Een plek met een verhaal, daar hou ik wel van. Verhaalplekken klinkt echter niet zo flatterend; mijn Franse vertaling places d’histoires bekt al iets poëtischer.*

De foyer van NTGent – simpelweg Foyer NTGent genaamd – behoort mijn inziens tot deze categorie. Een plek waar veel theateracteurs voor- of nakaarten en veel theaterbezoekers hetzelfde doen. Met drank. Met spijs. Omgeven door een gedragen decor vol autenticiteit en tegelijk een grootstedelijke, eigentijdse touch. Misschien dat de smaakvolle foto’s van de acteurs daar voor iets tussen zitten. Of de zitkussens met G-N-T-T-N-vorm op de gang…

Bij aankomst constateren wij het stijlvolle kader, de dito bediening en de klassieke kaart (uiteraard door mezelf al op voorhand online geraadpleegd). Het aanbod verrast niet, maar bevestigt wat een brasseriekeuken inhoudt.

Ikzelf kies – als rog addict – uiteraard voor de gebakken roggevleugel met kappertjes en bieslook. Mijn vriend gaat mee. Mijn moeder smelt voor de slibtonnetjes, mijn vader voor de kabeljauw. Ieder van ons geniet van de feilloze, klassieke bereiding. Zou ik durven beweren dat het één van mijn betere rogervaringen ever was? Ja, ik durf. Perfect gebakken, smeltend op de tong. Niet badend in boter, geen overheersende kappertjes. In combinatie met de perfecte aardappelpuree, een trosje kerstomaten uit de oven en verse spinazie met look. De-li-cieus!

Mijn vriend en ik besluiten dat dit adresje bij deze aan onze Gentse favorieten toegevoegd wordt.

•••

* Lieux de memoire kan niet als alternatief, wegens naar mijn aanvoelen iets meer sérieux en diepgang.