Alleen al het woord ‘restobar’ scoort punten bij mij. Wat klinkt dat toch veel minder mondain dan ‘gastropub’ en doet het prima vermoeden welke lading Charlie wil dekken. Tijdens mijn eerste passage in Oudburg hou ik het bij een glas witte wijn. Het feit dat ze drie soorten witte wijn per glas schenken, versterkt mijn voornemen om hier terug te komen voor een paar van die op het krijtbord aangekondigde hapjes. Dat doe ik dan ook samen met mijn vriend om de start van onze vakantie te vieren en omdat we niets meer in huis hebben aan de vooravond van ruim drie weken Thailand.
We bestellen elk een glaasje rosé om het vroege zomergevoel nog wat extra te onderlijnen. Als starters selecteren we uit de tooggerechtjes op de kaart de intrigerende kroakemandels en de carpaccio van uuflakke. Ik durf wel eens een boompje opzetten over dat er eten is waar ik niet gelukkiger van word (grootkeuken in een doorsnee bedrijfsrestaurant bijvoorbeeld) en het tegendeel. Alleen al deze formuleringen bij Charlie doen mijn lichaamstemperatuur met een paar graden stijgen. Laat dat geluk maar komen!
Kroakemandels zijn een Gentse specialiteit, oftwel de kaviaar van de werkmens: in olie gebakken (kikker)erwten. Een leuk proevertje, maar wel eentje dat de dorst opwekt! De dunne plakken Gentse kop (ook wel hoofdvlees of preskop) vallen tevens in de smaak. Voor mij zit er zelfs wat humor in de naam van het gerecht, waarbij de gedistingeerde carpaccio leuk contrasteert met de volkse kop.
We zetten onze kennismaking met Charlie verder door twee volgende tooggerechtjes te bestellen: sardines en lamsstoofpotje. Ons bezoek dateert van eind mei en nota’s heb ik die avond niet genomen, dus ik moet bekennen dat de correcte omschrijving mij ontglipt.
De sardines smaken origineel en een tikkeltje atypisch met rozijnen, pijnboompitten en gefruite rode ajuinen. Sardines die niet meteen aan Portugal, maar eerder aan Marokko of zo doen denken. Ik zou dit zo opnieuw bestellen! Hetzelfde geldt voor het lamsstoofpotje: een intense bereiding die vraagt om tot de bodem uitgelikt te worden met de bijhorende boterham. Als ik thuis zelf zo’n lam zou kunnen bereiden, dan zou ik een gelukkige kokkin zijn. Beide gerechten overtreffen mijn verwachtingen van deze restobar dus vlotjes.
Op het moment dat we nog wat extra gezelschap krijgen van een vriendin beslissen we om nog af te ronden met een assortiment kaas en charcuterie. Ook hier krijgen we een leisteen met daarop met veel aandacht neergelegde Gentse kazen en vleeswaren.
Nog even een heads up voor deze opvallende muurdecoratie in het toilet!
Wanneer we een kleine maand later terug in Zaventem landen, besluiten we om eetgewijs te starten in België waar we geëindigd zijn: bij Restobar Charlie dus. Dit keer proeven we van de fajita met guacamole en garnalen en de geroosterde groenten met peterseliepesto. Opnieuw 100% mijn meug! Ik denk slechts heel even aan dat muurbloempje Charlie (uit The perks of being a wallflower) die mij een erg fijne leesherinnering nalaat bij de busrit Chiang Mai – Sukhothai.