Het verhaal van de kreeft

Op mijn kooklijstje staan dingen die ik al lang eens wil klaarmaken: ossobucco, hutsepot, terrine, kalfsblanquette, bouilli, … Zo ook kreeft! En deze onromantische ziel doet al eens iets buiten haar eigen comfort zone, zoals deze primeur reserveren voor Valentijn.

2014-02-14 18.17.45-1

Een aantal (betrouwbare) mensen garanderen mij dat exemplaren uit de diepvries echt wel meevallen, maar ik wil all the way gaan en dus vertrekken van een levend exemplaar. In het meervoud zelfs, want we besluiten om voor elk een volledige kreeft te kopen.

’s Morgens stop ik bij Delhaize en daar vraag ik aan de dames van de visbalie om twee stuks aan de kant te houden voor diezelfde avond. Het gewicht varieert tussen 600 en 800 gram. Ik meld dat we voor een beest per persoon gaan en dat het dus eerder de kleinere kreeften mogen zijn. De prijs per kilo bedraagt € 31,90. ’s Avonds na het werk stop ik opnieuw bij Delhaize om mijn kreeften op te pikken. Een andere dame vist ze voor mijn ogen uit het water en de totaalprijs voor de twee komt zo op een € 40. Ik sla nog wat andere ingrediënten in en rij met een lawaai producerende doos in de koffer naar huis.

Ondertussen heb ik even opgezocht wat mijn opties zijn: ofwel onderdompelen in kokend water, ofwel met een mes de hersenen doorboren. Ik wil sowieso een gebakken kreeft als eindresultaat en bijgevolg zou ik eigenlijk voor de tweede optie moeten kiezen. Maar gelukkig lees ik op VTM Koken een iets minder avontuurlijke middenweg: de kreeft eerst een minuut koken, daarna halveren en verder bereiden. Yes! Zo gaan we dat doen.

Ik breng een grote pot water aan de kook en mijn vriend krijgt de lugubere taak om de kreeften zonder twijfelen in het water te droppen. Eigenlijk stel ik het allemaal iets erger voor dan het is, want ik vind het tafereel eerder boeiend dan confronterend. De kreeften moeten er één na één aan geloven. Ze tonen nog wat stuiptrekkingen en belanden een minuut later onder het mes. Er moet best wel wat kracht gebruikt worden om die dieren in twee mooie helften te delen. De scharen krijgen tevens meteen een eerste krak. En die vieze groene en gele elementen (darmen en zo) worden verwijderd.

Intussen prepareer ik twee ovenplaten met aluminiumfolie om de kreeften mooi horizontaal en dus stabiel te kunnen leggen. Op de helften verspreiden we ruimschoots lookboter en dan gaan ze voor 10 minuten een warmeluchtoven van 180° C in.

We serveren bijzonder puur: met een paar boterhammen, wat sla en mijn favoriete dressing (mayonaise + yoghurt + mierikswortelcrème). Less is more, ook in de keuken. Keukenhanddoeken doen dienst als slabbetjes en het feest kan beginnen.

En wat een feestje…

2014-02-14 19.50.46 2014-02-14 20.14.22-1

3 thoughts on “Het verhaal van de kreeft

  1. Speciaal hé, je eerste kreeft!?
    Ik geloof dat je een kreeft ook in de stoomoven kan ‘doden’, lijkt me het minst moeilijke. Kan je daar niks over terugvinden in je handleiding?
    Heb je trouwens ook het darmkanaal eruit gehaald, dat zit bovenaan de staart.

    • Ja, inderdaad een mijlpaal… :) In de stoomoven kan inderdaad, maar ik had nu vooral zin in met veel lookboter. En ik durfde ook nog niet al te veel experimenteren voor deze eerste keer. Geen darmkanaal boven de staart uitgehaald. Enkel de groengele maag en darmen zelf, denk ik. Maar er stoorde zeker niets vies tijdens het opeten.

  2. TIP :
    als je de kreeften eerst een tiental minuutjes in de diepvries legt zijn ze verdoofd en is het iets humaner om ze in kokend water te droppen.

Comments are closed.