Op een woensdagmiddag spreek ik in Leuven af om te lunchen bij Taste, een restaurant dat ik de laatste tijd regelmatig op Instagram en andere sociale kanalen zag voorbijkomen. Ik moet mij reppen en arriveer nogal wat later dan mijn gezelschap. Hij wachtte op mij om het aperitief te bestellen: sherry voor hem, een alcoholvrije cocktail voor mij. Dat blijkt onderstaand oogstrelende exemplaar met framboos en lavendel te zijn. Verfrissend!
Het is donderdagavond en ik beland op den bots in Zurenborg. Dat is alweer even geleden. Het weer is mooi, de terrassen op de Dageraad- en Draakplaats zitten vol. Bijgevolg ben ik helemaal in mijn element… Ineens bedenk ik dat ik Bar Chine op zo’n moment mis. De opvolger Jinza is in mijn hoofd een écht restaurant waar je een X-gangenmenu eet. In het voorbijlopen stoten we echter op Szelim Man, één van de uitbaters. Hij stelt ons gerust dat je ook met een kleinere honger bij Jinza terechtkan en wijst ons een vrije tafel op het terras. Wie kan daar nu aan weerstaan?
Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.
De Vlaanderenstraat is opnieuw een eetplek rijker: op nummer 82 kun je sinds enkele maanden bij Janine’s terecht voor tapas, pasta’s, burgers of slaatjes.
Bij een tweede poging lukt het om een reservatie vast te krijgen voor donderdagavond. We krijgen een tafeltje toegewezen dat opvallend dicht bij de aanpalende staat. Ik lust wel vers pompelmoessap (€ 4,50) als aperitief, mijn vriend gaat voor cava Paul Louis (€ 6).
Even twijfelen we tussen tapas all the way of enkel als starter. Uiteindelijk bestellen we gambas à la plancha (€ 14) en palourdes – look – tomaat (€ 14) om te delen. Daarna kies ik één van de suggesties: crispy chicken burger – guacamole – tomatensalsa (€ 18), de overkant landt op thai beef salad – kortgeschroeid rund – in sesamkorst – granaatappel – thaise vinaigrette (€ 23). Het valt mij toch op dat ze vrij stevig doorrekenen voor een salade.
Ondertussen merken we dat Janine’s volledig vol zit en gegadigden zonder reservatie worden weggestuurd. Een eigentijds kader in combinatie met een vlotte eetkaart slaat blijkbaar aan.
We proeven van de smaakvolle schelpjes en de mooi gegrilde gamba’s. Twee tapas om de vingers letterlijk bij af te likken! Even voel ik spijt dat we er geen tapasavond van gemaakt hebben, hopelijk kan de burger dat gevoel counteren…
Misschien eerst over mijn compagnon: daar ontwaar ik een verrukkelijk uitziende Thaise salade met ferme stukken kort gebakken rund en een brede glimlach. Ik slik mijn opmerking over de prijs terug in. Zelf krijg ik een stevige kipburger voorgeschoteld met homemade guacamole, dito tomatensalsa, een slaatje en lekker gekruide aardappelwedges. Burgers blijven altijd wat smossen en omdat deze kipburger eigenlijk een gepaneerde kipfilet blijkt (en dus geen ronde schijf van kippengehakt) vergt het tevens wat snijvaardigheden. We drinken bij onze hoofdschotels nog een Canada Dry (€ 2,60) en een glas Vini Reverdito (€ 6,50 – Barbera d’Alba).
Een dessert zit er niet meer in, daarvoor komen we wel eens – tevreden – terug!
Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.
Op een zaterdagavond zetten we koers richting Veurne. Niet voor een kermisattractie, maar voor het nieuwe restaurant van chef Pieter Clement: LUNAPARK.
Bij aankomst valt meteen het mooie minimalistische interieur met speelse details op, alsook het feit dat ik maar een veertiental couverts tel. Het wordt dus een culinaire beleving in een intieme setting. Kiezen hoeven we niet te doen, want iedereen krijgt het marktmenu (€ 59). Wel selecteren we picon vin blanc (€ 10) en vers fruitsap (€ 8) als aperitief. Daarbij horen twee hapjes die de verwachtingen alvast erg hoog spannen: gepekeld spek en een shotje met bleekselderij en witte asperges. Wat een binnenkomers!
Mijn vriend proeft graag enkele van hun natuurlijke wijnen. De gastvrouw legt uit dat het een bewuste keuze is om voor natuurlijk te gaan, wel niet altijd even evident gezien sommige mensen klassiekere wijnen verkiezen. Later op de avond zijn we hier nog getuige van aan een naburige tafel. Hij start met een erg minerale La Bienvenue van Vincent Balansa (€ 7 – Macabeu / Vermentino).
De eerste gang is er boenk op: een fotogeniek bord met in staafjes gesneden groene asperges, inktvis, komkommer en granny smith op een crème van kaas. De vijf sterren komen al in zicht. We gaan verder met kabeljauw, witte asperges, crème van raapstelen, meiraap en garnalen en eten bewust traag dit bijzonder geslaagde gerecht op. Hierbij hoort een Côté du Jura Cuvée Beaudelaire (€ 8), een chardonnay die naar sherry neigt.
Als hoofdgerecht volgt kalf met rood witloof, boterbonen, gebrande zoete en béarnaise. Niet veel later komen daar nog gebroken tarwe à la risotto en een kroketje van kalf bij. Opnieuw worden we er stil van. Volgens mijn disgenoot doet de natuurlijke Cave des Vignerons d’Estezargues van Domaine La Montagnette (€ 7) het hier prima bij.
We ronden af met een bommetje van vanille-ijs, chocolade, hazelnoot en karamel. Ik lust nog een thee om na te genieten van deze eigenzinnige topavond.
Het plannen van een trip naar een conferentie gaat bij mij als volgt: 1) book conference ticket, 2) book hotel room, 3) book some f*cking restaurants. RIJKS®, Ron Gastrobar, Ron Gastrobar Oriental en Beyrouth stonden op de planning… Wegens het vroegtijdig afbreken van mijn Amsterdamse vierdaagse moest ik het bij het RIJKS® en Ron Gastrobar houden, maar klagen over twee avondjes sterrenniveau op rij durf ik uiteraard niet. De andere hou ik tegoed voor mijn volgende verblijf in Amsterdam.
Op de tweede avond trekken we met z’n drieën naar Ron Gastrobar. Dit is één van de zaken van voormalig-en-opnieuw sterrenchef Ron Blaauw. Hij bouwde zijn gastrobar ondertussen verder uit met drie andere ’themazaken’ (al klinkt dat fout): Ron Gastrobar Oriental, Ron Gastrobar Indonesia en Ron Gastrobar Paris. Wij starten dus bij de basis.
Sommige warmbloedigen zitten op het ruime terras aan de Sophialaan, wij verkiezen toch een tafeltje binnen in een donkere hoek. Bijgevolg excuseer ik mij opnieuw voor de foto’s, die net zoals bij RIJKS® een samenraapsel zijn van deze van Gtje en mezelf.
Allons-y, amis! We starten met de aperokeuze: cava Gramona (€ 9) voor de heren, Rons groentesapje (€ 5,50 – wilde spinazie, boerenkool, veldkomkommer, appel, venkel, citroen, peterselie, munt, rozemarijn) voor mezelf. En daar passen alvast wat hapjes bij… Ik merk meteen dat ik vanavond volledig carte blanche krijg in dit gezelschap en daar hou ik wel van: een gebalanceerde keuze maken voor een niet al te groot gezelschap. Dus vul ik de aperobestelling aan met drie starters.
