De acht bergen

Een boek van Paolo Cognetti

Wanneer ik mijn volgende boek op de leesplank post op social, krijg ik uitsluitend erg enthousiaste reacties. Dat katapulteert de verwachtingen logischerwijs de hoogte in… Wederom haal ik trouwens mijn inspiratie bij de Bende van het Boek.

Twee redenen waarom ik voor ‘De acht bergen’ koos? Ik vind de cover persoonlijk iets mysterieus uitstralen en kennismaken met een voor mij nog nobele onbekende – meer bepaald Paolo Cognetti – zie ik altijd als een plus.

··· spoiler alert ···

Een boek kan volgens mij niet meer bulken van de liefde voor of de verhouding tot bergen. Zij die het zelf gelezen hebben, snappen meteen waarom ik tijdens dit schrijven telkens weer twijfel om over een berg in het enkelvoud (ook wel dé berg) of de bergen in het meervoud (de Alpen, de Himalaya, de acht bergen) te spreken.

Na het lezen zoek ik op de vermelde plaatsnamen bestaan én wat een lariks is… Een soort boom, zover was ik uiteraard mee. Lariks is blijkbaar een synoniem voor lork, blijkbaar één van de enige naaldbomen die in de winter ook z’n naalden verliest. Het feit dat ik het hier over een lariks heb, onderstreept hoe centraal de natuur staat in ‘De acht bergen’. Het voelt alsof ik er zelf een uitstapje in de Alpen op heb zitten, weliswaar eentje met stevige stapschoenen aan.

Twee jongens / mannen trekken het verhaal: Bruno en Pietro, ook wel Berio genoemd door Bruno. Pietro groeide op in Milaan, als zoon van ouders die ooit de bergen inruilden voor een grootstad maar na een bepaalde tijd toch iedere zomer toegeven aan hun lokroep. De mama van Pietro gaat op zoek naar een vaste uitvalsbasis en vindt die in het bijna uitgestorven dorpje Grana waar de familie van Bruno al generaties lang (over)leeft. Pietro en Bruno raken onvermijdelijk bevriend. Niet zomaar voor een zomer, maar voor het leven… Iedere zomer keert het gezin terug naar Grana, waar Pietro’s vader dagelijks met of zonder hem de bergen intrekt om een top te bedwingen en Pietro’s moeder zich het lot van de erg jonge schoolverlater Bruno aantrekt.

Doorheen de jaren wordt Bruno meer en meer opgenomen in Pietro’s familie, zelfs wanneer die laatste het contact met zijn vader verbreekt en dat met zijn moeder onderhoudt via briefwisseling. Plots overlijdt Pietro’s vader op 62-jarige leeftijd en de verloren zoon keert terug naar Grana, voornamelijk om zijn koppigheid recht te zetten. Zijn vader liet hem een stuk berggrond met een vervallen huis na en al renoverend laait de smeulende vriendschap tussen de inmiddels jongemannen terug op.

Uiteindelijk blijkt Bruno een leven lang meer dan vergroeid met zijn berg, terwijl Pietro zijn huis op de berg vaak voor langere periodes achterlaat om andere hoogtes te gaan ontdekken. Hij verliest een stukje van zijn hart in Nepal, waar hij vol verwondering merkt hoe bloeiend het leven op de Nepalese bergen nog blijft – terwijl Grana zich vooral kenmerkt door teloorgang.

Door de rustige en zachte manier van schrijven zou je instinctief kunnen denken dat er weinig spectaculairs gebeurt in ‘De acht bergen’. In het bijzonder door de uitgebreide passages waar Paolo Cognetti de natuur beschrijft. But think again… Twee levens, één berg of acht bergen in één boek.

 

‘De acht bergen’ holderdebol.comder kopen?

 

1 thought on “De acht bergen

Comments are closed.