Marketing Day

Een Marketing Day in het teken van gastronomie: “How to serve your message?”, the Media Banquet. Aardje naar mijn vaartje, niet?

My summary in tweets

En wat ik daar in iets meer dan 140 karakaters nog aan wil toevoegen…

  • CASE Google
    “Imagine how the world would be when Mozart was born before the piano was invented” – aangehaald door Julien Blanchez (Google Belgium), maar niet zijn quote.
  • CASE Red Market concept door Delhaize
    Het beste van Colruyt en Aldi, overgoten met een slim afgekeken simplicitysausje.
  • CASE Walibi
    Sterke rebranding en conceptuele ommezwaai van pretpark naar content creator met de music battle tussen W.A.B en The Skunx.
  • CASE Jo Caudron + Hendrik Dacquin
    Goede spreker, die Jo Caudron. De inhoud kende ik uit zijn boek.
    Grappigste speech van de dag door Hendrik Dacquin met boeiende cases (evident voor digitale dame bij VMMa), zoals ijsberen van Coca Cola tijdens Superbowl 2012.

Stoofvlees

Misschien klinkt het onwaarschijnlijk, maar afgelopen zondag maakte ik voor het eerst stoofvlees. Què? Jawel, mijn eerste keer stoofvlees. Door jarenlang vegetariër wezen is vlees klaarmaken nog steeds geen automatisme bij mij.

Het begint met de vleessoort: Piet zweert bij varken, Jeroen gaat doorgaans voor rund. De beenhouwer bevestigde dat hij meer rundstoverij verkoopt. Misschien is dat zo, misschien is het een foefje om mij het duurdere rundsvlees te verkopen. Hij versneedt het rund wel live tot stoofvlees en ik betaalde € 9,50 voor 750 gram. Waarvoor dank, slager Vandermeersch uit de Rooigemlaan in Gent! Top trouwens dat jullie open zijn op zondag – niet zo halfslachtig tot de middag, maar de godganse zondag.

En dan de rest van het recept…

Ingrediënten

  • 750 gr rundstoofvlees
  • 2 grote uien
  • 2 flesjes Westmalle Double (of ander bruin bier van jouw voorkeur)
  • 2 blaadjes laurier
  • 2 takjes tijm
  • 1 el Luikse stroop
  • 2 boterhammen
  • mosterd
  • boter
  • peper

Bereidingswijze

  • Stoof de grof gesneden uien aan in boter tot ze glazig zijn, maar niet bruin
  • Schroei het vlees dicht in boter, peper en voeg vervolgens toe aan de uien
  • Warm het bier op tot het kookt in de pan van het vlees
  • Giet het warme bier in de stoofpot en voeg de kruiden en de stroop toe
  • Leg op het vlees de met mosterd besmeerde boterhammen (mosterdloos boven)
  • Laat LANG sudderen op een klein vuurtje.
    Hoe lang? In mijn geval 2u30, eigenlijk nog onvoldoende

Het stoofvlees serveerde ik met heerlijk handgesneden frietjes, zo van die dikke. Als groentenwaaier gemengde sla, tomaat met lenteui en rauw witloof in mayonaise.

Eetfestijn gegarandeerd! Al merkte ik voor mezelf (en mijn meneer met mij, want die schat wil uiteraard niet negatief zijn als ik iets nieuws probeer) een aantal verbeterpuntjes op. Het vlees mocht malser, de saus iets anders van consistentie en de kruidnagel smaakte iets te sterk door – bijgevolg weggelaten uit bovenstaand recept. Bij een volgend stoofvleesmoment wil ik bovendien eens voor de varkensversie gaan.

Stoof ze!

Voetjes onder tafel

Wat gebeurt er als mee-etende vrienden zich achteraf enthousiast uitlaten tegen een kennis met een koksdiploma en dito job? Dan prikkelt het bij die chef om zijn kunnen te etaleren jegens mij. Het begon als een vage uitnodiging “tussen pot en pint” en resulteerde in een etentje gisterenavond. Ikzelf uiteraard bijzonder benieuwd, niet in het minst omdat deze kennis er een iets alternatievere levensstijl – moderne hippie might be the word – op nahoudt. Eten doen we dus buiten, aperitieven rond een kampvuur, dreadlocks zijn de meest aanwezige hairdo.

Maar wat stond er op het menu?

geroosterde bruschetta met huisgemaakte groene pesto


gestoomde sushi met enoki, groene radijs, korianderdressing en wasabi


gebraiseerde lamsschenkel met crème d’ail, aardappelblokjes en groentestoofpotje


chocoladecrème met frambozen, basilicumspons en -sorbet

Jawel, bij de terugwedstrijd zal ik behoorlijk uit mijn pijp mogen komen. Ik kook met liefde, maar ben absoluut geen gediplomeerde chef. Spectaculairs als basilicumspons en -sorbet gaan mijn amateurpetje toch iets te boven. Maar ik genoot, ook van de voortreffelijke wijn. Wellicht wacht ik met de wederuitnodiging tot ik verhuisd ben naar mijn nieuwe keuken – o ja, en daar hoort uiteraard ook de rest van een huis bij. Can’t wait!

Copywriter in bijberoep

Omdat ik graag schrijf.
Omdat ik dat te weinig doe tijdens mijn day job.

Daarom startte ik dit jaar als copywriter.
In bijberoep, dus met ondernemings- en BTWnummer.

Mijn eerste opdracht rondde ik reeds af: het Junior MasterChef kookboek
met recepten van Wout Bru, foto’s van Frank Croes, uitgegeven door Tectum.

Maar ik wil mij niet beperken tot het door mij zo gekoesterde food thema.
Daag mij uit! Ik heb niets liever…

Praten?
[email protected]

●●●

OVERZICHT OPDRACHTEN

Jojo in stijl – Zeven keer prettig vettig, zeven bordjes gezond
Zoals verschenen in De Student (bijlage bij De Morgen) op 29/09/2010

Junior MasterChef kookboek
Met recepten van Wout Bru, uitgegeven door Tectum in maart 2012

Het grote restorapport
Zoals verschenen in De Student (bijlage bij De Morgen) op 26/09/2012

 

Vertical

Fan van Essentiel, Talking French en American Outfitters was ik al, maar nu liggen sinds vorig jaar een paar stukken in mijn kleerkast waar ik erg op gesteld ben.

Een blauw kort niemendaljurkje met een grote strik op de buik voor los zomers geweld.
Een oudroos jurkje voor met zwart lint voor iets formelere gelegenheden.
Een zwart truitje met een oudroze streep en een strikje op de rug om te gaan werken.

Allemaal met een Vertical label.

Drie favoriete kledingstukken, zowaar iets wat in de buurt van een love brand komt. Wat doet een digitalo als ik dan? Googlen op “vertical”, “vertical fashion”, “vertical clothing”, “vertical dress”, “vertical jurk”, “vertical kledij” en zo kan ik nog even doorgaan. Zero resultaat. Zelfs niet via Google Images.

Dus zat er niets anders op dan binnen te lopen bij Gomina – de boetiek in Gent waar ik mijn Vertical stuff kocht, op de hoek van de Sint-Niklaasstraat en de Bennesteeg. Opnieuw trof ik daar een volledig nieuwe Vertical collectie aan. Dit keer echter iets minder mijn ding omwille van de felle kleuren, al besef ik dat ze hiermee de algemene zomermode volgen. Toen ik aan de verkoopster vroeg waar het merk vandaan komt en waarom het geen digitale sporen nalaat, antwoordde ze dat het een klein “huismerk” is dat enkel bij Gomina verkocht wordt.

Wat een verrassing! Met ingehouden glimlach liep ik terug de straat op, stiekem verrukt omdat mijn gekoesterde kledingstukken een tikkeltje uniek zijn.