Wehkamp.nl benadert mij met gepersonaliseerde banners op YouTube.
Behavioural targeting. Want de kans is daadwerkelijk groter dat ik doorclick en misschien bestel als ik iets te zien krijg waar ik door mijn clickgedrag eerder al interesse voor toonde.
Niet slecht gedaan. Maar weet je wat echt sterk zou zijn? Dat Wehkamp.nl op basis van mijn blogposts over zowel Borgen als The Bridge weet dat ik beide series al gezien heb en mij related items suggereert…
Hoe lang nog?
Mezelf doelen stellen, dat doe ik zo ongeveer continu. Ook wat koken betreft. Want ik kook graag, ik eet graag en – ja, vooraleer iemand het niet kan laten om er schertsend over te doen – ik deel graag the social way wat ik verorber.
Mijn probleem is echter dat ik chef noch hobbykok ben, daar het mij aan die verdomde basisvaardigheden ontbreekt. Nog nooit klopte ik een hollandaise of een béarnaise en om vis te fileren bezit ik niet dat broodnodige fileermes. Een kookkneusje dus: zonder opleiding, zonder materiaal, met een krotkeuken. Gelukkig komt in dat laatste binnenkort verandering en dan zal ik vervolgens aan mijn tweede mankement werken. Wat betreft scholing heb ik geen ambitie. Laat mij maar wat knoeien en zelf dingen ondervinden…
Kortom, veel woorden om enkel nog maar te starten met verklaren waarom mijn mousseline deze avond mislukt is!
Het plan was gebakken zalm, gekookte asperges en krieltjes met mousselinesaus. Als leidraad nam ik het recept uit Plat Préféré bij de hand. Tevergeefs. Waar liep het fout? Wel, het loskloppen van de eierdooiers met witte wijn (water als andere optie) op een laagje vuurtje bestempel ik als feilloos. Toen mijn garde in de schuimige massa aftekende, voegde ik naast het vuur de geklaarde boter toe. Daar begon mijn saus te schiften – alsof ik te veel boter toevoegde, of te snel, of te warm. Er was geen weg terug (of ik kende die niet): mijn saus verdween na een aantal wanhopige reddingspogingen in de gootsteen.
Und jetzt? Wel, de asperges en de krieltjes waren perfect gekookt. Mijn lief nam de zalm even van mij over en leverde een volmaakt gebakken visje af: krokant vanbuiten en verrukkelijk nes (West-Vlaams, rijmt op mes, antoniem voor droog) vanbinnen. Afgewerkt met wat zelfgemaakte tartaarsaus van gisteren, postelein en een restje gekookte erwtjes.
Mmmmmm… Volgende keer beter met de mousseline!
Aperitiefhapjes kunnen eenvoudig zijn – denk aan rauwkost met cocktailsaus, of witloofblaadjes met garnaalsla. Het kan tevens übercomplex – zoals een carpaccio van sint-jakobsvrucht met hazelnootboter, kwartelspiegelteitje en espuma van aardappel.
Maar wat doe je als je de dag voordien fishsticks met zelfgemaakte tartaarsaus, gekookte erwtjes (in melk met munt, zoals Wout Bru het wil) en krieltjes gegeten hebt? Dan probeer ik met de restjes iets ineen te flansen…
En dat werden dus aardappelschijfjes met wat tartaarsaus en erwtjes of kaviaar enerzijds en haring (sublieme IKEA FOOD – SILL LÖK, ingelegde haring en ui) met een erwtje op de prikker als fantasietje anderzijds.
Meer moet dat toch niet zijn?
Er bestaan veel verschillende varianten op tartaarsaus. Doorgaans zijn mayonaise, eieren, augurken en verse kruiden de grootste gemene deler. Zelf hou ik wel van een stevige kwak tartaarsaus bij gepaneerde vis – fishsticks in het meest eenvoudige geval…
Hierbij het receptje voor mijn versie van deze klassieker:
Plet, versnipper of snijd fijn. Meng vervolgens goed dooreen. Kruid af met peper.
Weliswaar echte kinderkost, maar o zo lekker.
Smakelijk!
Een serie over politiek? Veel zin om stante pede te passen, in het bijzonder na die honderden regeringsloze dagen met desondanks een overdaad aan Belgische politici. En waarom zou een scenarioschrijver zich de moeite getroosten om er niet thrillergewijs wat lijken bij te sleuren? Wel, deze Deense (Scandinavië boven als fictieregio) reeks bewijst uw – een assumptie, ik besef het – en mijn ongelijk.
Brigitte Nyborg komt in de eerste aflevering danig onverwacht als winnares uit de Deense verkiezingen. Wat volgt, kennen wij Belgen maar al te goed: aangesteld worden door de koningin als formateur, formatiegesprekken, regeerverklaring, … De Deense politiek met als boegbeeld premier Nyborg dus in de hoofdrol. Haar gezin (man Philip, dochter Laura, zoon Magnus), haar spin doctor Kasper, het bekende nieuwsanker Katrine, haar mede-ministers en de redactie van het TV1-nieuws krijgen de voornaamste bijrollen.
Schandalen, intriges en puur menselijke verhalen ontspinnen zich op über-Scandinavische wijze. Stijlvolle begingeneriek overigens in ware Mad Men stijl!
Op het einde van de tiende aflevering stelde ik mij de vraag of ik graag een Brigitte Nyborg zou zijn. Hiermee wil ik niet de ambitie uitspreken om de eerste vrouwelijke premier van België te worden. Het is mij eerder te doen om vrouwen in topposities…
Offers. Opdoffers. Respect!