar ik ga van start in De Klap.

De Klap speelt zich af in het hedendaagse Australië, meer bepaald Melbourne. Leuk! Ik denk niet dat ik ooit eerder een roman van een Australische auteur las – en al zeker niet van eentje met Griekse roots…

Het verhaal trekt zich op gang wanneer Aisha (een Australische met Indische roots) en haar man Hector (een Australiër met Griekse roots) besluiten om een barbecue te organiseren voor hun familie en vrienden. Het bonte gezelschap maakt er een gezellige boel van tot de titel van het boek: de bewuste klap. Het vierjarige ettertje Hugo haalt iedereen het bloed van onder de nagels en wanneer hij op het punt staat een andere jongen te slaan met een hockeybat, geeft Harry (de vader van de bedreigde jongen, ook wel de neef van Hector) de kleine Hugo een klap.

Elk hoofdstuk neemt een ander personage het woord.

• Hector: man van Aisha, kortstondige minnaar van 18-jarige Connie, platonische liefde van 18-jarige homo Richie, eigenaar van de plaats delict
• Anouk: vrijgevochten vrouw, BFF van Aisha & Rosie
• Harry: neef van Hector, dus ook van Griekse afkomst, dader van De Klap
• Connie: 18-jarig schoolmeisje, BFF van Richie, kortstondige minnares van Hector, sinds De Klap babysit van Hugo
• Rosie: moeder van ‘slachtoffer’ Hugo, vrouw van Gary, BFF van Aisha & Anouk
• Manolis: vader van Hector, dus ook van Griekse afkomst
• Aisha: vrouw van Hector, BFF van Anouk & Rosie
• Richie: 18-jarige (onzekere) homo, BFF van Connie, sinds De Klap babysit van Hugo

Dit moet wellicht de eerste book review met bullet points zijn, een beetje zakelijk wel.

Christos Tsiolkas slaagt er in mij helemaal mee te nemen tot in het zinderende Australië. Met z’n uitgestrektheid, z’n droge klimaat, z’n allochtone gemeenschappen (hier leren we vooral de Griekse beter kennen), … Maar tevens met z’n vele drank- en drugsverbruik!

In het bijzonder dat laatste verwondert mij toch. Hoe zowel de volwassen als de jongeren vrij openlijk spreken over hoe ze drugs gebruik(t)en. En niet zomaar een onschuldig jointje, ook cocaïne, xtc of speed… Allemaal vrij bespreekbaar, zelfs tussen ouders en kinderen. Dan spreek ik niet over marginale milieus, maar pakweg een dierenarts, de assistente van een dierenarts, een ambtenaar. Toch opvallend!

‘De klap’ holderdebol.comder kopen?

Een boek van Paulien Cornelisse

Ooit schreef ik Waarom Paulien Cornelisse en ik best wel vriendinnen zouden kunnen zijn en ik kan alvast verklappen dat dat gevoel overeind blijft na het lezen van haar eerste roman(netje) ‘De verwarde cavia’. Dat bracht ze trouwens geheel onafhankelijk uit.

••• pas op voor de spoilers ••• Lees verder →